ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2049

อู๋เป่ยไม่หันกลับไปแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ถูกคุณจับได้ซะแล้ว ที่จริงฉันเป็นนักปรุงยาที่เก่งมาก มาที่นี่เพื่อหาเก็บสมุนไพรบางชนิด”

หญิงสาวแสดงท่าทีสงสัย: “ที่นี่จะมีสมุนไพรอะไรได้ล่ะ?”

อู๋เป่ย: “เป็นแร่ชนิดหนึ่งที่เกิดร่วมกับผลึกสวรรค์ แต่การหามันไม่ใช่เรื่องง่าย”

พูดจบ เขาก็เริ่มปรุงยาต่อ ไม่นานนัก แสงหนึ่งก็พุ่งออกมาจากเตายา ถูกเขารับไว้แล้ว ดึงยาอายุวัฒนะออกมาได้สามเม็ด

เมื่อมองโอสถเสวียนอู่เสินในมือ อู๋เป่ยยิ้มอย่างพอใจแล้วพูดว่า: “ไม่เลวเลย ยาสำเร็จในระดับจักรพรรดิ”

หญิงสาวรีบหยิบยาเม็ดหนึ่งมาสังเกตอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยับเม็ดหนึ่งกลืนลงไปทันที ทันใดนั้นพลังลึกลับก็ปรากฏขึ้นในร่างกายของเธอ

เธออุทานออกมาด้วยความตกใจ: “โอสถเสวียนอู่เสินนี่ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!”

อู๋เป่ยหัวเราะ: “ฉันช่วยคุณปรุงยาเสร็จแล้ว ขอลา”

เขากำลังจะเดินจากไป แต่หญิงสาวกลับรั้งไว้ ยิ้มเล็กน้อยแล้วโค้งลึก: “คุณคะ สำนักมังกรพยัคฆ์ของเราขาดนักปรุงยาฝีมือเยี่ยมเช่นคุณ คุณจะยอมอยู่ช่วยสำนักมังกรพยัคฆ์เราปรุงยาอายุวัฒนะให้หน่อยได้ไหม?”

อู๋เป่ยไม่มีความสนใจ จึงกำลังจะปฏิเสธ หญิงสาวพูดต่อ: “สำนักสำนักมังกรพยัคฆ์ของเราเคยค้นพบสวนสมุนไพรโบราณเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งเต็มไปด้วยสมุนไพรล้ำค่า”

อู๋เป่ยครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ฉันชอบชีวิตอิสระ ไม่ชินกับการถูกผูกมัด”

หญิงสาวรีบพูด: “เราจะไม่ผูกมัดคุณได้ไงกันล่ะ คุณเพียงแค่ช่วยปรุงยาอายุวัฒนะให้เราเดือนละไม่กี่เตาก็พอ”

อู๋เป่ยทำหน้าลำบากใจ หญิงสาวเห็นท่าทางเขาเริ่มลังเล จึงรีบพูดว่า: “ทุกครั้งที่คุณช่วยปรุงยาให้เรา สำนักมังกรพยัคฆ์จะให้รางวัลอย่างงาม!”

อู๋เป่ยหัวเราะ: “ในเมื่อคุณหนูจริงใจขนาดนี้ ก็ไม่ขัดศรัทธาแล้วกัน”

หญิงสาวดีใจมาก: “คุณคะ ฉันชื่อเหอฮวน ที่นี่ไม่เหมาะสำหรับการต้อนรับ คุณโปรดตามฉันไปยังสำนักมังกรพยัคฆ์ ”

อู๋เป่ย: “สำนักมังกรพยัคฆ์ ดูเหมือนไม่ได้อยู่แถวนี้ แล้วทำไมคุณถึงมาปรุงยาที่นี่ล่ะ?”

