ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1925

“บังอาจ! สำนักเทียนเจี่ยวเป็นสิ่งที่คนอย่างแกสามารถดูถูกได้เหรอ” ผู้อาวุโสคนหนึ่งบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ในมือของเขากำแตรสีน้ำเงินไว้หนึ่งอัน

ยีน่าพูดอย่างเย็นชา : “คนของสำนักเทียนเจี่ยวสมควรตายทั้งหมด!” พูดจบ มือหยกโบกไปมา ปล่อยเคล็ดวิชาลับอย่างหนึ่งออกมา เคียวสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ตัดข้ามทุกสิ่ง ผู้อาวุโสคนนี้ถูกหั่นเป็นสองส่วน

มือของเขาพึ่งสัมผัสแตร ยังไม่ทันได้เป่า ก็ถูกเคล็ดวิชาลับเคียวเทพแห่งความตายของยีน่าเอาชีวิตไปแล้ว

เมื่อเห็นว่ายี่น่าแข็งแกร่งขนาดนี้ คนของสำนักเทียนเจี่ยวต่างตกใจอย่างมาก ค่อยตระหนักได้ว่าผู้ที่มาเยือนคนนี้มีพลังที่สามารถฆ่าเจ้าสำนักของพวกเขาได้!

“พูดมา เจ้าสำนักเทียนเจี่ยวอยู่ไหน” สายตาของยีน่าจ้องไปทางผู้ฝึกฝนที่เป่าแตรคนหนึ่ง

ภายในใจของผู้ฝึกฝนคนนั้นตึง เพียงแค่ได้ยินเสียงแตรเปลี่ยนไป ทันใดนั้น กลิ่นอายสังหารของคนหนึ่งกระโจนเข้าไปหายีน่า คิดไม่ถึงเลยว่าจะออกมาจากเสียงแตร

อู๋เป่ยพบว่า แตรทั้งเจ็ดนี้ไม่ธรรมดาอย่างมาก เขาคว้ามือใหญ่ออกไปหนึ่งที แตรทั้งเจ็ดสูญเสียการควบคุม บินเข้ามาในมือของเขาทีละอัน

สังเกตอยู่พักหนึ่ง เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “ยีน่า แตรเหล่านี้ทำมาจากเขาของสัตว์อสูรบางชนิด เสียงแตรสามารถควบคุมกฎเกณฑ์ต่างๆ ของสวรรค์และโลกได้ จึงทำให้เกิดผลลัพธ์ที่แตกต่างกันออกไป เพียงแต่ พลังยุทธ์ของพวกขยะกลุ่มนี้ต่ำเกินไป ไม่สามารถแสดงพลังของแตรได้แม้แต่หนึ่งในหมื่น”

ระหว่างที่พูด เขาหยิบแตรออกมาหนึ่งอันแล้วเป่าขึ้นมา สิ่งที่แตรปล่อยออกมาเป็นเสียงสายฟ้า ทันใดนั้น บนท้องฟ้าเต็มไปด้วยสายฟ้า เมื่อเห็นว่ามันกำลังจะผ่าคนที่อยู่ในลานกว้าง เขาจึงรีบเก็บแตร

มองเห็นฉากนี้ ผู้ฝึกฝนกลุ่มนั้นตกใจอย่างมาก รู้ว่าพบกับผู้ที่มีความสามารถจริงๆแล้ว พวกเขารีบคุกเข่าลง ผู้ฝึกฝนคนหนึ่งพูด : “เจ้าสำนักไปเยี่ยมเพื่อนเก่าแล้ว เดี๋ยวก็กลับมา.....”

ยังพูดไม่จบ ผู้ฝึกฝนวัยกลางคนคนหนึ่งบินกลับมา เขาถามเสียงลึก : “ใครเป่าแตรสายฟ้า”

ยีน่าจ้องผู้ฝึกฝนวัยกลางคนคนนั้น ในสายตาส่องประกายด้วยจิตสังหาร พูดอย่างดุร้าย : “จงหรูไห่! แกยังจำตระกูลยีที่ถูกแกทำลายล้างในตอนนั้นได้ไหม”

จงหรูไห่มองไปทางยีน่าทันที ความทรงจำในอดีตปรากฏขึ้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนเล็กน้อย พูด : “คิดไม่ถึงเลยว่าคนของตระกูลยียังตายไม่หมดเหรอ”

