ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 853

จางจิ้นยิ้มแล้วพูดว่า "คุณชายใหญ่ นี้คือ‘หินคริสตัลหลากสี’ที่เป็นเอกลักษณ์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผลผลิตไม่สูงนัก แต่สวยงามมาก"

หลี่เหมยจำมันได้ แล้วพูดว่า "ราคาของหินคริสตัลหลากสีไม่ถูกเลย แค่ชิ้นเล็กๆสามารถขายไดถึงหลายร้อยดอลลาร์"

อู๋เป่ยหยิบขึ้นมาสังเกตดู เขาพบว่าหินนี้มีพลังงานบางๆ หลังจากมองดูอย่างระมัดระวัง เขากสรุปว่าพลังงานนี้กำเนิดมาจากสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งในดินแดนพลังยุทธ์ ซึ่งเป็นแหล่งพลังโดยทั่วไปจะอยู่ในธรรมชาติ ในรูปแบบของแหล่งหิน

แหล่งหินมีมากมายหลายประเภท แต่ละประเภทมีพลังงานหนึ่งชนิด พลังงานเหล่านี้มีคุณค่าสูงมากสำหรับการฝึกฝน การเล่นแร่แปรธาตุ และการสร้างยันต์ เรียกได้ว่าเป็นของที่ขาดไม่ได้

แต่อย่างไรก็ตามแหล่งหินที่ดินแดนพลังยุทธ์ นั้นหาได้ยากมากและมีราคาแพง หนึ่งชิ้นขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือถูกที่สุดก็ขายถึงหลายร้อยเงินยันต์

อู๋เป่ยคาดไม่ถึง ว่าหินคริสตัลหลากสีนี้จะมีร่องรอยของแหล่งพลังงานจริงๆ！

เขายังคงสงยนิ่งแล้วถามว่า "ผู้จัดการจาง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ต่อปีสามารถผลิตหินคริสตัลหลากสีออกมาได้เท่าไหร่?"

จางจิ้นตอบ "ไม่เคยคำนวณมากก่อน แต่ตอนฉันยังเด็ฏก็มักจะเล่นหินประเภทนี้อยู๋เป็นประจำ ผลผลิตก็คงไม่น้อย อย่างน้อยสองสามตันต่อปี"

อู๋เป่ย "ผู้จัดการจาง ฉันมอบหมายหน้าที่อย่างหนึ่งให้คุณ ฉันให้ทุนคุณไม่อั้น ไปซื้อหินคริสตัลหลากสีทั่วทั้งเอเชีนตะวันออกเฉียงใต้มา"

จางจิ้นพูดตอบทันที "ขอรับ！คุณชายใหญ่ ผมจะไปจัดการเดียวนี้！"

เมื่อจางจิ้นถอยออกไป หลี่เหมยก็ถามขึ้น "สามี ทำไมคุณจะต้องซื้อหินคริสตัลหลากสีด้วย?"

อู๋เป่ย "หินคริสตัลหลากสีประเภทนี้มีพลังงานชนิดหนึ่ง ถึงแม้จะเล็กน้อยมาก แต่ถ้าหาหินคริสตัลหลากสีได้มากพอ ก็จะสามารถดึงพลังานจากแหล่งหินได้ แหล่งหินนี้มีประโยชน์กับผมมาก"

หลี่เหมย "จริงเหรอ? จางจิ้นคนนี้มีความสามารถมาก จะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่"

ในขณะนั้น โทรศัพท์ในสำนักงานก็ดังขึ้น เมื่อหลี่เหมยรับสายเป็นเสียงของผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัย

"ผู้อำนวการหลี่ครับ หัวหน้าเซี่ยจากเฉาเทียนกรุ๊ปมาขอเข้าพบท่าน ตอนนี้อยู่ด้านล่างครับ"

หลี่เหมย "ให้เขาขึ้นมา"

อู๋เป่ยได้ยินอย่างชัดเจนและพูดว่า "ในที่สุดคนตระกูลเซี่ยก็มา"

หลีเหมยมองเขา "ที่รัก คุณตัดมือของเซี่ยกั้วเซียน ตระกูลเซี่ยก็ต้องมาเพื่อแก้แค้นแน่นนอน"

อู๋เป่ย "มาก็ดี!"

ในห้องโถงต้อนรับแขก มีชายชราในวัยหลายสิบปี เขารีบเข้ามาพร้อมกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ตามมาด้วยกลุ่มทหารติดอาวุธและยังมีพันเอกอาวุโสอีกหนึ่งคน

ข้างกายชายชรา คือเซี่ยกั้วเซียนที่พันมือที่ขาดของเขา แล้วจ้องมองมาที่อู๋เป่ยอย่างขุ่นเคือง

ชายชราพูดอย่างเย็นชา "แกคือคนสารเลวตระกูลหลี่เหรอ? คือแกทีทำร้ายลูกชายฉัน?"

"เพี้ยะ!"

อู๋เป่ยตบชายชราด้วยฝ่ามือกลางอากาศ ทำให้ชายชราหมุนไปในอากาศหนึ่งร้อยสิบองศา แล้วกระแทกกับพืนเหมือนสนุขที่ตายแล้ว ฟันของเขาหักหมดปาก สมองของเขาได้รับการกระทบ ดวงตาของเขาค้าง เลือดออกจากทวารทั้งเจ็ด

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี เหล่าทหารกตกตะลึงแล้วผู้พนก็ตะโกนว่า "ยกมือขึ้น!"

อู๋เป่ยมองดูเขาแล้วพูดอย่างเย็นชา "คุกเข่าลง!"

ทันทีที่เขาเปิดปาก จิตวิญญาณการต่อสู้ฮ่าวเทียนก็เปิดใช้งาน พลังศักดิ์สิทธิ์ของฮ่านเทียนเพิ่มการขมขู๋ของจิตวิญญาณการต่อสู้ ทำใหวิญญาณของผู้พันสั่นสะเทือนโดนตรง เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างไม่สามารถครบคุมตัวเองได้

ทุกคนในบริเวณต่างตื่นตกใจ นี้มันเกิดอะไรขึ้น?

อู๋เป่ยมองไปที่เซี่ยกั้วเซียนแล้วพูดว่า "กล้ามาน่ะ ที่มาหาฉันเพื่อแก้แค้น ความกล้าคุณน่ายกย่องจริง"

เซี่ยกั้วเซียนพูดด้วยความโกรธ "แกกล้าตีพ่อฉัน แก....."

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา "หัวหน้าเซี่ยน ลุกขึนมาสิ"

ชายชราตัวสั่นเทา ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวแล้วพูดว่า "ตอนนี้ชายแแก่ได้ล่วงเกินและทำให้ท่านต้องขุ่นเคือง โปรดท่านเซียนให้อภัยด้วย!"

เซี่ยกั้วเซียน อายุสิบกว่าก็ไดเดินทางท่องเที่ยวทั่วโลก พบเจออะไรมามากมาย เขารู้ทันทีว่าชายที่อนู่ตรงหน้าเขาเป็นผูฝึกพลังยุทธ์ที่แข็งแกร่ง เขาไม่สามารถก้าวล้ำล่วงเกินให้เขาขุ่นเคืองได้!

อู๋เป่ย "หัวหน้าพรรคฟาทมิฬคือพี่น้องร่วมสาบานของฉันเอง"

เซี่ยเว่ยตกตะลึง แล้วรีบพูดว่า "เป็นเช่นนี่นี้เอง ถึงว่าท่านเซียนมีผงอายุยืนยาว"

อู๋เป่ย "ฉันเห็นว่าคุณกเป็นศิษย์ของพรรคฟ้าทมิฬ ทำงานของคุณให้ดี และฉันจะไม่ทำร้ายคุณ"

เซี่ยเว่ยรีบพูดตอบ "ขอรับ ผู้น้อยรับทราบ"

ไม่นานเซี่ยเว่ยก็ถอนตัวออกไป ปล่อยให้หลี่เหมยตกตะลึงแลวพูดว่า "สามี คนตระกูลเซี่ยนี่ก็เชื่อฟังคุณเหลือเกิน?"

อู๋เป่ยตอบ "เชื่อฟัง? ชายคนนั้นไหวพริบดี เขารู้ว่าฉันมีความแข็งแกร่ง ต่อต้านฉันอาจจะทำลายตระกูลเซี่ยทั้งหมด"

หลี่เหมยขาดความเข้าใจตามสัญชาตญาณเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของผู้ฝึกพลังยุทธ์ ดังนั้นจึงเปนเรื่องยากที่จะเข้าใจการเปลี่ยนแปลงความคิดของเซี่ยเว่ย ฟังอู๋เป่ยพูดเช่นนี้ เธอจึงพูดว่า "ที่รัก หรือว่าผู้ฝึกยุทธ์สามารถทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้เหรอ?"

อู๋เป่ยมองไปที่เธอแล้วตอบว่า "เมื่อคุณแข็งแกร่งพอ คุณก็จะสามารถทำได้ ไม่ใช่แค่ผู้ฝึกยุทธ์เท่านั้น คุณก็เห็นประเทศทหารในแอฟริกา พวกเขาไม่ได้ทำอะไรได้ตามใจชอบ ฆ่าคนตามอำเภอใจ เลือดไหลลงสู่แม่น้ำ คุณคิดว่าใครจะมาสนใจ?"

หลี่เหมยถอนหายใจ "ใช่สิ โลกใบนี้กเป็นเช่นนี้"

อู๋เป่ย "แต่ว่าโดยทั่วไปผู้ฝึกยุทธ์มักไม่ค่อยเข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องทางโลกนัก เพราะมันไม่คุ้มค่า พวกเขาต่างก็มีตัวแทนของตัวเอง ไม่ว่าพวกเขาต้องการจะทำอะไรก็แค่พูดออกมาคำเดียว"

หลี่เหมยถอนหายใจเบาๆ "ที่รัก โชคดีที่ตระกูลหลี่มีคุณ ไม่เช่นนั้นฉันกไม่รู้ว่าจะตองสูบเสีญและถูกรังแกมากเท่าไหร่"

อู๋เป่ย "พูดถึงการถูกรังแก ที่เป่ยซื่อโหวทุบตีปู๋ ฉันจะไประบายความโกรธให้ปู่"

หลี่เหมยยิ้มแล้วพูดว่า "วันหลังถ้าไปคุยธุรกิจ ฉันจะพาคุณไปด้วย"

ในเวลาเที่ยง หลี่เหมยนั่งอยู๋บนมอเตอร์ไซต์ของอู๋เป่ย สองคนหลับมาที่คฤหาส์หลี่ซื่อเพื่อทานข้าว

ระหว่างทานอาหาร อู๋เป่ยก็ถาม "อิ่ง มีตลาดผีในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไหม?"

อิ่งก็ปรากฏตัวขึนทันทีแล้วตอบว่า "นายน้อย ในประเทศชวามีตลาดผีที่รูจักกันดี ปัจจุบันเปิดตลาดแล้ว เปิดมาสิบวันแล้ว และวันมะรืนนี้ก็จะปิดตัวแล้ว"