ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1663

อู๋เป่ยโบกมือ เชือกของจังซีหลิงและคนอื่น ๆ ก็ถูกปลดออก พวกเขาคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นเต้นอย่างยิ่ง โดยรู้ว่าทางเลือกของพวกเขาถูกต้องแค่ไหน!

อู๋เป่ย: "ทุกคนลุกขึ้น จากนี้ไป พรรคฟ้าทมิฬจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็น 'พรรคเซิ่งเทียน' เนื่องจากฉันเป็นหัวหน้าพรรคของคุณ ฉันจึงเป็นตัวแทนของเซิ่งเทียนที่คุณเชื่อด้วย!"

“ต้อนรับเทพศักดิ์สิทธิ์!” ทุกคนโค้งคำนับพร้อมกัน

อู๋เป่ย: "เดิมทีฉันวางแผนที่จะพาพวกคุณไปสองสามคน แต่ตอนนี้เป็นเช่นนี้แล้ว ฉันจะเป็นหัวหน้าพรรคของคุณต่อไป"

รินโหรวยิ้มและพูดว่า "ดีเลย เราจะสร้างพรรคเซิ่งเทียนขึ้นมาใหม่"

แผนมีการเปลี่ยนแปลง ทุกคนจะยังคงอยู่และจัดการพรรคเซิ่งเทียนต่อไป

อู๋เป่ยถามอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่ ผู้มีอำนาจมากที่สุดในบริเวณนี้คือพรรคเซิ่งเทียน หากเขาควบคุมพรรคเซิ่งเทียนได้ เขาจะควบคุมที่นี้ได้ด้วย

เป็นเรื่องยากที่จะเปลี่ยนแปลงเทพที่พวกเขาเชื่ออย่างกะทันหัน หลายคนยอมรับไม่ได้ แต่พวกเขาจะค่อย ๆ ชินชากับมัน ในความเป็นจริง ทุกคนไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความภักดีต่อเทพฟ้าทมิฬเลย พวกเขาเพียงต้องการได้รับบางสิ่งบางอย่างจากเทพฟ้าทมิฬเท่านั้น เช่น ความเข้มแข็งและอายุที่ยืนยาว

ในตอนนี้ เซิ่งเทียนทรงฤทธานุภาพพอ ๆ กับเทพฟ้าทมิฬ และยังสามารถประทานสิ่งที่พวกเขาต้องการได้อีก ดังนั้นการเชื่อในเซิ่งเทียนจะเสียหายอะไร?

คืนนั้น อู๋เป่ยฝึกพลังปราณในห้องโถงหลักและยังคงตรัสรู้พลังของหินคริสตัลเซียนระดับยี่สิบเอ็ดต่อไป ยิ่งมันถลำลึกเข้าไป ยิ่งฝึกฝนพลังหินคริสตัลเซียนยิ่งยากขึ้น เขาพยายามอย่างเต็มที่ ฝ่าฝันมันจนถึงรุ่งสาง

ไม่นานหลังจากดวงอาทิตย์ขึ้น เมิงจื๋อก็รีบพูดว่า: "หัวหน้าพรรค ลัทธิเทพปีศาจมาโจมตีเราและต้องการจะยึดเกาะของเราอีกแล้ว!"

อู๋เป่ยกล่าวกว่า: "คุณแก้ไขเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยตัวเองและไปยึดครองลัทธิเทพปีศาจซะ"

จังซีหลิงยิ้มอย่างขมขื่น: "หัวหน้าพรรค ความแข็งแกร่งของเรามีจำกัด ผมเกรงว่าเราจะไม่สามารถตอบสนองความต้องการของท่านได้"

อู๋เป่ยกล่าวว่า : "เอาชนะไม่ได้ ก็ใช้ทหาร"

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ยื่นมือขึ้นไปในอากาศ มีหน่วยหงส์เพลิงซึ่งเป็นหนึ่งในสี่องครักษ์ชั้นนอกของประเทศเทียนหวู่และเขากักตัวคนเอาไว้สองร้อยคน

เมื่อกองกำลังทหารเห็นอู๋เป่ย พวกเขาก็คุกเข่าลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว: "ฝ่าบาท!"

อู๋เป่ยกล่าวว่า: "จากนี้พวกนายจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา ไปโจมตีลัทธิหนึ่ง ไปเถอะ"

“ขอรับ!” กำลังทหารหน่วยหงส์เพลิงสองร้อยคนพูดพร้อมกัน

จังซีหลิงตกตะลึงและถามอย่างติด ๆ ขัด ๆ ว่า: "หัวหน้าพรรค นั่นพวกเขาเรียกคุณว่าฝ่าบาทหรือเปล่า"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "ฉันไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าพรรคของคุณเท่านั้น แต่ยังเป็นจักรพรรดิของประเทศเทียนหวู่ด้วย เอาล่ะ ไว้คุยกันทีหลัง คุณไปนำลัทธิเทพปีศาจมาคุกเข่าให้ฉัน เพื่อให้ผู้ติดตามของพวกเขาเชื่อในเซิ่งเทียนของพวกเรา”

“ครับ! ผมจะทำงานให้สำเร็จอย่างแน่นอน!” จังซีหลิงพูดเสียงดัง

แม้ว่าหน่วยหงส์เพลิงจะไม่ใช่ผู้พิทักษ์ภายใน นับประสาอะไรกับการรักษาความปลอดภัยส่วนบุคคล แต่ประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเขายังคงแข็งแกร่งมาก หากไม่มีสิ่งใดเลย เพียงอุปกรณ์อันทรงพลังของพวกเขาอย่างเดียวก็เทียบไม่ได้กับกลุ่มคนพลุกพล่านเหล่านี้

ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง จังซีหลิงก็กลับมา เขายิ้มและพูดว่า: "หัวหน้าพรรค ผมกำจัดลัทธิเทพปีศาจและยึดครองที่ซ่อนของพวกมันได้แล้ว!"

อู๋เป่ย: "เรื่องที่เหลือ พวกนายจัดการได้เถอะ"

"ครับ!"

จังซีหลิงประกาศข่าว หลินโหรวและโจวเหม่ยก็มาอย่างรวดเร็ว และเทพธิดาทั้งสองก็มองเขาด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

หลินโหรว: "ที่แท้พี่ก็คือจักรพรรดิเทียนหวู่ และจักรพรรดิเทียนหวู่คือพี่!"

อู๋เป่ย: "ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันไม่ใช่นี่"

หลินโหรวถอนหายใจเบา ๆ : "พี่มาที่นี่ได้ยังไง? นี่มันเป็นระยะเวลานานเลยนะ พี่เป็นจักรพรรดิแล้ว ฉันไม่สนใจหรอก ฉันอยากเป็นขุนนางหญิงชั้นสูง!"

อู๋เป่ย: "ในการเป็นขุนนางชั้นสูงของ เทียนหวู่นั้น ระดับพลังยุทธ์ของเธอต่ำเกินไป เธอต้องกลายเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ก่อนค่อยพูด"