ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1637

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ดี นายสามารถเริ่มได้เลย”

ผู้คนรอบข้างต่างกระจายออกไป เพราะไม่ว่าเป็นองค์ชายศักดิ์สิทธิ์หรืออินเทียนเจี่ย ทั้งสองล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งยิ่งใหญ่ หากพวกเขาต่อสู้กันจริง ๆ จะไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแน่นอน

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แปลกคือ อินเทียนเจี่ยที่ในขณะนี้เหมือนคนธรรมดา กำลังเดินเข้าหาอู๋เป่ยช้า ๆ เมื่อทั้งสองอยู่ห่างกันห้าก้าว จู่ ๆ เขาก็เตะขาขึ้นมา

อู๋เป่ยเบี่ยงตัวและยื่นมือจับข้อเท้าของอินเทียนเจี่ยทันที ยกเขาขึ้นกลางอากาศ อินเทียนเจี่ยโค้งร่างและชกไปที่เอวของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยบิดเอวและใช้มืออีกข้างจี้ไปที่หน้าอกของเขา

ทั้งสองเคลื่อนไหวไม่เร็ว แต่ทุกครั้งที่สัมผัส ตำแหน่งที่สัมผัสเหมือนมีโลกเล็ก ๆ หลายโลกพังทลายลง พลังเหล่านี้น่าทึ่งมาก แต่กลับไม่ได้ปลดปล่อยมันออกมาเลย ทั้งหมดถูกสองคนนี้ควบคุมไว้

ผ่านไปสิบกว่ากระบวนท่า อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจ เขาใช้วิชาที่เรียนรู้ในสถานที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะอินเทียนเจี่ยได้ง่าย ๆ!

จนถึงกระบวนท่าที่ห้าสิบห้า อู๋เป่ยชกอินเทียนเจี่ยจนล้มลงกับพื้น จากนั้นขึ้นคร่อมและชกซ้ำ ๆ จนจมูกของอินเทียนเจี่ยพ่นไฟออกมา

เขารีบกล่าวว่า “ฝ่าบาท ฉันยอมแพ้!”

อู๋เป่ยจึงหยุดชก เขากล่าวอย่างอ่อนโยน “นายไม่ได้แพ้จริง ๆ ฉันได้เปรียบแต่ก็ยังไม่สามารถทำให้นายบาดเจ็บได้ นายฝึกฝนร่างกายอย่างไรถึงได้ทนทานขนาดนี้?”

อินเทียนเจี่ยกล่าวว่า “ฉันถนัดในการฝึกฝนร่างกาย จึงทนทานได้ แต่ฝีมือของฝ่าบาทลึกซึ้ง มีพลังมหัศจรรย์ซ่อนอยู่ ฉันพยายามเต็มที่แต่ก็สู้ไม่ได้”

อู๋เป่ยดึงเขาขึ้นมา ทั้งสองยิ้มให้กัน รู้สึกเหมือนฮีโร่ที่เคารพซึ่งกันและกัน

“ฝ่าบาท ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ชีวิตของอินเทียนเจี่ยเป็นของท่านแล้ว!” เขากล่าวเสียงดัง จากนั้นผู้นำทั้งแปดกองทัพก็ปรากฏตัวขึ้นและคุกเข่าลง

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ดีมาก ตั้งแต่ตอนนี้ แปดกองทัพจะกลับมาดำเนินการ”

อินเทียนเจี่ย “ขอรับ!”

ราชาเฒ่าทั้งหมดไม่มีความคิดจะต่อต้านอู๋เป่ยอีกแล้ว เมื่อได้รับการสนับสนุนจากแปดกองทัพ อู๋เป่ยก็เปรียบเสมือนจักรพรรดิ ความตั้งใจของเขาคือความตั้งใจของราชวงศ์ ไม่มีใครกล้าขัดขืน!

ตรีราชาเฒ่ากล่าวทันที “ฝ่าบาท โปรดทำภารกิจที่สามให้เสร็จสิ้นและขึ้นครองบัลลังก์โดยเร็ว!”

อู๋เป่ยกล่าวอย่างเบา ๆ “ไม่ต้องรีบร้อน ฉันต้องการปิดด่านฝึกฝนสักระยะ”

เขามอบหมายให้จีรัวเฟยดูแลราชวงศ์ จากนี้ไปแปดกองทัพจะปฏิบัติตามคำสั่งของจีรัวเฟย

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อย เขากลับบ้านและไปหาเทพเจ้าแห่งหิมะ นายสำนักคำแรกที่เขาถามคือ “ขั้นยึดครองสวรรค์ อยู่ที่ไหน?”

เทพเจ้าแห่งหิมะกล่าวว่า “ขั้นยึดครองสวรรค์อยู่ในมือของมหาเทพ”

อู๋เป่ยถอนหายใจเบา ๆ “ถ้าอยู่ในมือของมหาเทพ ฉันอาจจะได้เห็นมันได้ยาก”

เทพเจ้าแห่งหิมะ “อาจจะไม่เป็นเช่นนั้น”

อู๋เป่ย “โอ้ ทำไมนายถึงพูดเช่นนี้?”

เทพเจ้าแห่งหิมะ “มหาเทพเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมาก เขาฝึกขั้นยึดครองสวรรค์ถึงขั้นที่ห้าและเชื่อว่าไม่มีใครสามารถเกินกว่าเขาได้ ดังนั้นเขาจึงเก็บคัมภีร์นี้ไว้ที่เทียนเต้าเหมิน เพื่อให้ศิษย์ศึกษา”

อู๋เป่ยตะลึง “ขั้นยึดครองสวรรค์อยู่ที่เทียนเต้าเหมิน?”

เทพเจ้าแห่งหิมะ “แต่ว่าเขาเก็บคัมภีร์นี้ไว้ในบ้านที่เขาเคยอยู่ คฤหาสน์นั้นสร้างขึ้นในตอนที่อยู่ในขั้นยึดครองสวรรค์ มีการป้องกันที่ไม่ธรรมดา ตามที่ฉันทราบ ยังไม่มีใครสามารถทำลายการป้องกันและเห็นคัมภีร์ได้”

อู๋เป่ย “มหาเทพหมายความว่าอย่างไร เขาไม่กลัวว่ามีคนขโมยคัมภีร์หรือ?”

เทพเจ้าแห่งหิมะ “หนึ่งคือมีไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ สองคือใครจะกล้าลบหลู่มหาเทพ?”

อู๋เป่ยหัวเราะ “นั่นก็จริง”

เทพเจ้าแห่งหิมะ “นายต้องการลองดูไหม?”