ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 406

ฟางหย่งเชียง "พี่สะใภ้ของคุณบอกว่าอู๋เป่ยคนนี้เป็นคนที่ได้รับการยกย่องจากท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพ"

“ท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพ?” ฉู่เทียนอิงตกใจมาก สามารถมาถึงจุดนี้ได้ แน่นอนว่าเขาต้องรู้จักท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพอยู่แล้ว

ฟางหย่งเชียง"เป็นเรื่องยากมากที่อาคารถังจะตั้งหลักในเมืองเทียนจิงแต่ถ้าเขาสามารถรับการสนับสนุนจากท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพเรื่องอะไรที่ยุ่งยากก็จะน้อยลงมาก"

ฉู่เทียนอิงกล่าวว่า "เดิมทีฉันคิดว่าเขาเป็นแค่หมอ แต่ไม่คิดว่าภายในเวลาเพียงครึ่งปี เขากลับกลายเป็นคนที่มีชื่อเสียง"

“ยิ่งกว่านั้น คนคนนี้มีภูมิหลังมากมาย ศิษย์พี่ของเขาคือเย่เทียนจงแห่งกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพและเขาก็เป็นสมาชิกของเทียนหลงด้วย”

ฉู่เทียนอิงยิ้มและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นเย่เทียนจงกับต้วนหลงจะปรากฏตัวตอนซ้อมใหญ่ด้วยเหรอ?"

ฟางหย่งเชียง"นั่นเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ เทียนอิง เราเลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะ แค่เราได้เห็นท่านแม่ทัพแห่งจตุรเทพตัวเป็นๆ นั่นก็ถือว่าเราสุดยอดมากแล้ว"

อีกด้านหนึ่ง เมื่อรถขับออกมาได้สักพัก ถังปิงอวิ๋นก็พูดขึ้นว่า "ฉันคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคุณจะเชิญท่านแม่ทัพทั้งสองมาเข้าร่วมในการตัดริบบิ้น"

อู๋เป่ย "ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น ยังมีต้วนหลง ตระกูลจ้าวที่เทียนจิง ศิษย์พี่ของฉันแล้วก็ท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพ"

ถังปิงอวิ๋นตกตะลึง "ท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพ!"

อู๋เป่ย "ที่เขามาน่าจะเป็นเพราะอยากจะไว้หน้าฉัน เพราะยังไงเคยเขาก็เป็นคนขอให้ฉันช่วย"

ถังปิงอวิ๋นรู้สึกตื่นเต้นมาก "ถ้ามีคนแบบนี้เข้าร่วม อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะไม่กล้าโจมตีอาคารถังอย่างโจ่งแจ้ง"

เมื่อมาถึงโรงแรมถังฮวงก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว อู๋เป่ยโทรหาเย่เทียนจงและต้วนหลงทีละคน เชิญพวกเขาเข้าร่วมการซ้อมในวันพรุ่งนี้ หลังจากคุยกันพวกเขาก็เห็นด้วยทันที

ต่อมาเขาโทรหาจางเทียนเหิงอีกครั้ง

จางเทียนเหิงมีตำแหน่งที่ค่อนข้างสูง เย่เทียนจงเคยพบเขาเพียงครั้งเดียว ถังปิงอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะอิจฉาอู๋เป่ยที่สามารถคุยกับเขาทางโทรศัพท์ได้

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น "คุณอู๋ คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับท่านแม่ทัพแห่งจตุรเทพรึเปล่า?"

อู๋เป่ย "ใช่ รบกวนบอกให้ท่านแม่ทัพจางแห่งจตุรเทพมารับโทรศัพท์ที"

ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า "ได้ค่ะ กรุณารอสักครู่"

หลังจากนั้นประมาณครึ่งนาทีก็มีเสียงอันน่าเกรงขามดังมาจากโทรศัพท์ "อู๋เป่ย คุณมีเรื่องอะไรเหรอ?"

อู๋เป่ย "ท่านแม่ทัพ พรุ่งนี้อาคารถังจะเปิดกิจการ ฉันอยากจะเชิญคุณมาตัดริบบิ้น"

แม่ทัพเทพเงียบไปสองวินาทีและพูดว่า "อันที่จริง ฉันไม่ควรไปเข้าร่วมกับงานแบบนี้ แต่ฉันต้องไว้หน้าคุณ งั้นฉันจะส่งเทพแห่งสงครามหลิงเทียน หนึ่งในสี่เทพแห่งสงครามไปร่วมตัดริบบิ้นแทนฉัน คุณว่าแบบนี้พอได้ไหม?"

อู๋เป่ย "ตกลง! ขอบคุณท่าน ท่านแม่ทัพ!"

จางเทียนเหิงหัวเราะ "หึหึ" "คุณอยู่ที่เทียนจิงหรือเปล่า ถ้าสะดวก เราเจอกันคืนนี้เลยมั้ย?"

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นรัว "ท่านแม่ทัพอยู่ในเทียนจิงเหรอ?"

