ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1486

ทะเลซิงซิ่วเป็นหนึ่งในสถานที่ที่อันตรายที่สุดในทวีปรกร้าง จึงมีเพียงไม่กี่คนที่กล้าเข้ามาสำรวจ หากอู๋เป่ยไม่มีดวงตาวิเศษ คงไม่มีทางมาสถานที่แบบนี้แน่

ทะเลซิงซิ่วเป็นทะเลสาบที่เต็มไปด้วยหินและซากปรักหักพัง มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน เรื่องราวนับไม่ถ้วนถูกฝังอยู่ใต้พื้นน้ำ ทิวทัศน์ที่ห่างไกลออกไปของทะเลซิงซิ่วถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ทำให้คนธรรมดาไม่สามารถมองทะลุผ่านได้

ด้านนอกทะเลซิงซิ่ว โจวหยวนทงเอ่ยถามว่า: “น้องสอง แกแน่ใจได้อย่างไรว่าในนี้มีของโบราณนั่น?”

ติงม่อ: “คราวที่แล้วผมมาสำรวจนิดหน่อย เลยเจอพบเบาะแสบางอย่าง พี่ใหญ่ น้องสาม คราวนี้เรามาลองเสี่ยงกันดีกว่า ถ้าเราทำสำเร็จก็คงจะดีไม่น้อย แต่ถ้าไม่ก็ถือเป็นการผจญภัยแล้วกัน”

ในเดียวกันอู๋เป่ยเห็นคนอีกกลุ่มหนึ่งหยุดอยู่ไม่ไกล กลุ่มนั้นมีทั้งสี่คน ซึ่งมีผู้ฝึกฝนในระดับสูง สองเซียนที่แท้จริงกับอีกสองเซียนสุญญตา

พวกเขาทั้งสี่เห็นอู๋เป่ยกับคนอื่นๆ แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไรมากนัก เพียงกระซิบกันสองสามคำ จากนั้นพวกเขาทั้งสี่ก็เข้าไปยังทะเลซิงซิ่ว

อู๋เป่ย: “ดูเหมือนว่ามีคนเยอะมากที่กำลังสำรวจทะเลซิงซิ่ว”

ติงม่อ: “ไม่น่าแปลกใจ คนประเภทเดียวกันก็มีอยู่มาก”

อู๋เป่ยค่อยๆเข้าไปถาม โจวหยวนทง: “พี่ใหญ่ พี่รู้ไหมว่าใครเป็นผู้สืบทอดในยุคนั้น?”

โจวหยวนทง: “น่าจะเยอะ เพราะปกติแล้วยุคนั้นมีทั้งเหล่าเทพเจ้า เหล่าปีศาจ ในเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่สามารถเปิดกุสมบัติในสมัยนั้นได้ เพียงแค่ไม่กี่แห่ง”

อู๋เป่ย: “เหล่าเทพกังวลว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะได้รับสมบัติมีค่าพวกหรือเปล่า?”

โจวหยวนทง: “แม้ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไป แต่ความคิดบางอย่างแทบจะไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้นในบรรดาสมบัติพวกนั้นก็จะมีสมบัติบางอย่างที่ชดเชยการไม่สวรรค์ได้ นั่นคือสิ่งที่พวกเทพไม่ต้องการเห็น”

ขณะที่เขาพูดจบ เรือรบขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น พร้อมด้วยรังสีของความแข็งแกร่งของเทพที่อยู่บนยอดเรือรบ

การแสดงออกของโจว หยวนทงเปลี่ยนไป ก่อนเขาจะพูดว่า: “พวกเขาเป็นพวกเทพ น้องสองน้องสาม รีบไปกันเถอะ อย่าไปประทะหน้ากับพวกเขาดีกว่า!”

อู๋เป่ยสังเกตเส้นทางแล้วพูดว่า: “ตามผมมา”

หลังจากพูดแล้วทั้งสามก็เดินเข้าไปในม่านหมอก มีสายน้ำไหลหนองอยู่ที่บริเวณเท้า บางครั้งก็จะเหยียบเจอกับแอ่งน้ำหรือกองหินที่ตั้งอยู่เรียงราย

ติงม่อหยิบเข็มทิศออกมา จ้องไปที่ตัวเข็มที่ชี้อยู่บนนั้นแล้วพูดว่า “เราต้องหาสถานที่บางแห่ง ต้องไปทางซ้าย”

หลังจากที่อู๋เป่ยถามวิธีใช้เข็มทิศ เขาก็หยิบเข็มทิศในมือขึ้นมา ทั้งสามที่เสียเวลาไปมากแล้วจึงรีบเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

หลังจากเดินทางมาหลายร้อยไมล์ อู๋เป่ยก็หยุดชะงัก ดวงตาของเขาทะลุผ่านหมอกและพบทะเลสาบขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า ลึกลงไปที่ก้นทะเลสาบ มีเรือรบลำใหญ่ลำหนึ่งนอนสงบนิ่งอยู่ที่นั่น เรือรบอยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งาน แต่ภายนอกไม่มีส่วนใดที่ดูสึกหรอแม้แต่นิดเดียว

เขารู้สึกประหลาดใจ ก่อนจะเอ่ยถามโจวหยวนทง: “พี่ใหญ่ ทำไมถึงมีเรือรบในทะเลซิงซิ่วแห่งนี้ เคยมีสงครามมาก่อนหรือไม่?”

โจวหยวนทง: “ก่อนสงครามศักดิ์สิทธิ์ มีการต่อสู้เกิดขึ้นที่บริเวณนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นการแย่งชิงบางสิ่งบางอย่าง ในการต่อสู้ครั้งนั้น กองทัพของเหล่าเทพทั้งหมดถูกกวาดล้าง มีของบางอย่างหายไป”

อู๋เป่ย: “สิ่งนั้นคือของจากเผ่าพันธุ์มนุษย์งั้นหรือ?”

โจวหยวนทง: “มันเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว ฉันเองก็ไม่รู้แน่ชัด แม้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะชนะการต่อสู้ครั้งนั้น แต่มันก็เป็นชัยชนะที่น่าสลดใจ”

อู๋เป่ย: “พี่ใหญ่ มีเรือรบโบราณอยู่ใต้ทะเลสาบนี้ เราลองไปแอบดูกันไหม?”

โจวหยวนทง ถามติงม่อ: “พี่น้องสอง แกคิดว่าอย่างไร?”

ติงม่อยิ้มและพูดว่า: “น้องสาม ในทะเลซิงซิ่วจิตหยั่งรู้ของพวกเทพใช้ไม่ได้ นายเห็นมันได้อย่างไร?”

อู๋เป่ย: “ผมมีสายตาดี”

ติงม่อไม่ได้ซักไซ้มากนัก ก่อนจะกล่าวว่า: “ถ้ามีเรือรบอยู่ที่นั่นจริงๆ แน่นอนฉันก็อยากจะลองไปดู ตามประสบการณ์ โบราณวัตถุ อย่างเรือรบมักมีแต่ของดีๆ”

พวกเขาทั้งสามกำลังจะดำดิ่งลงไปในน้ำ ทันใดนั้นก็มีเรือรบขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นจากบนฟากฟ้า มีแสงศักดิ์สิทธิ์ตกลงบนมายังทะเลสาบ ราวกับว่ามันกำลังมองหาบางสิ่งบางอย่าง

อู๋เป่ยรับรู้ว่าเรือรบลำนี้อยู่ด้านนอก เขาหรี่ตาลง พวกเขาจะรู้ไหมว่ามีเรือรบอยู่ใต้พื้นทะเลสาบบริเวณนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน