ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 987

เมื่อเดินผ่านห้องโถงใหญ่ และเดินไปทางซ้าย จะเป็นห้องประชุมขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นที่ที่คนในกลุ่มมารวมตัวกันในวันนี้ ห้องประชุมนี้มีขนาดใหญ่และสามารถรองรับคนได้หลายพันคนในเวลาเดียวกัน แน่นอนว่าพื้นที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ การจัดสถานที่จึงมีความเฉพาะเจาะจงมาก

ที่ประตูมีหญิงสาวสวยคอยต้อนรับอยู่หลายคน เมื่อเห็นอู๋เป่ยและคนอื่น ๆ คนหนึ่งก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณผู้ชาย โปรดแสดงจดหมายเชิญของท่านให้ฉันดูด้วย”

หลี่เส้าตงแสดงให้เธอดู เธอพยักหน้า : “คุณผู้ชาย ที่นั่งของคุณอยู่ในแถวที่25 ที่นั่งที่17 ด้านข้างของท่านยังมีที่นั่งว่างอยู่ แต่ท่านพามาสองคน ดังนั้น ที่นั่งของคุณต้องนั่งสองสามแถวสุดท้ายครับคุณผู้ท่าน ขออภัยท่านด้วย”

หลี่เซ่าตงไม่ได้พูดอะไร และหลายคนก็เดินเข้าไปในห้องประชุมขนาดใหญ่ เขากำลังจะไปที่แถวที่ 25 แต่อู๋เป่ยกลับพูดว่า : “อาสอง เราไปนั่งแถวแรกกันเถอะ”

หลี่เซ่าตงสะดุ้ง : “เสี่ยวเป่ย แบบนี้มันไม่ค่อยดีหรือเปล่า มันทำให้เกิดความขัดแย้งได้ง่าย”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ : “ในแง่ของทรัพยากรทางการเงินและอิทธิพล ครอบครัวของเราไม่ใช่อันดับหนึ่ง แต่ถ้าหนึ่งในสามอันดับแรกไม่มีปัญหาแน่นอน แต่พวกเขาจัดเราไว้ในแถวที่ 25 นี่เป็นการจงใจกดขี่พวกเรา”

เมื่อเห็นความดื้อรั้นของเขา หลี่เส้าตงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินตามเขาไปที่แถวแรก และนั่งตรงที่นั่งตรงกลาง ขณะนี้มีคนอยู่ในห้องประชุมหลายร้อยคน ทุกคนต่างประหลาดใจที่เห็นพวกเขาแสดงท่าทีเช่นนี้

“นั่นคุณชายสองของตระกูลหลี่อวิ๋นโตวไม่ใช่เหรอ ? ปกติเขาจะนั่งได้เพียงด้านหลังเท่านั้น แต่ทำไมครั้งนี้เขาถึงนั่งแถวแรกล่ะ？”

“ใช่แล้ว คนที่นั่งแถวแรก ก็ล้วนเป็นคนที่ต้องขึ้นไปพูดกล่าว หรือว่าเป็นเจ้าภาพในงานเลี้ยง”

“แต่นี่ก็ไม่น่าแปลกใจเลย เชื้อสายของหลี่อวิ๋นโตวพัฒนาอย่างรวดเร็วในปีที่ผ่านมา ว่ากันว่าเขาเอาชนะตระกูลกัวในหนานหยาง และกลายเป็นประธานหอการค้าหนานหยาง เมื่อไม่กี่วันก่อนกองกำลังอันทรงพลังมากมายในอวิ๋นตงก็มาถึงเยี่ยมเยียนเขา พวกเขาร่วมกันก่อตั้งหอการค้าขึ้นมาด้วยกัน และว่ากันว่าหลี่อวิ๋นโตวเป็นผู้ตัดสินใจทุกอย่าง”

“ใช่แล้ว พูดตามตรง ในแง่ของความแข็งแกร่ง ท่านผู้นำตระกูลอาจจะไม่ดีเท่าหลี่อวิ๋นโตว……”

“ชู่ว…อย่าพูดแบบนี้ ลูกชายของท่านผู้นำตระกูลมีต้นกำเนิดที่ลึกลับ และฝีมือไม่ธรรมดา ตราบใดที่เขายังอยู่ ผู้นำตระกูลจะไม่มีวันเปลี่ยนคน”

อีกคนพูดว่า : “ถูกต้อง ชายคนนั้นน่ากลัวเกินไป ตราบใดที่เขายังอยู่ ตระกูลหลี่ของเราจะเป็นคนตัดสินใจขั้นสุดท้ายเสมอ”

“ดูสิ หลี่เฮ่าเซินมาแล้ว”

ทุกคนมองไปที่ประตูห้องประชุม และเห็นว่าใบหน้าของหลี่เฮ่าเซินเกรี้ยวโกรธ เขายืนอยู่ที่ประตูแล้วตะโกน : “ใครบังอาจโยนรถของฉันลงในสระน้ำ แสดงตัวตนออกมาเดี๋ยวนี้นะ！”

“เพี๊ยะ ! ”

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงตบหน้าก็ดังมาจากอากาศ หลี่เฮ่าเซินถูกตบจนเซและเกือบล้มลงกับพื้น

เขาทั้งตกใจและโกรธมาก จึงร้องว่า : “ใครตบฉัน？”

แม้ว่าเขากำลังตะโกน แต่ใบหน้าของเขากเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ แล้วทำไมเขาถึงถูกตบโดยไม่มีเหตุผล ?

