ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1656

พ่อครัวในวังฝีมือดีมาก หลังจากนั้นไม่นาน อาหารทะเลมากมายก็ถูกจัดวางบนโต๊ะ เย่เทียนก็ร่วมรับประทานอาหารพร้อมกับคนในครอบครัว

จิตใจของอู๋เป่ยไม่ได้อยู่ที่การกิน เขามองไปที่ทะเลจีนใต้อันกว้างใหญ่ และถามว่า ：“ท่านแม่ทัพ ทะเลจีนใต้เป็นมหาสมุทรของโลกเซียนหรือไม่?”

ซือคงอวี่ ：“จากแนวชายฝั่งไปทางทิศใต้สามหมื่นไมล์ ล้วนเป็นมหาสมุทรของโลกเซียน”

อู๋เป่ย ：“สามหมื่นไมล์? น้อยเกินไป ใครก็ได้ ไปเอาแผนที่มหาสมุทรมา”

เสนาบดีที่รับผิดชอบด้านแผนผังภูมิศาสตร์รีบถือแผนที่เข้ามาอย่างรวดเร็ว และกางแผนที่ออก ยาวหลายร้อยเมตร อู๋เป่ยเหลือบมอง และใช้ปากกาลากเส้นทางตอนใต้ของทะเลจีนใต้ เส้นคดเคี้ยวนี้ครอบคลุมหมู่เกาะต่างๆนับไม่ถ้วน

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นแนวเขตมหาสมุทรนี้ เสนาบดีที่วาดแผนที่รีบพูดว่า ：“ฝ่าบาท พระองค์ลากเส้นเช่นนี้ ความกว้างไม่ต่ำกว่าสามแสนไมล์ ความยาวอย่างน้อยหนึ่งล้านไมล์！”

อู๋เป่ย ：“แค่สามแสนไมล์เหรอ?” จากนั้น เขาก็ลากเส้นขยายเพิ่มอีกนิด ความกว้างประมาณห้าแสนไมล์

เขาวางปากกาลง แล้วพูดว่า ：“นับจากนี้เป็นต้นไป พื้นที่ทะเลนี้คือมหาสมุทรของเทียนหวู่！ ”

ทุกคนมองหน้ากัน เสนาบดีคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า ：“ฝ่าบาท พื้นที่แห่งนี้มีกองกำลังหลักสองกองกำลัง นอกจากนี้ ทางตอนใต้ของมหาสมุทรได้เจาะลึกเข้าไปในดินแดนของ‘ราชาทะเลจีนใต้’ ”

อู๋เป่ยถามว่า ：“สองกองกำลังไหน?”

เสนาบดีพูดว่า ：“ทูลฝ่าบาท สองกองกำลังนี้ได้แก่สำนักจระเข้ศักดิ์สิทธิ์ และเกาะอ้าวเซียน”

อู๋เป่ย ：“เจ้ารู้จักกองกำลังหลักทั้งสองนี้มากน้อยแค่ไหน?”

เสนาบดีตอบว่า ：“สำนักจระเข้ศักดิ์สิทธิ์เป็นที่ประดิษฐานของเทพเจ้าจระเข้ ว่ากันว่าเป็นผู้ทรงพลังระดับผู้ยิ่งใหญ่ เกาะอ้าวเซียนประดิษฐานวิญญาณเต่า มีพลังที่น่าทึ่ง มีปีศาจและสัตว์ประหลาดมากมายอยู่รอบๆ พวกมันต่างก็แข็งแกร่งมาก เมื่อเดือนที่แล้ว แคว้นหลงกั๋วส่งกองทัพขนาดใหญ่มาล้อมเกาะอ้าวเซียน ส่งผลให้ทหารสามแสนนายเสียชีวิต แม้แต่นายพลที่นำทัพก็ไม่สามารถหนีกลับไปได้ นับแต่นั้นมา แคว้นหลงกั๋วก็ไม่กล้ารุกรานเกาะอ้าวเซียน”

อู๋เป่ย ：“ใครคือราชาทะเลจีนใต้ที่เจ้ากำลังพูดถึง?”

