ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 581

หลังจากที่อู๋เป่ยนั่งลง ลั่วเมิ่งเฉินก็เริ่มนวดเขา ขณะนวดเขา เขาถามว่า "ท่านอู๋เป่ย คุณปู่ทวดของฉันไปหาคุณหรือเปล่า?"

อู๋เป่ย "เราได้เจอกันแล้ว ฉันเพิ่งเปิดช่องทางทางจิตวิญญาณให้เขา ตอนนี้เขากำลังฝึกอยู่"

ลั่วเมิ่งเฉินตกตะลึง "ท่านอู๋เป่ยสุดยอดไปเลย รอบรู้ทักด้าน ถ้าฉันได้เป็นคนเซียน คุณช่วยเปิดช่องทางจิตวิญญาณให้ฉันหน่อยได้ไหม"

อู๋เป่ย "ได้อยู่แล้ว"

อู๋เป่ยเคยช่วยลั่วเมิ่งเฉินจนได้เป็นชั้นเทพ เรื่องที่เธอจะเป็นคนเซียนนั่นเป็นเรื่องของอนาคต แต่พอได้ยินอู๋เป่ยจะช่วยเธอ เธอก็ดีใจมาก เธอจูบไปที่หน้าของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ลั่วเมิ่งเฉิน ชื่อเหยียนหลงของคุณคงต้องเปลี่ยนแล้วล่ะ"

ลั่วเมิ่งเฉินสะดุ้ง "ทำไม"

อู๋เป่ย "ฉันมีพี่ชายร่วมสาบาน ชื่อสามัญของเขาคือลู่หล่านเฉิน เขาค่อนข้างพิเศษ "

ลั่วเมิ่งเฉินยิ้มและพูดว่า "ได้สิ ปู่ทวดของฉันตั้งชื่อให้ฉัน คุณก็ตั้งชื่อให้ฉันชื่อนึงสิ"

อู๋เป่ยพูดว่า "ใช้แค่ชั่วคราวเท่านั้น งั้นก็ใช้ชื่อเธอทับศัพท์เป็นญี่ปุ่นละกัน ชื่อฮานามิ มิกิ"

ลั่วเมิ่งเฉินพยักหน้า "ได้"

อู๋เป่ยกำลังเสพสุขกับการนวด หลังจากนั้นไม่นานฮานามิ มิกินั่งลง ใบหน้าที่สวยงามของเธอเขินอาย

อู๋เป่ยกำลังเพลิดเพลินกับการนวดของเธอ แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น

"คุณหนู"

อู๋เป่ยจำเสียงของซิงเยี่ยได้ เขาประแอมก่อนพูดว่า "รอฉันอยู่ข้างนอกนั่นแหละ"

ใครจะไปคิดว่าซิงเยี่ยจะตอบกลับ "นายท่านเหรอ? นายท่าน เรื่องด่วน ซิงเยี่ยมีเรื่องด่วนจะรายงาน!"

ฮานามิ มิกิที่กำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญ เธอไม่อยากลงมา เธอกอดร่างของอู๋เป่ยแล้วพูดว่า "ซิงเยี่ยกับเหม่ยไต้เป็นสาวใช้ของฉัน ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็จะเป็นคนรับของท่านอู๋เป่ย ปล่อยให้พวกเขาเข้ามาก็ไม่เสียหาย”

อู๋เป่ยไม่ชิน เขาดึงผ้าเช็ดตัวพันรอบตัวเขาและฮานามิ มิกิแล้วพูดว่า "เข้ามา"

ผู้หญิงสองคนผลักเปิดประตูเข้าไป คนที่มาก็คือซิงเยี่ยกับเหม่ยไต้ เมื่อหญิงสาวทั้งสองเห็นสภาพของอู๋เป่ยและฮานามิ มิกิ ใบหน้าที่สวยงามของพวกเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง พวกเธอรีบมองพื้นทันที

ฮานามิ มิกิ "ซิงเยี่ย มีเรื่องอะไร ทำไมถึงดูรีบขนาดนี้?"