"ฉันจะส่งคนไปรับคุณแล้วไว้เจอกัน ทางฉันมีไวน์ดีๆ ซ่อนไว้อยู่สองสามขวด ไว้เรามาดื่มด้วยกัน" จางเทียนเหิงหัวเราะ "ฮ่าฮ่า" แล้วยื่นโทรศัพท์ไปให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

เสียงของผู้หญิงดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อถามที่อยู่ของอู๋เป่ยและบอกเขาว่ามีคนจะไปรับเขา

สุดท้ายอู๋เป่ยก็โทรหาจ้าวเจิ้งลิ่งและอีกฝ่ายก็ตกลงว่าพรุ่งนี้เขาจะไปด้วยตนเองอย่างแน่นอน

“ท่านแม่ทัพแห่งจตุรเทพกับคุณนัดเจอกันเหรอ?” ถังปิงอวิ๋นมองด้วยความอิจฉา

อู๋เป่ย "พอดีฉันอยากจะไปพบท่านแม่ทัพแห่งจตุรเทพคนนี้สักหน่อยน่ะ"

ถังปิงอวิ๋น"การได้เจอเขาคือความฝันของใครหลายๆ คน คุณนี่โชคดีจริงๆ"

อู๋เป่ยพูดเสียงนิ่ง "ที่คุณพูดน่ะผิดแล้ว มันเป็นโชคดีของจางเทียนเหิงที่ได้รู้จักฉันต่างหาก!"

ถังปิงอวิ๋นผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นส่ายหัว "คุณนี่มันหลงตัวเองจริงๆเลย!"

ไม่นานนักก็มีรถสีขาวเข้ามาจอดพร้อมกับรับตัวอู๋เป่ยไป

ทันทีที่อู๋เป่ยจากไป ถังปิงอวิ๋นก็โทรวิดีโอคอลกับถังเทียนเจวี๋ยทันทีและเธอก็เล่าเกี่ยวกับสถานการณ์ของอู๋เป่ยในตอนนี้ให้ฟัง

เมื่อถังเทียนเจวี๋ยได้ยินว่าเทพแห่งสงครามหลิงเทียนและบุคคลสำคัญคนอื่น ๆ จะมาร่วมพิธีตัดริบบิ้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจและดีใจ เขาหัวเราะเสียงดัง "อู๋เป่ยเป็นดาวนำโชคของถังเหมินจริงๆ!"

ถังปิงอวิ๋น "คุณปู่ อู๋เป่ยทำประโยชน์ให้เรามากขนาดนี้ ปู่ไม่ให้รางวัลเขาหน่อยเหรอ?"

อู๋เป่ย "ท่านแม่ทัพแห่งจตุรเทพชมเกินไปแล้ว"

จางเทียนเหิงถาม "คุณสร้างรากฐานมานานแค่ไหนแล้ว?"

อู๋เป่ยตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ไม่ถึงหนึ่งเดือน”

จางเทียนเหิงพยักหน้า "เก่งนี่ คุณได้สร้างรากฐานตั้งแต่อายุยังน้อย ดินแดนแห่งเซียนก็คงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ยิ่งไปกว่านั้นคุณยังมีหมัดปรารถนาอีก ดูถูกไม่ได้เลยจริง ๆ"

อู๋เป่ย "ผมแค่โชคดี ว่าแต่ว่าท่านแม่ทัพเรียกมาที่นี่ มีอะไรรึเปล่าครับ?"

จางเทียนเหิงกล่าวว่า "ที่เรียกคุณมา แต่เดิมก็มีแค่เรื่องเดียว แต่ตอนนี้มีสองเรื่องแล้ว"

เขาหยุดพูดไปสีกพักและพูดว่า "เรื่องแรก เรื่องที่คุณรายงานมาก่อนหน้านี้ ฉันให้คนไปตรวจสอบแล้วและฉันได้มีคนสอบสวนพวกเขาแล้ว เรื่องนี้มันเกี่ยวกับนรกภูมิ"

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นรัว ว่าแล้วว่าต้องเกี่ยวกับนรกภูมิ!"

จางเทียนเหิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "คุณรู้จักนรกภูมิ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า "ผมถามเพื่อนคนหนึ่งมา เขาสงสัยว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับนรกภูม"

จางเทียนเหิงยิ้มและพูดว่า "เพื่อนของคุณคนนั้นมีความรู้กว้างขวางมากจริง ๆ"

อู๋เป่ยถือโอกาสถาม "ท่านแม่ทัพ นรกภูมินี่ดำรงอยู่กันยังไง? ผมได้ยินมาว่าพวกมันก่อความสับสนวุ่นวายให้กับทุกราชวงศ์?"

จางเทียนเหิงพยักหน้า "ใช่ นรกภูมิมีพลังมาก ในราชวงศ์ชิง มันเคยทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายและโลกก็อาละวาดไปด้วยวิญญาณชั่วร้าย ทำให้มีผู้เสียชีวิตหลายร้อยล้านคน ยิ่งมีคนตายมากเท่าไร นรกภูมิก็แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น ดังนั้นภัยพิบัติจึงกินเวลามานานมากจนกระทั่งมีการก่อตั้งประเทศใหม่ นรกภูมิก็ถูกปราบด้วยความช่วยเหลือจากนักบุญ”

หัวใจของอู๋เป่ยสั่นไหว "ในเมื่อนรกภูมิถูกปราบด้วยนักบุญ แล้วครั้งนี้มันปรากฏขึ้นมาอีกได้ยังไง?"

จางเทียนเหิง "ง่ายมาก มีทางออกมากกว่าหนึ่งทางจากนรกภูมิ คุณเคยเห็นถนนหวงฉวนไหม?"

อู๋เป่ยพยักหน้า "ผมเคยปิดผนึกหวงฉวนอยู่ครั้งหนึ่ง"

จางเทียนเหิง "ถนนหวงฉวนถูกนรกภูมิควบคุมได้ง่าย ดังนั้นมันจึงกลายเป็นทางออกใหม่ นรกภูมิน่าจะหาทางออกอื่นแล้ว พวกปีศาจพวกนี้ต้องมาจากทางออกใหม่แน่นอน"