ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1874

อู๋เป่ยสอบถามเล็กน้อย ปรากฏว่านอกจากเหอฉู่ฉู่และเจียวนู๋แล้ว อีกเก้าสิบเจ็ดคนที่เหลือต่างก็ยินยอมทั้งหมด เขาจึงโบกมือเบา ๆ ส่งพวกนางทั้งหมดเข้าสู่รังเวทปีศาจ เพื่อเริ่มเพิ่มพูนพรสวรรค์และพลังยุทธ์อย่างรวดเร็ว

ในพริบตา จากเก้าสิบเก้าคนก็เหลือเพียงสองคน รอบตัวของอู๋เป่ยจึงสงบเงียบลง เขาเริ่มปรุงยาและฝึกตน

เที่ยงวันของวันถัดมา เหอซี่เหนียนเข้ามาพบแล้วกล่าวว่า "คุณชาย ตระกูลเทียนส่งทูตมาเพื่อพบคุณชาย"

ตระกูลเทียนอย่างนั้นหรือ? หรือจะเป็นเพราะตนสังหารคุณชายของตระกูลเทียน ตระกูลเทียนจึงมาแก้แค้น?

เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า "ให้เขารออยู่ที่ห้องโถง"

"รับทราบ!"

ในห้องโถงของตระกูลเหอ มีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งนั่งอยู่ เขามีหนวดแปดเส้น ดวงตาเรียวยาว ดูมีความรู้สึกเยือกเย็นและเจ้าเล่ห์มาก

เขารออยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่เห็นอู๋เป่ยปรากฏตัว จึงขมวดคิ้วแล้วถามว่า "เหอซีเหนียน ทำไมเขาถึงยังไม่ออกมาอีก?"

เหอซีเหนียนตอบว่า "คุณชายให้ทูตรออยู่ที่นี่"

"ให้ฉันรอเขาหรือ?" ชายผู้นั้นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ "เขาไม่รู้หรือว่าฉันคือทูตของตระกูลเทียนที่ถูกส่งมา?"

เหอซีเหนียนกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า "คุณชายรู้แน่นอน"

"ในเมื่อรู้ แล้วเขากล้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร!"

เหอซีเหนียนมองชายผู้นั้นแล้วกล่าวว่า "ท่านทูต คุณชายหลี่คือคุณชายอันดับหนึ่งแห่งยุค"

อีกฝ่ายขมวดคิ้ว "หมายความว่าอย่างไร?"

เหอซีเหนียนกล่าวว่า "คุณชายหลี่มีพรสวรรค์ที่หาตัวจับยาก คว้าอันดับหนึ่งอย่างไร้เทียมทาน คนเช่นนี้ภายในใจย่อมไร้ซึ่งความหวาดกลัว อ้อ ท่านทูตอาจจะยังไม่รู้ เมื่อไม่นานมานี้ คนของท่านเวินโหวมาที่ตระกูลเหอของฉันเพื่อก่อเรื่อง แต่ถูกคุณชายเพียงโบกมือตัดศีรษะผู้แข็งแกร่งระดับเต้าจวินถึงสิบสองคน!"

ทูตผู้นั้นฮึดฮัดอย่างแรง "ท่านเวินโหวจะเทียบกับตระกูลเทียนของฉันได้อย่างไร? ถ้าจะเทียบกับซ่างชิงเทียนก็ว่าไปอย่าง"

เหอซีเหนียนกล่าวว่า "แค่หมายถึง การพูดคุยด้วยเหตุผลย่อมดีกว่าที่จะทำให้สถานการณ์ตึงเครียดเกินไป"

ทูตผู้นั้นหัวเราะเยาะ "คนของตระกูลเทียนไม่จำเป็นต้องดูหน้าคนอื่น จะพอใจหรือไม่พอใจ ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน!"

ในฐานะหนึ่งในกลุ่มอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งโลกซ่างชิง คนของตระกูลเทียนจึงมักปฏิบัติเช่นนี้เสมอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

เหอซีเหนียนแอบถอนหายใจ ในเมื่อเขาพูดถึงขนาดนี้แล้ว ก็ไม่มีอะไรจะกล่าวต่อไป จึงนั่งรออู๋เป่ยปรากฏตัวอย่างเงียบ ๆ

15 นาทีผ่านไป อู๋เป่ยจึงเดินออกมาช้า ๆ เหอซีเหนียนรีบเดินไปต้อนรับแล้วกล่าวว่า "คุณชาย ท่านผู้นี้คือทูตจากตระกูลเทียน"

ทูตจากตระกูลเทียนเชิดหน้าขึ้น มองอู๋เป่ยด้วยหางตา

อู๋เป่ยกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า "ตระกูลเทียน? ไม่เคยได้ยิน"

ทูตมีสีหน้าไม่พอใจ กล่าวด้วยเสียงเย็นชา "คุณชายหลี่ ผู้ที่ไม่สนใจตระกูลเทียน ล้วนแล้วแต่ไม่มีจุดจบที่ดีทั้งนั้น"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ช่างบังเอิญ คนที่เสียมารยาทกับฉัน ก็ไม่มีทางเลือก นอกจากตายหรือไม่ก็เจ็บปางตาย"

ทูต "หึ!" ออกมาหนึ่งคำ "ฉันมาเพื่อนำความประสงค์ของตระกูลเทียนมาแจ้ง"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ความประสงค์ของตระกูลเทียน? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?"

ขมวดคิ้ว "คุณชายหลี่ ผมว่าท่านควรจะฟังเอาไว้ ตระกูลเทียนต้องการให้ท่านออกจากโลกแห่งซ่างชิงภายในสามวัน และห้ามกลับมาอีกตลอดกาล"

อู๋เป่ยกล่าว "โอ้ ให้ฉันออกไป?"

ทูตกล่าว "ถูกต้อง หากคุณชายหลี่ไม่ไป ตระกูลเทียนจะไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของท่านได้"