ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1640

ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ด้วยความสามารถที่เหนือกว่า อู๋เป่ยจึงสามารถควบคุมจูหลงได้ภายในสิบกระบวนท่า

หลังจากถูกต่อยหลายครั้ง จูหลงก็เริ่มร้องขอชีวิต “นายท่าน ฉันขอยอมแพ้ ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย”

อู๋เป่ยยิ้มเยาะ “ฉันนึกว่านายจะหยิ่งยโสกว่านี้เสียอีก”

ฉยงฉีว่า “นายท่าน อย่ามองว่ามันหยิ่งยโส จริง ๆ แล้วมันไม่มีศักดิ์ศรีหรอก ท่านตีมันอีกหน่อยเดี๋ยวมันก็ยอมแล้ว”

จูหลงโกรธ “ฉยงฉี ทำไมนายต้องเปิดเผยความลับของฉันด้วย”

อู๋เป่ยหันมามองฉยงฉี “ตอนนี้นายมีระดับสิบหรือ?”

ฉยงฉีตอบ “ก่อนหน้านี้ฉันมีระดับสิบสอง แต่หลังจากได้รับบาดเจ็บ จึงลดลงมาเหลือระดับสิบ”

อู๋เป่ยถาม “นายกับฉยงฉีอ่อนแอเกินไป มีวิธีใดที่จะทำให้พวกนายแข็งแกร่งขึ้นได้เร็ว ๆ บ้าง?”

ฉยงฉีตอบ “นายท่าน ให้พวกเรากินเนื้อปีศาจมาก ๆ เราจะสามารถเพิ่มพลังได้อย่างรวดเร็ว”

อู๋เป่ยจึงเปิดเครือข่ายสวรรค์ เพื่อซื้อเนื้อปีศาจหลายชนิดมาให้อสูรพิทักษ์ทั้งสองตัวกิน

ในขณะนี้ กิเลนดำเป็นพาหนะของจูจู มันเงียบขรึม ไม่ค่อยสนใจฉยงฉี แม้ฉยงฉีจะมีศักยภาพสูงกว่ามันก็ตาม

ช่วงเวลาต่อมา อู๋เป่ยก็ได้ดูแลเยวี่ยหวู่ไปด้วยและฝึกฝนตนเองไปด้วย ผ่านไปหนึ่งเดือน เยวี่ยหวู่ใกล้คลอด ฉยงฉีที่กินเนื้อปีศาจทุกวัน ก็กลายเป็นอสูรพิทักษ์ระดับแปด ส่วนจูหลงก็บรรลุถึงระดับสิบเอ็ด แม้แต่เหลียวที่เคยอ่อนแอ ตอนนี้ก็กลายเป็นอสูรพิทักษ์ระดับเจ็ด มีพลังมากขึ้นอย่างมาก

วันหนึ่ง เยวี่ยหวู่ก็คลอดบุตรชาย ตั้งชื่อว่า หลี่ซิงเจี้ยน ชื่อเล่นว่า สุ่ยเซิง

สุ่ยเซิงมีรูปร่างหน้าตางดงามตั้งแต่เกิด ห้องทั้งห้องมีกลิ่นหอมอบอวล เนื่องจากพ่อของเขาเป็นราชามนุษย์ และแม่ของเขาเป็นราชินีหญิง เขาจึงเกิดมาพิเศษมาก

เมื่อหลี่ซิงเจี้ยนเกิด อู๋เป่ยก็เรียกจูหลงมาและสั่งว่า “จูหลง จากนี้ไปปกป้องนายน้อยของนายให้ดี”

จูหลงยิ้ม “ฉันน้อยเข้าใจแล้ว!”