หญิงสาวหัวเราะ: “เป็นเพราะพ่อของฉันไม่อยากให้ฉันปรุงยาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าและเปลืองสมุนไพรของเขา ฉันจึงแอบมาลองทำในที่นี่ดู”

อู๋เป่ยส่ายหัว: “ถ้าไม่มีนักปรุงยาจริงๆ คอยชี้แนะ คุณปรุงสำเร็จได้ก็แปลกแล้ว”

เหอฮวนกระพริบตา: “คุณคะ เช่นนั้นคุณช่วยสอนฉันได้ไหม?”

อู๋เป่ยหัวเราะ: “ได้สิ ถ้าคุณตั้งใจเรียน ในอนาคตต้องสำเร็จไม่น้อยแน่”

เหอฮวนดีใจ: “ศิษย์ขอคารวะอาจารย์!”

อู๋เป่ยรีบโบกมือ: “ไม่ต้องถึงกับเรียกอาจารย์ ฉันสอนคุณเรียน แค่นั้นเอง”

เหอฮวนยิ้ม: “ไม่ได้! ในเมื่อคุณสอนฉันปรุงยา คุณก็คืออาจารย์ของฉัน!”

อู๋เป่ย: “งั้นเอาแบบนี้ คุณกลับไปที่สำนักมังกรพยัคฆ์ก่อน บอกเรื่องนี้กับพ่อคุณให้ชัดเจน ฉันจะอยู่ที่นี่ฝึกตนก่อน ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ค่อยกลับมาหาฉัน ฉันจะใช้สมุนไพรพวกนี้ปรุงยาเพิ่มอีก เผื่อไว้ไปที่สำนักมังกรพยัคฆ์ จะได้มีอะไรติดตัวไป”

เหอฮวนพยักหน้า: “ตกลง! อาจารย์อยู่ที่นี่ก่อน ฉันจะกลับมาในสามวันแน่นอน”

อู๋เป่ย: “ดี คุณไปเถอะ”

เหอฮวนต้องการนำข่าวดีไปบอกเจ้าประมุขแห่งสำนักมังกรพยัคฆ์โดยเร็ว จึงสั่งการกับคนรับใช้ในบริเวณนั้นเล็กน้อย ก่อนจะรีบออกเดินทางทันที

หลังจากเหอฮวนจากไป อู๋เป่ยก็ไม่ได้รีบร้อนปรุงยาแต่อย่างใด เขาหยิบผลึกสวรรค์ขึ้นมาแล้วเริ่มต้นฝึกตน

การฝึกตนในขั้นเต๋าบู๊ระดับสามสำหรับเขาแล้วกลับเป็นเรื่องง่ายขึ้น ตราบใดที่มีพลังงานเพียงพอ เขาก็สามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว

ไม่นานนัก ลมปราณในตัวเขาก็พุ่งพล่านและเข้าสู่ขั้นเต๋าบู๊ระดับสี่

ขั้นเต๋าบู๊ระดับสี่ เทียบได้กับระดับมรรคาจารย์ในจักรวาลวิถีบู๊

หลังจากลมปราณในตัวเขานิ่งสงบแล้ว วันที่สองเขาก็สามารถทะลวงเข้าสู่ขั้นเต๋าบู๊ระดับห้า

ขั้นเต๋าบู๊ระดับห้า เทียบเท่ากับผู้บำเพ็ญตนในระดับจุน เมื่อเข้าสู่ขั้นนี้ เขาก็เริ่มต้นปรุงยา เขาศึกษาสมุนไพรที่เหอฮวนทิ้งไว้ให้และปรุงยาสามชนิด ซึ่งแต่ละชนิดมีมูลค่าสูงกว่าโอสถเสวียนอู่เสินที่เขาเคยทำมาก่อน

ในวันที่สาม เหอฮวนก็กลับมา พร้อมกับชายหนุ่มผู้บำเพ็ญคนหนึ่ง ซึ่งแสดงท่าทีหยิ่งผยอง ราวกับไม่มีใครอื่นในสายตา

เหอฮวนดูไม่ค่อยพอใจนัก เธอพูดว่า “คุณอาจารย์ พ่อของฉันขอให้คุณไปที่สำนักของเรา”