ซิงเยี่ยพูดว่า "คุณหนู จู่ๆ ก็มีปรมาจารย์จำนวนมากปรากฏตัวขึ้นรอบ ๆ พวกเราถูกล้อมไว้แล้ว!"

ฮานามิ มิกิตกใจ "อะไรนะ?"

ซิงเยี่ย "พวกเขาน่าจะเป็นศัตรูของนายท่าน ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงมาหานายท่านที่นี่ได้" นายท่านที่เธอพูดถึงคือลั่วฉัวเซิง

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของฮานามิ มิกิเปลี่ยนไปอย่างมากและรีบลุกขึ้นอย่างร้อนรน อู๋เป่ยก็จับเธอไว้ เขาพูดว่า "คุณกลัวอะไร?"

ฮานามิ มิกิ "ท่านอู๋เป่ย คุณรีบพาครอบครัวคุณออกไปเร็ว"

อู๋เป่ยพูดเสียงนิ่ง "ศัตรูมาที่ประตูบ้านคุณ จะดีกว่าไหมถ้าเราใช้โอกาสนี่กำจัดพวกเขา?"

ฮานามิ มิกิตะลึง "กำจัดพวกเขาเหรอ?"

อู๋เป่ยถามซิงเยี่ย"คุณตรวจดูรึยัง? มีตี้เซียนกี่คน?"

ซิงเยี่ย "มีศัตรูสองกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีผู้นำเป็นตี้เซียน นอกจากนี้ยังมีคนเซียนอีกสี่คน เป็นปรมาจารย์ชั้นเทพ!"

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย มีปรมาจารย์มากมาย! ดูเหมือนว่าศัตรูของลั่วฉังเซิงจะแข็งแกร่งมาก

เหม่ยไต้พูดว่า "นายท่าน ทั้งสองกลุ่มคือคนของสำนักเชียนเฮ่อกับพรรคหยวนคง ในตอนนั้นนายท่านลั่วมาที่ญี่ปุ่นครั้งแรกก็ได้สร้างความบาดหมางหับสองกลุ่มนั้นด้วยการฆ่าหัวหน้าของพวกเขา"

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม "เหล่าลั่วเหี้ยมมาก ไม่น่าแปลกใจที่คนอื่นต้องการแก้แค้น พวกเธอหลบไปก่อน รายงานสถานการณ์ฉันตลอดเวลาด้วย แล้วก็ฝากสืบทีว่าใครป็นคนปล่อยข่าว"

“ค่ะ” ซิงเยี่ยและเหม่ยไต้ก้าวถอยหลัง

ฮานามิ มิกิ "ท่านอู๋เป่ย เป็นไปได้ไหมที่เราจะมีหนอนบ่อนไส้"

อู๋เป่ยพยักหน้า "เวลามีตั้งเยอะไม่มา แต่ดันมาตอนที่ฉันแยู่กับเหล่าลั่วพอดิบพอดี พวกเขาส่งคนมาล้อมเรา แน่นอนว่าต้องมีหนอนบ่อนไส้แน่"

ลั่วฉังเซิงดีใจมาก "ขอบคุณท่านมาก!"

อู๋เป่ย "เอาล่ะ หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วไปฆ่าศัตรูซะ"

ลั่วฉังเซิงลุกขึ้นเดินไปที่ลานบ้าน ทันใดนั้นปรมาจารย์จำนวนมากก็ปรากฏตัวขึ้นรอบตัวเขา ปรมาจารย์เหล่านี้มีคนที่อยู่ชั้นเทพ ชั้นพรสวรรค์ แล้วก็มีอีกสองคนเป็นคนเซียน พวกเขาคือคนที่ลั่วฉังเซิงดูแลมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาและเป็นรากฐานสำหรับฮานามิ มิกิที่จะตั้งหลักในญี่ปุ่น

อู๋เป่ยตอบ "มิกิ ฉันแปลกใจมาก ทำไมเหล่าลั่วถึงเชื่อใจแค่คุณ"

ลั่วฉังเซิงมีลูกชายมากกว่าหนึ่งคน เขามีลูกหลานหลายร้อยคน แต่เขากลับเลือกฮานามิ มิกินั่นทำให้เขาแปลกใจมาก

