ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2102

ไม่กี่นาทีต่อมา ร่างอวตารของอู๋เป่ยในจักรวาลเจิ้นตั้นก็ลืมตาขึ้น ด้านนอกมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “ผู้อาวุโสหลิว มีจดหมายจากเสวียนหมิง ส่งมาถึงท่าน”

“เอาเข้ามา” เขาตอบ

มีคนเปิดประตูเข้ามา แล้วส่งจดหมายที่อู๋เป่ยเขียนให้

ร่างอวตารเพียงแค่มองดูแวบเดียวก็กล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “อู๋เป่ยต้องการมีอาจารย์ถ่ายทอดวิชาคนที่สอง เป็นเรื่องดี อนุญาตไป ช่วยฉันตอบกลับด้วย”

“ครับ”

คนผู้นั้นถอยออกไปทันที แล้วรีบส่งจดหมายตอบกลับไป

ไม่นานนัก อู๋เป่ยก็ได้รับจดหมายตอบกลับ เป็นลายมือของผู้ช่วย ไม่ใช่ลายมือของผู้อาวุโสหลิวเอง

เมื่อได้จดหมาย อู๋เป่ยก็ยิ้มออกมา “เท่านี้ก็เรียบร้อยแล้ว”

หลังจากคุยกับอวิ๋นซ่างอยู่พักหนึ่ง อู๋เป่ยก็เริ่มศึกษาหนังสือที่ได้มาจากจักรวาลหลักเจิ้นตั้น เขาหยิบเล่มหนึ่งขึ้นมา ชื่อว่า “คัมภีร์ลับแห่งเส้นทางโอสถ” ผู้เขียนคืออาจารย์ทวดซานเสวียน

เปิดหน้าหน้าแรกก็เจอสารบัญ หนังสือเล่มนี้บันทึกหลักการในการปรุงยา และเทคนิคการปฏิบัติอย่างละเอียด เพียงแค่มองผ่านๆ เขาก็รู้ว่าอาจารย์ทวดซานเสวียนผู้นี้ไม่ธรรมดาเลย

เมื่อเริ่มอ่าน เขาก็จมอยู่ในโลกของตัวหนังสือ จนลืมเวลาไปหมด จนกระทั่งเสียงของอวิ๋นซ่างดังขึ้นข้างหู เขาจึงหลุดออกมาจากโลกของหนังสือ

“ศิษย์พี่ ฟ้าสว่างแล้วนะ พักบ้างเถอะ”

อู๋เป่ยเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง ฟ้าเริ่มสว่างขึ้นจริงๆ เขาอารมณ์ดีมาก ยิ้มแล้วว่า “อวิ๋นซ่าง คัมภีร์โอสถเล่มนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ เนื้อหาไม่เพียงใช้ได้กับจักรวาลหลักเจิ้นตั้น แม้แต่ในจักรวาลขอบเขตแห่งเต๋าก็ยังเป็นประโยชน์”

อวิ๋นซ่างยิ้ม “ของที่ผู้อาวุโสโฉวกวางไท่ให้มาน่ะ จะธรรมดาได้ยังไงกัน”

อู๋เป่ยเปิดไปหน้าหลัง แล้วยิ้ม “ที่นี่มีสูตรยาอายุวัฒนะอยู่หนึ่งสูตร ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะสามารถปรุงยาของจักรวาลหลักเจิ้นตั้นได้หรือเปล่า”

อวิ๋นซ่างเอาหน้าเข้าไปดู พบว่าสูตรยานั้นชื่อว่า “โอสถอุ่นเทพจื้ออู่” ต้องใช้สมุนไพร 27 ชนิดในการปรุง ยาจะต้องปรุงในช่วงเที่ยง และกินในช่วงเที่ยงคืน

นางว่า “ศิษย์พี่ ในเมื่อเป็นสูตรยาของจักรวาลหลักเจิ้นตั้น ก็ต้องใช้สมุนไพรของที่นั่นสิ”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ถูกต้อง แต่หลักการปรุงยานั้นเหมือนกันหมด ขอแค่ฉันหาสมุนไพร 27 ชนิดที่ใกล้เคียงกันได้ ก็สามารถปรุงสูตรโอสถอุ่นเทพจื้ออู่เวอร์ชันจักรวาลหมิงโบราณได้เหมือนกัน”

อวิ๋นซ่างฉลาดมาก นางกระพริบตาแล้วว่า “ศิษย์พี่หมายความว่า ถ้าท่านสามารถปรุงยานี้ในจักรวาลหมิงโบราณได้ ก็แปลว่าในจักรวาลเจิ้นตั้นก็ทำได้เหมือนกัน?”

อู๋เป่ยหัวเราะ พร้อมตบเบาๆ ที่ศีรษะของนาง “ถูกต้อง ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อพิสูจน์ทฤษฎีของโอสถวิถี”

อวิ๋นซ่างชื่นชมอย่างมาก “ศิษย์พี่ ท่านสุดยอดจริงๆ อนาคตท่านต้องเป็นที่โปรดปรานของผู้บำเพ็ญจากจักรวาลหลักเจิ้นตั้นแน่ๆ บางทีเขาอาจมอบสิทธิ์เข้าร่วมการคัดเลือกให้ท่านด้วย”

อู๋เป่ยชะงักเล็กน้อย “สิทธิ์เข้าร่วมการคัดเลือกคืออะไร?”

อวิ๋นซ่างว่า “ในจักรวาลขอบเขตแห่งเต๋าบางแห่ง บางครั้งจะมีผู้บำเพ็ญจากจักรวาลหลักเจิ้นตั้นมาปรากฏตัว พวกเขาจะเลือกบางคนจากจักรวาลนี้ แล้วพากลับไปยังจักรวาลหลักเพื่อฝึกฝน นั่นแหละที่เรียกว่าการคัดเลือก”

อู๋เป่ยกล่าว “แปลว่า จักรวาลรองกับจักรวาลหลักก็มีการติดต่อกันอยู่ แต่ฉันไม่ต้องการการคัดเลือกอะไรหรอก ฉันจะเข้าสู่จักรวาลหลักด้วยความสามารถของตัวเอง” ในความคิดของเขา บนโลกนี้ไม่มีอาหารมื้อใดฟรี เบื้องหลังของการคัดเลือกนั้น อาจแฝงไว้ด้วยอันตรายที่ไม่อาจคาดเดาได้

อวิ๋นซ่างยิ้ม “อืม ศิษย์พี่ของฉันมีความสามารถแบบนั้นอยู่แล้ว!”

อู๋เป่ย ลุกขึ้นมายังลานหน้าบ้าน เตรียมยืดเส้นยืดสาย เขารำหมัดไปสองชุด ดวงอาทิตย์ก็ลอยขึ้นสูงบนฟ้า

กำลังจะพักก็มีเสียงเคาะประตู จางฉวน รีบไปเปิด พบกับชายหนุ่มผู้บำเพ็ญคนหนึ่งยิ้มเข้ามาแล้วกล่าวว่า “ฉันชื่อ เหวินเหลียง มาหาน้องชายร่วมสำนัก”