เสนาบดีพูดว่า ：“จากที่นี่ห่างออกไปทางใต้มากกว่าสี่แสนห้าหมื่นไมล์ ก็คืออาณาเขตของราชาทะเลจีนใต้ ว่ากันว่าราชาทะเลจีนใต้ เป็นผู้แข็งแกร่งที่มาจากทวีปรกร้าง และประกาศตนเป็นกษัตริย์ มีกองทัพเรืออยู่ใต้บัญชาของราชาทะเลจีนใต้ อยู่ยงคงกระพัน กองกำลังหลักทั้งหมดในทะเลจีนใต้ต่างก็พ่ายแพ้ต่อเธอ และทยอยกันยอมจำนน”

อู๋เป่ย ：“ราชาทะเลจีนใต้ผู้นี้ค่อนข้างน่าสนใจ”

ซือคงอวี่ ：“ฝ่าบาท ตามคำบอกเล่าของชาวประมงในทะเลจีนใต้ ราชาทะเลจีนใต้คนนี้ไม่เลวเลย ในอาณาเขตของเธอ ผู้คนส่วนใหญ่อยู่เย็นเป็นสุข เมื่อเปรียบเทียบกัน จากอิทธิพลภายในของเกาะอ้าวเซียนและสำนักจระเข้ศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนใช้ชีวิตอย่างทุกข์ยาก แม้แต่ชีวิตก็ไม่ได้รับการปกป้อง”

อู๋เป่ย ：“ไม่ว่าราชาทะเลจีนใต้จะเป็นอย่างไร ข้าได้วงบริเวณมหาสมุทรแล้ว จากนี้ไป ที่นี่ก็คือพื้นที่ทะเลของประเทศเทียนหวู่”

นายพลผู้รับผิดชอบกองทัพเรือพูดอย่างรวดเร็วว่า ：“ฝ่าบาท การเดินทัพทางทะเล ไม่ง่ายเหมือนทางบก และกองทัพเรือของเรามีจำนวนจำกัด”

อู๋เป่ย ：“เปลี่ยนเรือรบแทนเหล่าทหาร พวกเขาก็คือกองทัพเรือ”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็พูดว่า ：“เมื่อพูดถึงเรือรบ เรือรบหยวนฉางฮ้าวแค่หนึ่งลำยังไม่เพียงพอ”

เขารู้ดีว่า สิ่งที่กองทัพเรือต้องการไม่ใช่เรือรบขนาดใหญ่เหมือนหยวนฉางฮ้าว แต่เป็นเรือรบที่กะลาสีธรรมดาก็สามารถควบคุมได้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาตัดสินใจสั่งซื้อทางเครือข่ายเซียน เขาเปิดหน้าเครือข่ายเซียน ค้นหาคำว่าเรือรบ ในไม่ช้า เขาก็พบเรือรบประเภทหนึ่งที่เดินทางบนผิวน้ำเป็นหลัก เรียกว่าเรือรบน้ำ เรือรบน้ำลำนี้ติดตั้งระบบน้ำขนาดใหญ่ สามารถทำให้เกิดคลื่นและแล่นบนผิวน้ำได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากเป็นเรือรบเฉพาะทาง ราคาจึงสูงกว่าเรือรบทั่วไป

ในไม่ช้า เขาก็เลือกประเภทเรือรบน้ำได้ เรือรบน้ำประเภทนี้ สามารถบรรทุกกองทัพได้หนึ่งแสนคนในเวลาเดียวกัน ความแข็งแกร่งโดยรวมของเรือรบน้ำนั้นเทียบเท่ากับระดับของต้าหลัวจินเซียนในขั้นแรก สิ่งที่อู๋เป่ยให้ความสำคัญก็คือ ความรอบรู้วิชาเวทย์ทางน้ำของเรือรบลำนี้ เช่น มันสามารถยิงธนูน้ำ โดยใช้น้ำทะเลยิงเป็นธนูน้ำหนึ่งแสนดอกได้ทันที ธนูน้ำเหล่านี้สามารถเปลี่ยนเป็นธนูน้ำแข็งได้ ซึ่งเป็นการเพิ่มอัตราการสังหาร