ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2297

“ที่นี่ไม่ควรอยู่นาน” ร่างของเขาสั่นไหวเล็กน้อย แล้วหายไปจากที่เดิมทันที

ไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากที่เขาจากไป ก็มีชายชุดขาวคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น เมื่อเห็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ทองคำหายไป เขาก็เงยหน้าขึ้นคำรามด้วยความโกรธ : “ไอ้สารเลว ถ้าฉันจับแกได้เมื่อไหร่ ฉันจะกินเนื้อของแกทั้งเป็น!”

พูดจบ เขาก็ทะยานขึ้นไปบนฟ้า ปล่อยตาเทพออกมาทั้งหมดเพื่อค้นหาผู้บำเพ็ญรอบๆ ตัว

ในถิ่นทุรกันดารแห่งนี้มีผู้บำเพ็ญไม่มากนัก เพราะมีคนน้อยมากที่กล้าเข้ามาในที่แห่งนี้ อู๋เป่ยบินไปได้ไม่ไกลนัก ตาเทพของเขาก็สามารถล็อกเป้าหมายได้ในทันที

“แกหนีไม่พ้น!” เขาคำราม แล้วไล่ตามไปอย่างสุดกำลัง

เมื่อรู้สึกว่ามีตาเทพแอบมองมา อู๋เป่ยก็หยิบยันต์ล่องหนที่จั่วเชียนชิวให้มาออกมา ยันต์นี้วิเศษมาก ผู้บำเพ็ญที่มี ขอบเขตแห่งเต๋าลงมาไม่สามารถตรวจจับร่องรอยของเขาได้

ดังนั้น เขาจึงหายไปจากตาเทพของอีกฝ่ายทันที พร้อมทั้งซ่อนกลิ่นอายและเคลื่อนที่ไปอย่างเงียบเชียบ

ครึ่งนาทีหลังจากอู๋เป่ยจากไป ชายผู้นั้นก็มาถึง แต่ไม่ว่าจะหาอย่างไรก็หาร่างของอู๋เป่ยไม่เจอ

“ไอ้สารเลว เจ้าหนีไม่พ้นหรอก ฉันจะหาแกให้เจอแน่นอน!” เขาสาปแช่งไม่หยุด นั่นคือผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ทองคำ เชียวนะ เป็นสมุนไพรแท้ระดับแปดที่เขาเฝ้าดูแลมาห้าร้อยปี ตลอดห้าร้อยปีมานี้ เขาได้ฆ่าผู้เชี่ยวชาญหลายสิบคนที่บังเอิญมาเจอต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงเพื่อนและลูกพี่ลูกน้องแท้ๆ ของเขาด้วย

อีกไม่กี่วันผลไม้ก็ใกล้จะสุกแล้ว แต่เขาแค่ออกไปทำธุระเล็กน้อยเท่านั้น พอกลับมา ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกขุดไปแล้ว

“ไอ้คนสารเลว แกออกมาเดี๋ยวนี้!” เขาคำรามอย่างบ้าคลั่ง

แต่น่าเสียดายที่อู๋เป่ยไม่ได้ยิน ตอนนี้เขาเดินทางไปไกลกว่าหนึ่งพันลี้แล้ว และยังคงมองหาสมุนไพรต่อไป

เมื่อนึกถึงผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ทองคำ เขาก็นึกถึงสมบัติชิ้นหนึ่งในมือ คือน้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปร เขาสามารถยืนยันได้ว่าน้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปรเป็นสมบัติของจักรวาลเจิ้นตั้น ไม่รู้ว่ามันจะสามารถสร้างผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ทองคำขึ้นมาได้อีกเม็ดหรือไม่

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากรู้ จึงหาที่ซ่อนตัวแล้วหยิบน้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปรออกมา

ก่อนหน้านี้เมื่อเขาเข้าสู่แดนเทียนซา เขาเคยใช้มันเพื่อคัดลอกโคลนเทียนซา และเคยคัดลอกยาอายุวัฒนะด้วย ซึ่งได้ผลดีไม่น้อย

ในตอนนี้ เขาหยิบยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับสิบออกมาเพื่อทำการคัดลอก เพื่อดูว่าจะใช้ไอวิญญาณ มากแค่ไหน

น้ำเต้าปล่อยแสงออกมาเส้นหนึ่ง แล้วดึงยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณเข้าไป ข้างในน้ำเต้าเริ่มมีการหมุนเวียนของค่ายกลที่ซับซ้อนอย่างยิ่ง น้ำเต้าเริ่มดูดซับพลังงานรอบตัว ไอวิญญาณเหล่านี้ไม่เพียงพอ

อู๋เป่ยจึงหยิบเงินเซียนหนึ่งร้อยล้านออกมา แล้ววางไว้รอบน้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปร เงินเซียนเหล่านี้ลอยเข้าไปในน้ำเต้าอย่างรวดเร็ว และหายไปในพริบตา

ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา น้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปรก็ปล่อยแสงออกมาเส้นหนึ่ง ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณ สองต้นที่เหมือนกันทุกประการก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

เมื่อเห็นว่าได้ผลดี เขาก็หยิบยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับสิบสองออกมาแล้วโยนเข้าไป ครั้งนี้เขาใช้เวลาครึ่งชั่วโมง และคัดลอกยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณได้สำเร็จอีกครั้ง

ด้วยวิธีนี้ หลังจากที่เขาคัดลอกยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณไปแล้วยี่สิบเอ็ดต้น น้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปรก็ใช้พลังงานจากเงินเซียนหนึ่งร้อยล้านไปจนหมด

ดวงตาของอู๋เป่ยเปล่งประกาย จากนั้นเขาก็หยิบยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่งออกมา ยาเฟิ่งเทียนที่อยู่ในอันดับยาวิญญาณลำดับที่ห้าสิบ!

เมื่อเขาโยนยาเฟิ่งเทียนเข้าไปในน้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปร เขาก็เอาเงินเซียนห้าร้อยล้านวางไว้ด้านนอก ครั้งนี้ น้ำเต้าก็ดูดเงินเซียนเข้าไปทั้งหมด แล้วเริ่มกระตุ้นค่ายกล

หนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมา น้ำเต้าก็ปล่อยยาเฟิ่งเทียนสองเม็ดที่เหมือนกันทุกประการออกมา

อู๋เป่ยกินยาที่คัดลอกมา แล้วสัมผัสถึงพลังยาว่าแตกต่างจากของเดิมหรือไม่ และเช่นเดียวกับการทดลองครั้งที่แล้ว ยาอายุวัฒนะที่น้ำเต้าพลังเทพหมื่นแปรคัดลอกออกมา มีผลและคุณภาพเหมือนกับของเดิมทุกประการ!

“ไม่รู้ว่าสามารถคัดลอกยาอายุวัฒนะได้มากกว่าสองเม็ดต่อครั้งหรือเปล่านะ”

ครั้งนี้ เขาคัดลอกยาเสี่ยวอู๋เซี่ยงที่อยู่ในอันดับยาวิญญาณลำดับที่หกสิบก่อน โดยใช้เวลาสี่สิบหกนาที จากนั้นเขาก็คัดลอกยาเสี่ยวอู๋เซี่ยงสามเม็ดพร้อมกัน โดยใช้เวลาห้าสิบห้านาที