ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2034

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูด : “อาฉี คุณช่วยผมสร้างตัวตนหน่อยได้ไหม”

อาฉีพูด : “นายน้อยจากตระกูลศิลปะการต่อสู้ผู้อาภัพ คนผู้นี้เพิ่งเสียชีวิต คุณสามารถใช้ตัวตนของเขาได้ชั่วคราว ฝึกตนอยู่ที่นั่นสักระยะหนึ่ง”

อู๋เป่ย : “พลังยุทธ์ของผมจะได้รับผลกระทบไหม”

“ในช่วงแรก พลังยุทธ์ของคุณจะถูกลบออกไป ดังนั้นต้องฝึกฝนด้วยตนเอง เพียงแต่คุณได้ตรัสรู้ตำหนักศิลปะการต่อสู้ทั้งสามแล้ว มีคนเพียงไม่กี่คนในจักรวาลวิถีบู๊ที่มีความรู้มากกว่าคุณ”

อู๋เป่ยถอนหายใจอีกครั้ง พูด : “ก็ได้ เปิดประตู”

สิ้นสุดเสียง มีลำแสงปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ส่องลงมาบนตัวของอู๋เป่ย วินาทีต่อมา เขาหายไปแล้ว

เพราะว่าใช้เวลาเพียงไม่นานในการกลับไปกลับมา ดังนั้นจึงไม่ได้แจ้งกับคนที่บ้าน จากไปโดยตรง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน สติของเขาพร่ามัวเล็กน้อย ลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองอยู่ในกระท่อมมุงจากที่ทรุดโทรมหลังหนึ่ง

เขาลุกขึ้น รู้สึกว่าพลังในร่างกายของตัวเองหายไปแล้ว นอกจากนี้ร่างกายอ่อนแออย่างมาก เต็มไปด้วยบาดแผล กระทั่งยังมีพิษในร่างกายบางจุดด้วย

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย พูด : “อาฉี!”

เสียงของอาฉีดังขึ้น : “ร่างกายของคุณ ปัจจุบันร่างกายเหมือนกับเจ้าของเดิมทุกประการ ดังนั้นมันยับเยินอย่างมาก คุณจำเป็นต้องฟื้นฟูให้เร็วที่สุด”

อู๋เป่ย : “อาฉี คุณทำให้ผมแข็งแรงหน่อยไม่ได้เหรอ”

อาฉี : “ช่วยไม่ได้ เจ้าของเดิมถูกทุบตีแล้ววางยาพิษ”

อู๋เป่ยทำปากมุ่ย ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในร่างกายแผ่ออกมา เขาพูด : “ช่วยมอบความทรงจำเกี่ยวกับเด็กชายผู้น่าสงสารคนนี้ให้ผมหน่อย”

วินาทีต่อมา ความทรงจำอันน่าเศร้าของเด็กชายอายุสิบเจ็ดปีปรากฏขึ้นในหัวของเขา คนที่เขาเข้ามาแทนที่ตอนนี้ ชื่อว่าฉู่หาน เป็นตระกูลศิลปะการต่อสู้ผู้อาภัพ นางสนมที่เกิดจากภรรยาคนที่สามของหัวหน้าตระกูลฉู่ ไม่มีได้รับการดูแลตั้งแต่เด็ก ดังนั้นจึงค่อนข้างเก็บตัวและสื่อสารกับผู้อื่นไม่เก่ง

เพียงแต่ ตอนที่ฉู่หานอายุสิบห้าปี จู่ๆสายเลือดศิปละการต่อสู้ระดับสีเหลืองที่หายากของเขาได้ตื่นขึ้น จากนั้นเป็นต้นมา ระดับพลังยุทธ์ของเขาก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่ออายุได้สิบเจ็ดปี เขาได้กลายเป็นอันดับหนึ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่ หัวหน้าตระกูลฉู่ฉางเกิงก็ยินดีอย่างมากเช่นกัน เพิ่มการลงทุนให้กับลูกของนางสนมคนนี้

