ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1976

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา: "แกกำลังรังแกคนนอกอย่างฉันสินะ"

เมิ่งเหว่ยหัวเราะเยาะ: "ใช่! ฉันกำลังรังแกแกนี่แหละ!"

อู๋เป่ยมองเขาแล้วพูดว่า: "แกเคยคิดไหมว่า ทำไมฉันถึงสามารถสำรวจเขตเทียนซาที่ไม่มีใครกล้าเข้าไปเป็นพันๆ ปีได้?"

เมิ่งเหว่ยแค่นเสียง: "ต่อให้แกมีวิชาแก่กล้าแค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์ต่อหน้าตระกูลเมิ่งของข้า!"

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ: "ฉันเพิ่งมาถึง ไม่อยากมีศัตรู แต่เมื่อแกพูดแบบนี้ ฉันก็ไม่ต้องเกรงใจอีกต่อไป ที่ดินผืนนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของฉันแล้ว ถ้าอยากได้มัน ก็ให้ผู้แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเมิ่งมาคุยกับฉันเถอะ"

"ให้ผู้แข็งแกร่งที่สุดมา? แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร?" เมิ่งเหว่ยหัวเราะเยาะ

อู๋เป่ยยกมือขวาขึ้น กดลงในอากาศ ปรากฏฝ่ามือยักษ์ในอากาศว่างเปล่า พุ่งลงมาโจมตีเมิ่งเหว่ย เมิ่งเหว่ยตกใจ ร่างกายสั่นไหว พุ่งแสงเขียวออกมา รวมตัวเป็นกำปั้นยักษ์ต่อกรกับฝ่ามือของอู๋เป่ย

เมิ่งเหว่ยหัวเราะเยาะ: "นี่คือ 'หมัดสู้สวรรค์' ที่คุณปู่มอบให้ฉัน ท่านเป็นต้าเต้าจุน..."

พูดยังไม่ทันจบ สีหน้าก็เปลี่ยนไป กำปั้นสีเขียวแตกสลายทันทีที่ปะทะกับฝ่ามือยักษ์ ขณะที่ฝ่ามือยังคงพุ่งลงมาด้วยความเร็วเท่าเดิม

เมิ่งเหว่ยรู้สึกถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว สีหน้าเปลี่ยนไป ตะโกนว่า: "แกกล้า..."

"โครม!"

เมิ่งเหว่ยพูดได้แค่ครึ่งประโยค ก็ถูกฝ่ามือตบลงมากระแทกพื้น ในชั่วขณะที่ฝ่ามือปะทะร่างของเขา พลังยุทธ์ระดับเต้าจวินผู้นี้ก็กลายเป็นเถ้าธุลี!

อย่างไรก็ตาม ฝ่ามือครั้งนี้ยังคงมีการยั้งมือ เพียงแค่ทำลายร่างกายของอีกฝ่าย แต่ปล่อยให้จิตวิญญาณอันบริสุทธิ์หลบหนีไป

จิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของเมิ่งเหว่ยบินไปไกล แต่ก็บาดเจ็บสาหัส เขาทั้งตกใจและโกรธ: "แกช่างกล้านัก กล้าลงมือกับข้า แกตายแน่ ไม่มีใครช่วยแกได้!"

อู๋เป่ยพูดนิ่งๆ: "ตอนนี้ แกไปตามผู้แข็งแกร่งของตระกูลเมิ่งมาพบฉันได้แล้ว"

เมิ่งเหว่ยกระทืบเท้าอย่างแรง แล้วบินไปทางตระกูลเมิ่ง

ผู้คนรอบข้างที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างตกตะลึง คนผู้นี้กล้าท้าทายตระกูลเมิ่ง เขามีความมั่นใจมาจากไหน? ต้องรู้ว่า ตระกูลเมิ่งเป็นหนึ่งในตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในวังสวรรค์ โดยผู้นำตระกูลเมิ่งมีพลังเทียบเท่าต้าเต้าจุน และยังมีซือจวินผู้เป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคอีกด้วย

หลังจากสั่งสอนเมิ่งเหว่ย อู๋เป่ยก็กลับเข้าประตูเขา สำรวจสภาพแวดล้อมภายใน ที่แรกที่เขาไปคือสวนสมุนไพร ที่นี่มีสวนสมุนไพรขนาดใหญ่ ปลูกสมุนไพรมากมายที่เขาไม่เคยเห็นหรือแม้แต่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน สมุนไพรเหล่านี้ล้วนเป็นของหายากสำหรับเขา

อู๋เป่ยนำเตายาออกมา ใช้วัตถุดิบตรงนี้ เริ่มปรุงยาอายุวัฒนะ

ขณะที่กำลังปรุงยาอายุวัฒนะขี้ธูปได้ครึ่งทาง ก็มีเสียงดังมาจากภายนอก: "เมิ่งเทียนกุ้ย จากตระกูลเมิ่ง มาขอพบผู้มีวิทยายุทธ์สูงส่ง!"

อู๋เป่ยไม่สนใจ จิงโหวเดินไปที่หน้าประตู พูดเย็นชา: "นายท่านของข้ากำลังปรุงยา รอสักครู่"​​​​​​​​​​​​​​​​

เมิ่งเทียนกุ้ยมองเห็นว่าเป็นเพียงชายหนุ่มอายุราวยี่สิบต้นๆ มีพลังยุทธ์ระดับเต้าจุน ถือดาบยาว สีหน้าเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร แต่พอได้ยินว่าอู๋เป่ยกำลังปรุงยา เขาก็รีบเก็บเจตนาสังหารทันที ถามว่า: "นายท่านผู้นำตระกูลของเจ้าเป็นนักปรุงยาหรือ?"

จิงโหวเป็นคนปากมาก มันพูดอย่างหยิ่งผยองว่า: "แน่นอน! นายท่านผู้นำตระกูลของข้าเป็นยอดฝีมือปรุงยาระดับจักรพรรดินักปรุงยา!"

พอได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาได้ยินมาว่าในโลกแห่งเซียนมีจักรพรรดินักปรุงยาผู้หนึ่ง ทำให้ทั่วหล้าสั่นสะเทือน หรือจะเป็นเขาผู้นี้?

เมิ่งเทียนกุ้ยรีบเก็บดาบทันที พูดอย่างสุภาพว่า: "ถ้าท่านกำลังปรุงยา ข้าจะรออยู่ข้างนอก"

จิงโหวเหลือบตามอง ถามว่า: "ท่านมาเพื่อแก้แค้นให้เมิ่งเหว่ยใช่หรือไม่?"