ฮานามิ มิกิ พูดว่า “ตอนที่ฉันอายุได้ 3 ขวบ ฉันได้พบกับปู่ทวดของฉันเป็นครั้งแรก เขาชอบฉันมากตอนที่ได้เห็นฉัน ก่อนหน้านั้นพ่อของฉันไม่มีสถานะในครอบครัว แต่เป็นเพราะฉัน พ่อของฉันก็เริ่มทำหน้าที่เป็นผู้จัดการหลักของครอบครัว แม้แต่แม่ ปู่และลุงของฉันก็เริ่มได้รับความใส่ใจ”

“ต่อมาปู่ทวดไม่เสียดายค่าเลี้ยงดูฉัน ในตอนนั้นซิงเยี่ยและเหม่ยไต้ได้รับเลือกเป็นองครักษ์ให้ฉัน ตอนแรกฉันก็ไม่รู้อะไรมาก จนกระทั่งฉันอายุได้ 15 ปีปู่ทวดก็บอกเหตุผลกับฉัน”

อู๋เป่ยอยากรู้อยากเห็น "เหตุผลคือ?"

ฮานามิ มิกิพูดว่า "ปู่ทวดบอกว่า เขาแทบไม่มีความหวังในการฝึกพลังยุทธ์ แต่ฉันกลับสามารถเปลี่ยนโชคชะตาเขาได้ ที่เขาเลี้ยงฉันก็เพราะว่าขอบคุณฉันที่จะช่วยเหลือเขาอีกต่อไปในอนาคต"

อู๋เป่ยพูดพลางครุ่นคิด "เหล่าลั่วเชี่ยวชาญในการทำนาย ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนมาเป็นเวลานาน เขาเป็นจิ้งจอกเฒ่าจริงๆ"

ในเวลานี้ลั่วฉังเซิงได้นำคนของเขาออกไปพบกับศัตรูแล้ว ฮานามิ มิกิเองก็อยากจะออกไปเช่นกัน แต่อู๋เป่ยหยุดเอาไว้ "ไม่ต้องห่วง อีกไม่นานการต่อสู้ก็จบลงแล้ว"

เหมือนกับที่อู๋เป่ยคาดไว้ ทันทีที่การต่อสู้ด้านนอกเริ่มต้นขึ้น ลั่วฉังเซิงใช้ยันต์ดาบเพื่อสังหารคู่ต่อสู้สี่คน ได้แก่ตี้เซียนหนึ่งคน คนเซียนสองคนแล้วก็ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพอีกหนึ่งคน

หลังจากที่ยันต์ดาบถูกปล่อยออกมา พลังฆ่าอันน่าสะพรึงกลัวก็แพร่กระจายไปทั่ว แม้แต่อู๋เป่ยก็สัมผัสได้ถึงความผันผวนของพลังอันรุนแรงนี้ได้ในอากาศและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวอยู่ลึก ๆ

ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที ลั่วฉังเซิงก็กลับมาพร้อมกับคนของเขา ตัวเขาและคนของเขาต่างเต็มไปด้วยเลือด ดูเหมือนว่าพวกเขาจะฆ่าคนตายไปมากมาย

อู๋เป่ยถามเขาว่า “เป็นไง?”

ลั่วฉังเซิงยิ้มและพูดว่า "นายท่าน ผมใช้ยันต์ดาบเพื่อฆ่าตี้เซียนของพรรคหยวนคง พรรคหยวนคงดูสับสนวุ่นวายและสุดท้ายก็ยอมจำนนโดยไม่มีการต่อสู้ ส่วนตี้เซียนของสำนักเชียนเฮ่อกลัวมากจนหนีไปไกล ส่วนคนที่เหลือก็ถูกผมฆ่าทิ้ง หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ นิกายหยวนคงคงเหลือแค่ชื่อแล้ว อีกทั้งสำนักเชียนเฮ่อก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักเช่นกัน พรุ่งนี้ผมจะเป็นผู้นำเข้ายึดครองดินแดนของนิกายหยวนคง ในขณะเดียวกันก็ใช้ประโยชน์จากสำนักเชียนเฮ่อ”