ฮูหยินใหญ่และลูกชายของเธอล้วนแล้วมองเห็นทั้งหมด กังวลอยู่ในใจ เต็มไปด้วยความกังวลต่อฉู่หาน อยากกำจัดทิ้งโดยเร็ว เพียงแต่มีฉู่ฉางเกิงอยู่ พวกเขาไม่กล้าลงมือ และไม่กล้าหาโอกาสลงมือ

สุดท้ายแล้ว พวกเขาหาเจอหนึ่งวิธี รับเลี้ยงลูกสาวบุญธรรมแสนสวยคนหนึ่งก่อน หลังจากนั้นให้เธอกับฉู่หานคบกัน เมื่อทั้งสองมีความแน่นแฟ้นกัน ลูกสาวบุญธรรมจะแอบใส่ยาพิษที่ออกฤทธิ์ช้าลงไปในอาหารเรื่อยๆ ทำให้สภาพร่างกายของฉู่หานแย่ลงเรื่อยๆ

ท้ายที่สุด ในการประลองของตระกูลเมื่อวานนี้ ฉูหานได้รับบาดเจ็บสาหัสการโจมตีหนึ่งหมัดของฉู่เถี่ยลุงคนที่สองของตระกูล บวกกับพิษกำเริบ ไม่ถึงสองวันก็ตายแล้ว

หลังจากฉู่หานตายได้ไม่นาน จู่ๆศพของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย และในเวลาเดียวกัน มีแสงสีขาวส่องออกมาจากห้องนอนเดิมของฉู่หาน หลังจากนั้นอู๋เป่ยก็เข้ามาแทนที่ฉู่หาน

หลังจากรู้เรื่องทั้งหมด อู๋เป่ยส่ายหน้า : “ฉู่หานคนนี้น่าสังเวชจริงๆ เพิ่งเจอจุดเปลี่ยนชีวิตที่ดีขึ้น แต่กลับต้องมาถูกคนอื่นฆ่าตาย มองแวบแรกก็รู้ได้เลยว่าไม่มีรัศมีของตัวเอกเลย”

อาฉี : “ตัวตนของฉู่หานคนนี้ไม่เด่นชัด จะไม่มีใครรู้ว่าคุณเข้ามาแทนที่เขา”

อู๋เป่ย : “ก็ได้ เพียงแต่ตอนนี้ผมกลับมาจากความตาย เกรงว่าจะต้องอธิบายให้กับคนเหล่านั้นสักหน่อยแล้ว”

เขาทำปากมุ่ยอีกครั้ง : “ไม่สนแล้ว ต้องกำจัดพิษในร่างกายก่อน”

ในเวลานี้ หญิงคนหนึ่งผลักประตูเข้ามา บนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ในเวลานี้ ยังคงหมกมุ่นอยู่กับความโศกเศร้าจากการสูญเสียลูกชายไป ผู้หญิงคนนี้อายุประมาณสามสิบกว่า ชื่อว่าหลินเซียนรุ่ยและสวยอย่างมาก ในท้ายที่สุดแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดคนหนึ่งในเมืองในสมัยนั้น ไม่อย่างนั้นฉู่ฉางเกิงที่เป็นบุตรชายของตระกูลขุนนางจะมาสู่ขอเธอได้อย่างไร

ทันทีที่เปิดประตู หลินเซียนรุ่ยก็อึ้งไปเลย เธอมองดูฉู่หานที่นั่งอยู่บนเตียง อดไม่ได้ที่จะขยี้ตา หลังจากยืนยันว่าเป็นคนจริงๆไม่ใช่ภาพลวงตา เธออดไม่ได้ที่จะร้องไห้ : “หานเอ๋อร์ ลูกยังไม่ตาย!”

เธอวิ่งเข้ามากอดลูกชายเอาไว้แน่น แม้ว่าจะซึมซับความทรงจำ แต่ผู้หญิงคนนี้สำหรับอู๋เป่ยแล้ว ยังคงเป็นคนแปลกหน้าคนหนึ่ง เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย รีบกรีดร้องหนึ่งที : “โอ๊ยเจ็บ!”

หลินเซียนรุ่ยรีบปล่อยมือ รีบถาม : “หานเอ๋อร์ เจ็บตรงไหน ให้แม่ดูหน่อย”