หลี่เนี่ยนจู๋และจางลี่มาก่อนแล้ว พวกเขาอุ้มหลานตัวน้อยทีละคนด้วยความดีใจ ลี่ยุ่นโถวก็มาอุ้มเหลนด้วยความสุขล้น

ในขณะนั้น อู๋เป่ยรู้สึกว่าบัลลังก์ทองแดงในร่างกายสั่นสะเทือนขึ้นมา มันกลายเป็นแสงทองแดงรวมเข้ากับร่างของหลี่ซิงเจี้ยน

เด็กน้อยปรากฏบัลลังก์ทองแดงลอยอยู่ข้างหลังพร้อมทั้งพลังทองแดงที่เข้ากันกับร่างกายของเขาอย่างราบรื่น

อู๋เป่ยตกใจมาก “ลูกของเราเข้ากันได้กับพลังทองแดงอย่างมาก นี่มันหมายความว่าอย่างไร?”

เยวี่ยหวู่กล่าว “นายลืมไปแล้วหรือ? บรรพบุรุษของฉันเป็นสตรีเทพ เลือดของเธอสืบทอดมาในตระกูลของฉัน และในตัวสุ่ยเซิง เลือดนั้นกลับเข้มข้นขึ้น”

อู๋เป่ยกล่าว “ถ้าเช่นนั้นบรรพบุรุษของเธอคือผู้ฝึกตนสายพลังทองแดง?”

เยวี่ยหวู่ “ฉันไม่ค่อยแน่ใจ คงเป็นเช่นนั้นละ”

อู๋เป่ย “มันแปลกมาก สุ่ยเซิงเป็นมนุษย์ แต่ร่างกายคล้ายกับเทพ ในขณะเดียวกันก็ได้รับข้อดีจากทั้งสองฝ่าย”

พูดจบ เขาก็หยิบตราฆ่าทองแดงออกมา มันลอยอยู่ในอากาศแล้วกลายเป็นล็อกเกตทองแดงใส่ที่คอของสุ่ยเซิง

หลังจากอยู่ดูแลลูกชายอยู่หลายวัน จนทุกอย่างเรียบร้อย อู๋เป่ยก็เตรียมตัวออกเดินทาง

จุดหมายแรกที่เขาจะไปคือหมู่บ้านลับ ที่นั่นมีหีบทองแดงซึ่งภายในมีศพโบราณที่มีตราอาคมติดทั่วตัว

เมื่อมาถึงหมู่บ้านลับ อู๋เป่ยก็พบกับผู้ฝึกวิชาเซียนหมินโยวที่รีบออกมาต้อนรับทันที เมื่อเขาเห็นอู๋เป่ยก็กล่าวด้วยความรู้สึก “ไม่น่าเชื่อว่าในเวลาไม่ถึงสองปี นายจะมีพลังมากขนาดนี้!”

อู๋เป่ย “ก็พอได้ ฉันเป็นโต้วเทียนเซียนจุนเช่นเดียวกับนาย”

หมินโยว “ไม่ นายมีพลังเหนือกว่าฉันถึงร้อยเท่า นายไม่ใช่โต้วเทียนเซียนจุนธรรมดา!”

อู๋เป่ย “ไม่ต้องพูดมาก ฉันมาที่นี่เพื่อเปิดหีบทองแดงนั้น”

หมินโยวตกใจ “ไม่ได้! อีกหนึ่งปีภารกิจของเราก็เสร็จสิ้นแล้ว”

อู๋เป่ย “นายไม่ต้องห่วง ฉันมั่นใจว่าสามารถจัดการกับศพนั้นได้”

หมินโยวนิ่งเงียบไปชั่วขณะ “ตกลง ถ้ามีปัญหา ฉันจะขังนายพร้อมศพในหีบทองแดง”

อู๋เป่ย “ตกลง”

ทั้งสองมาถึงหน้าบ้านเก่า อู๋เป่ยเห็นหีบทองแดง เขาเอามือแตะไม่กี่ครั้ง หีบทองแดงก็ส่องแสงสีม่วงออกมา เป็นประตูหนึ่ง