เมื่อไม่มีใครตอบ เขาก็พูดด้วยความโกรธ : “ถ้าตบฉัน ฉัน……”

“ผั๊วะ ”

และก็ตบลงไปอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ฟันในปากของเขาหลุดไปครึ่งหนึ่ง ปากเต็มไปด้วยเลือด เขากรีดร้องแล้ววิ่งหนีไป ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อไปแล้ว

ทุกคนล้วนมองหน้ากัน เกิดเรื่องอะไรขึ้น ? หรือว่ามีคนใช้วิชาคมอะไรหรือเปล่า?

แน่นอนว่าคนที่ลงมือคืออู๋เป่ย เขาไม่ชอบหลี่เฮ่าเซินคนนี้ ดังนั้นเขาจึงแอบลงมือสอนบทเรียนให้เขา

หลี่ซิวเฉิงไม่พอใจอย่างมากกับคำพูดของอู๋เป่ย โดยบอกว่าการทำเหล้าดี ๆ นั้นยากเกินไป หากใช้เหมาไถเป็นตัวอย่าง ต้องใช้เวลาหลายปีนับไม่ถ้วน กว่าจะมีตำแหน่งทางการตลาดในปัจจุบัน

อู๋เป่ยหยิบขวดเล็กออกมา และหลังจากเปิดแล้ว กลิ่นหอมของเหล้าก็ลอยออกมาทันที เมื่อได้กลิ่นนี้ หลี่ซิวเฉิงก็ตกใจและอุทานว่า : “นี่คือเหล้าอะไรกัน？”

อู๋เป่ยกล่าวว่า : “เหล้าที่ผมทำเอง อาสี่ลองชิมดูว่ารสชาติมันเป็นอย่างไรบ้าง”

หลี่ซิวเฉิงหยิบขวดเหล้ามาด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วจิบอย่างระมัดระวัง เหล้าเข้าคอกลายเป็นเปลวไฟอันอ่อนโยน แล้วลามไปที่ท้อง เป็นรสชาติที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

เขาลิ้มรสมันหนึ่งนาทีเต็ม จากนั้นถอนหายใจยาวและอุทาน : “เหล้าดีจริง ๆ ！มันแรงกว่าเหล้าที่ดีที่สุดที่ฉันเคยลิ้มลองถึงสิบเท่า !เหล้าแบบนี้ นายทำเองงั้นเหรอ？”

ดวงตาของเขาเป็นประกาย หากเขาสามารถเชี่ยวชาญกระบวนการผลิตเหล้าแบบนี้ได้ เขาก็จะสามารถสร้างเหล้าที่ดีที่สุดในโลกได้อย่างแน่นอน และเขามั่นใจด้วยว่า เขาสามารถขายเหล้าแบบนี้ได้ทั่วโลก !

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า : “แน่นอนว่าผมทำเอง แต่กระบวนการค่อนข้างซับซ้อน และวัตถุดิบก็มีความเฉพาะเจาะจงมาก”

หลี่ซิวเฉิงเป็นคนฉลาดมาก และเขาเข้าใจทันทีว่า อู๋เป่ยให้เขาลิ้มลองเหล้านี้ ไม่เพียงแต่จะขอคำแนะนำจากเขาอย่างแน่นอน

เขายิ้มเล็กน้อยนั่งลงข้างอู๋เป่ยแล้วพูดว่า : “ซวินเป่ย หากนายต้องการทำเหล้าระดับไฮน์เอ็น นายต้องหาคนที่เข้าใจอุตสาหกรรมนี้ อาสี่ของนาย เป็นคนที่เหมาะสมที่สุด”

อู๋เป่ยกล่าว : “ผมต้องการทำเหล้า และแน่นอนว่าผมต้องร่วมมือกับอาสี่ ในการผลิตเหล้าผมสามารถมีส่วนร่วมด้วยได้ และผมยังสามารถจัดหาเงินทุนได้เช่นกัน เพียงแต่……”

หลี่ซิวเฉิงรู้ว่าประเด็นหลักมาแล้ว เขายิ้มแล้วพูดว่า : “ซวินเป่ย นายแค่บอกมาว่านายต้องการอะไร ตราบใดที่ฉันสามารถทำได้ ฉันไม่มีทางปฏิเสธ！”