ยีน่าพูดเสียงดัง : “จงหรูไห่ ตายสะเถอะ!” สิ้นสุดเสียง เธอโบกมือหยกหนึ่งที ดาบผีเสื้อหลากสีนับหมื่นเล่มบินออกไป ดาบผีเสื้อเหล่านี้ปล่อยพลังดาบออกมา บินไปหาคนของสำนักเทียนเจี่ยวทีละเล่ม

ผู้ฝึกฝนของสำนักเทียนเจี่ยวต่างตกใจอย่างมาก เริ่มป้องกันทีละคน อย่างไรก็ตาม ไม่มีประโยชน์ พลังทำลายล้างของดาบผีเสื้อเหล่านี้น่าสะพรึงกลัว เชี่ยวชาญในการทำลายเกราะป้องกันต่างๆ ภายในพริบตา ก็มีคนของสำนักเทียนเจี่ยวตายไปหลายสิบคน ทันทีที่ดาบผีเสื้อสัมผัสพวกเขา คนเหล่านี้ก็กลายเป็นหมอกเลือด!

“แตรอยู่ไหน” เจ้าสำนักเทียนเจี่ยวถามเสียงดัง

ผู้ฝึกฝนคนนั้นตะโกนลั่น : “เจ้าสำนัก ศิษย์ไร้ความสามารถ แตรถูกคนผู้นั้นแย่งไปแล้ว!”

จงหรูไห่ตะโกน มือทั้งสองข้างจับเป็นวงกลม เตรียมจะใช้วิชาเวทย์อย่างหนึ่ง เขาเป็นปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์ ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถต่อสู้กับเคล็ดวิชาลับได้

เสียงกรีดร้องดังขึ้น ดาบผีเสื้อนับพันเล่มห่อหุ้มจงหรูไห่เอาไว้ ทันใดนั้นเขาก็ถูกสังหารจนกลายเป็นหมอกเลือดไปแล้ว ตายจนไม่รู้จะตายยังไงแล้ว!

ยีน่าลงมืออย่างโหดเหี้ยม ในช่วงเวลาสั้น ๆ ผู้ฝึกฝนทั้งหมดของสำนักเทียนเจี่ยวก็ถูกสังหาร ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว!

“ใครมาทำตัวโอหังในงานประชุมเทียนเจียว” ในเวลานี้มีเสียงอันกึกก้องดังขึ้น หลังจากนั้นมีผู้ฝึกฝนชุดสีเหลืองจมูกมังกรและมีหน้าสีม่วงปรากฏตัวขึ้น สายตาที่แหลมคมจ้องไปทางยีน่า

ยีน่าพูด : “ฉันแก้แค้นให้คนในครอบครัว สังหารศัตรู!”

ผู้ฝึกฝนชุดสีเหลืองพูดอย่างเย็นชา : “ที่แห่งนี้มีกฎ ผู้ที่ฆ่าคนในลานกว้างแห่งนี้ จะถูกลงโทษประหารชีวิต!”

สิ้นสุดเสียง มือใหญ่ที่มีอักขระยันต์ข้างหนึ่งปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า จับไปทางยีน่าอย่างรุนแรง

อู๋เป่ยมองหนึ่งที พูดอย่างเย็นชา : “เพียงแค่ความสามารถธรรมดา ก็กล้าออกมาขายหน้าผู้คนเหรอ”

ระหว่างที่พูด เขาก็ยื่นมือออกไปจับเช่นกัน มือใหญ่สีทองข้างหนึ่งจับมือใหญ่ที่มีอักขระยันต์ข้างนั้นเอาไว้ ออกแรงบีบหนึ่งที ในความว่างเปล่า ผู้ฝึกฝนที่มีความสูงหลายพันฟุตถูกดึงลงมาที่พื้น อู๋เป่ยเหยียบหน้าของเขา ถาม : “แกเป็นใคร”

ผู้ฝึกฝนคนนี้ เป็นปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์คนหนึ่ง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าอู๋เป่ย เขาอ่อนแอเหมือนกับลูกเจี๊ยบตัวหนึ่ง เขาในเวลานี้ ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว พูดเสียงสั่น : “ไม่รู้ว่าผู้สูงส่งอยู่ที่นี่ รุกรานแล้ว!”