ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1947

จินซวนเอ๋อร์ยิ้มและพูดว่า "ซวนเป่ย คุณต้องการให้พวกเขาฝึกตนเส้นทางแห่งเซียนด้วยหรือไม่"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ผู้เที่ยงแท้โบราณที่ผมฝึกตนวิชายุทธเหมาะสมที่สุด แน่นอน ต้องให้พวกเขาฝึกตน จากนั้นผมต้องปรับปรุงการฝึกตน โลกแห่งเซียนของเซียนสวรรค์โดยเร็วที่สุด มิฉะนั้น คนเหล่านี้จะไม่สามารถฝึกตนในระดับที่สูงขึ้นได้

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็พูดกับหลิงเหยียนว่า "ไปเข้าฌานกันเถอะ จะได้ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์สักพัก"

หลายคนต่างก็ยกย่องเขา จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็เข้าไปในรัง เพื่อพักฟื้นเวทย์ปีศาจ

จินซวนเอ๋อร์: "ซวนเป่ย ตอนนี้ไม่ได้ข่าวจากแม่เลย ฉันต้องการ สืบหา"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "โอเค หากมีสิ่งใด โปรดแจ้งให้ผมทราบโดยเร็วที่สุด และผมจะมาถึงโดยเร็วที่สุด

จินซวนเอ๋อร์ อู๋เป่ย มาถึงโลกแห่งศูนย์กลางของโลกแห่งเซียน ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองหลวงจักรวรรดิ

ธุรกิจร้านขายยาแห่งนี้ดีมากเสมอมา เถาหรูเสวี่ย หลัวหนิงตัน หลัวจือโหมว และคนอื่น ๆ ก็ให้การสนับสนุนที่นี่เช่นเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็ว ๆ นี้ ร้านขายยาได้ขายในปริมาณที่จํากัด เนื่องจากยาอายุวัฒนะที่อู๋เป่ยทำไว้เกือบจะขายหมดแล้ว ถึงแม้เถาหรูเสวี่ยจะเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถแค่ไหนก็ตาม ก็ทำอะไรไม่ได้

เมื่อเห็นอู๋เป่ย เถาหรูเสวี่ยพูดว่า "ซวนเป่ย ถ้าคุณไม่มาอีก ร้านของเราอาจจะถูกปิดตัว"

อู๋เป่ย: "คุณไม่ได้มีหุ่นเชิดปรุงยาสำรองไว้มากมายเหรอ? นอกจากนี้ ยาอายุวัฒนะก็อยู่ที่นี่ จะไม่มียาอายุวัฒนะได้อย่างไร"

เถาหรูเสวี่ยกลอกตาและพูดว่า "พี่หลัวจะกลั่นกรองคนเดียวได้มากแค่ไหน? สำหรับบตัวยาที่คุณปรุงยาทิ้งไว้ จะมีใครสามารถปรับแต่งยาอายุวัฒนะเหล่านั้นได้แบบนี้ และจะมีคนซื้อมันกี่คน?

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ไม่เป็นไร ผมได้กลั่นยาอายุวัฒนะแล้ว และคุณจะจัดประมูลในวันนี้"

"ยาอายุวัฒนะแบบไหน" เถาหรูเสวี่ย ถามอย่างรวดเร็ว

อู๋เป่ยนํา ยาศักดิ์สิทธิ์ร้อยกลั่นและยาศักดิ์สิทธิ์พันกลั่นออกมา เขาปรุงและพูดว่า "ยาอายุวัฒนะทั้งสองนี้ทํางานได้ดี"

ในเวลานี้ หลัวหนิงตัน ได้ยินการเคลื่อนไหวและออกมาดูอู๋เป่ยเมื่อเธอเห็นยาอายุวัฒนะทั้งสองนี้ ดวงตาที่สวยงามของเธอก็กระพริบและยิ้ม "ช่างเป็นยาอายุวัฒนะที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!"

อู๋เป่ยพูดว่า "พี่หลัว ขอบคุณสําหรับการทํางานหนักของคุณในช่วงเวลานี้"

หลัวหนิงตัน: "ฉันรู้"

อู๋เป่ย: "พี่หลัว ผมมีพลังของบรรพบุรุษผู้เที่ยงแท้ เมื่อผมตรัสรู้ถึงพลังนี้ ผมจะช่วยให้คุณบรรลุจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้ "

หลัวหนิงตัน ถอนหายใจเบา ๆ "ฉันเกรงว่าฉันจะไม่มีโอกาส ฉันมีลางสังหรณ์ว่าฉันมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ในหายนะ

อู๋เป่ย ตกใจมาก: "ตกอยู่ในหายนะ! ลางสังหรณ์นี้ไม่ถูกต้องเสมอไปใช่ไหม"

หลัวหนิงตัน ส่ายหัวเบา ๆ: "ยิ่งพลังยุทธ์สูงเท่าไหร่ หายนะก็จะยิ่งยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น และจะไม่มีความผิดพลาด"

อู๋เป่ย คิดอยู่สองสามวินาทีและพูดว่า "พี่หลัว เลิกฝึกตนพลังยุทธ์ และมาเริ่มฝึกตนใหม่ ดีไหม"

หลัวหนิงตันยิ้มและพูดว่า "มันยากสําหรับฉันที่จะมีพลังยุทธ์ ถ้าเป็นคุณจะยอมแพ้ไหม"

อู๋เป่ย: "ตราบใดที่พี่หลัวเต็มใจ ผมช่วยพี่ได้"

หลัวหนิงตัน: "ใช้เส้นทางแห่งการฝึกตนอีกครั้ง ฉันไม่อยากทําสิ่งนี้"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ไม่ใช่กลับไป แต่เพื่อฝึกตนเส้นทางใหม่!"

หลัวหนิงตัน: "ฝึกใหม่เหรอ?"

อู๋เป่ยพยักหน้าอย่างแรง: "ผมได้เปิดเส้นทางแห่งเซียน เส้นทางฝึกตนที่เหมาะสําหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์ เพื่อเข้าสู่วิถีเซียน!"

หลัวหนิงตันรู้สึกประหลาดใจ: "คุณได้เปิดเส้นทางแห่งเซียนแล้วเหรอ? สุดยอด!"

อู๋เป่ย: "พี่หลัว ตอนนี้คุณเป็นเพียงตัวแทนที่ฝึกตนจนกลายเป็นเผ่าเซียน ถ้าคุณฝึกฝนตอนนี้ อันตรายที่ซ่อนอยู่นั้นยิ่งใหญ่เกินไป"

หลัวหนิงตันพยักหน้าเบาๆ: "โอเค ตอนนี้ฉันมีเส้นทางที่แท้จริงของการฝึกตนของมนุษย์แล้ว ฉันต้องลอง แต่ว่าน้องชายของฉันจะช่วยฉันฝึกพลังยุทธ์อย่างไร

อู๋เป่ย: "เข้าไปในรังเวทย์ปีศาจ สร้างร่างอมตะใหม่ที่นั่น แล้วฝึกตนใหม่ตั้งแต่เริ่มต้น"