ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1542

ไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนี้นี้อยู่ที่นี่มากี่ปีแล้ว ด้วยความที่มีประสบการณ์มากมาย เธอจึงออกไปล่าสัตว์ทันที ส่วนอู๋เป่ยก็ใช้จังหวะนี้พักผ่อนสักพัก เขายังคงปล่อยพลังทะเลเทพต่อไปเพื่อที่จะดึงดูดร่างวิญญาณให้เข้ามา

ทันทีที่มีร่างวิญญาณมากพอ เขาก็จะปล่อยเทพหยางให้มาจับร่างวิญญาณพวกนี้ลงสู่ทะเลเทพทั้งหมด จากนั้นก็ค่อยเปลี่ยนให้พวกมันกลายเป็นสิ่งมีชีวิตในทะเลเทพ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีรูปร่างที่แตกต่างกัน บางตัวก็มีลักษณะคล้ายปลา บางตัวมีลักษณะคล้ายเปลือกหอย บางตัวมีลักษณะคล้ายกับปลาหมึก เป็นต้น

เมื่ออู๋เป่ยมีมีชีวิตในทะเลเทพเกิน 100,000 ตัว ทะเลเทพก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และหมอกเทพสีทองก็ลอยขึ้นมาจากทะเล ทำให้ทั้งผืนทะเลลึกลับยิ่งขึ้น

หญิงสาวคนนั้นกลับมาพร้อมกับถือไก่ฟ้ากลายพันธุ์และกระต่ายกลายพันธุ์ไว้ในมือ เธอเริ่มทำอาหารให้อู๋เป่ย

อู๋เป่ย: "เธอชื่ออะไร?"

หญิงสาว: "เรียนคุณชาย ฉันชื่อตู้อวี้เจียว"

อู๋เป่ย: "อวี้เจียว ตอนที่ฉันเข้ามาฉันได้ยินมาว่าที่ป่านี้มีสมบัติเยอะมาก?"

ตู้อวี้เจียว: "มีสมบัติที่ไหนกันล่ะ? ที่นี่นอกจากอันตรายแล้วก็มีแต่อันตรายเนี่ยแหละ แค่ขยับตัวก็ยากแล้ว ตอนที่ฉันยังไม่เป็นเหมือนตอนนี้ ฉันได้ฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรไปมากถึง 46 คน"

อู๋เป่ย: "ดูเหมือนแถวนี้ว่าเธอจะเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่ง"

ตู้อวี้เจียว: "คุณชายชมกันเกินไปแล้ว ที่จริงในป่านี้มีคนที่แข็งแกร่งกว่าฉันอยู่ 7 คน พวกเขาทั้งหมดล้วนมีพัฒนาการความสามารถที่น่ากลัวมาก"

อู๋เป่ย: "พวกเขาแข็งแกร่งขนาดไหน?"

ตู้อวี้เจียวคิดอยู่ครู่หนึ่ง: "ความแข็งแกร่งของสัตว์ประหลาดทั้งเจ็ดนั่น น่าจะสูงกว่าระดับเต้าจวิน"

อู๋เป่ยหายใจเข้า: "ระดับเต้าจวิน!"

ตู้อวี้เจียวพยักหน้า: "เพราะอย่างนั้นหากต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา ฉันอาจจะไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะสู้กลับเลยด้วยซ้ำ"

อู๋เป่ย: "ดูท่าคนพวกนั้นจงใจที่จะหลอกฉันให้เข้ามา"

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านหลัง ผ่านไปสักพัก คนหกคนก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เมื่อมองดูก็พบว่าคนหกคนนี้คือคนที่เข้ามาพร้อมกับเขา

ทั้งหกคนนั้นเองก็มองมาที่อู๋เป่ย เมื่อพวกนั้นเห็นอู๋เป่ยกับหญิงสาวกำลังย่างกระต่ายกิน พวกเขาก็นิ่งค้างกันไปตาม ๆ กันจากนั้นก็พวกเขามองหน้ากันด้วยความสับสน

อู๋เป่ยยิ้มเย็นพร้อมกับพูดว่า "พวกนายคงจะไม่ได้ไม่กล้าเข้ามาหรอกนะ?"

หลี่ไต้เอ๋อร์รีบพูดขึ้น: "ศิษย์พี่ ตอนที่อยู่ข้างนอกพวกเราเจอกับกลุ่มสัตว์ประหลาด พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหนีมาที่นี่"

อู๋เป่ยถอนหายใจ: "พวกนายไม่ควรมาที่นี่"

พูดจบ มือของตู้อวี้เจียวก็แตกออกกลายเป็นรากนับไม่ถ้วน เพียงพริบตารากนั่นก็พันอู๋เป่ยและยกขึ้นไปในอากาศ

ตู้อวี้เจียวพูดเสียงเย็น: "ดีมาก ที่แท้นายก็มีเพื่อนมาด้วย"

หลี่ไต้เอ๋อร์และคนอื่น ๆ ต่างก็ตกใจจนหน้าซีด พวกเขาโบกมือปัดไปมา: "เราไม่ใช่เพื่อนของเขา เชิญคุณสนุกให้เต็มที่เถอะ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แหละ..."

คนพวกนี้ไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่าอู๋เป่ยจะเป็นหรือตาย พวกเขารีบหันหลังกลับและวิ่งหนีไปพลางบ่นในใจว่าทำไมพ่อแม่ให้ขามาแค่สองข้างอาศัยขาสองข้าง เพียงพริบตาคนพวกนั้นก็หนีหายไป

ตู้อวี้เจียววางอู๋เป่ยลง จากนั้นเธอก็ถามด้วยความรู้สึกแปลก ๆ: "ทำไมท่านถึงต้องขู่พวกเขาด้วยล่ะ"

อู๋เป่ย: "แค่ฉันเห็นพวกนั้นฉันก็รู้สึกรำคาญแล้ว สู้ไล่พวกเขาไปให้หมดซะยังจะดีกว่า"

หลังจากกินกระต่ายย่างและไก่ฟ้าย่างเสร็จ อู๋เป่ยก็รู้สึกว่าทะเลเทพของเขากำลังจะดูดซับพลังของสัตว์ในทะเลจนเสร็จ เขาใช้เวลาฝึกตัวเองอยู่สักพัก ก่อนจะตัดสินใจบรรลุลำดับขั้นต่อไป คัมภีร์จักรพรรดิไท่อีระดับเก้า ผู้เที่ยงแท้อวี้เล่ย

ระดับนี้เป็นระดับที่ยากมาก เพราะถึงยังไงการควบคุมสายฟ้านั้นยากมาก โชคดีที่อู๋เป่ยได้รับการสืบทอดจากเจ้าแห่งสายฟ้า ทำให้คุณสมบัติร่างกายของเขาเหมือนกับสายฟ้า ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะฝึกฝน