ยาจกยอดมารดา นิยาย บท 7
“ต่อไปนี้เจ้าคือต้วนอี้หรู และหลานๆ ของข้าก็ล้วนเป็นคนสกุลต้วน ที่สำคัญเจ้าคือบุตรสาว ที่ออกเรือนไปอยู่ไกล ได้หย่าร้างกลับมาอยู่กับพ่อแม่ หาใช่บุตรสาวบุญธรรม เข้าใจหรือไม่”
“อี้หรูทราบแล้วเจ้าค่ะ ท่านพ่อ”
หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้าง ความระแวดระวังนั้นใช่หายไปจากสมอง แต่เวลานี้นางต้องเลือกหาที่คุ้มหัวก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันในภายหลัง
แค่กๆ ทว่าเสียงไอจากคนบนเตียง ทำให้ทุกคนที่กำลังยินดี ต่อสถานะใหม่ในโรงหมอ ต่างพากันหันกลับไปมองที่เตียง แม่นมหวังรีบพยุงนายสาวให้ลุกขึ้น เพื่อไปดูอาการของคุณชายใหญ่
หมอชรารีบเข้าไปนั่งยังขอบเตียง แล้วตรวจดูอาการของหลานชายหมาดๆ โดยมีต้วนฮูหยิน ถือถ้วยน้ำติดตามไปด้วย ช่างเป็นวาสนาร่วมกันยิ่งนัก
ได้บุตรสาวมิทันถึงชั่วอึดใจ หลานชายที่สิ้นสติมาหลายวัน ได้ตื่นขึ้นมาเสียที สวรรค์ช่างเมตตายายแก่เยี่ยงนาง ให้มีความชุ่มชื่นหัวใจในวัยใกล้ฝั่ง
“หลานตาเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”
ชายชราเอ่ยถามหลานชาย ที่ตอนนี้นอนนิ่งจ้องหน้าเขา ราวกับคนกำลังตกอยู่ในห้วงของความคิด เด็กชายกระพริบตาถี่ๆ ก่อนจะค่อยๆ หันมองไปที่คนอื่นๆ ซึ่งยืนมองเขาด้วยแววตายินดี
“ข้า...ข้าหิวน้ำขอรับ”
เด็กชายเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ลำคอของเขาต้องการความชุ่มชื่นเป็นที่สุด สองสามีภรรยา รีบช่วยกันประคองหลานชาย ก่อนจะป้อนน้ำให้อย่างอ่อนโยน
อี้หรู มองบุตรชายด้วยรอยยิ้ม นี่คือวาสนาร่วมกันจริงๆ บุตรชายเจ้าของร่าง ตื่นมาได้อีกครั้ง จะมีสิ่งไหนดีไปกว่านี้อีกเล่า การปกป้อง ที่เจ้าของร่างยอมสละเพื่อบุตรชาย มันหาได้สูญเปล่า
“รู้สึกอย่างไรบ้าง ดีขึ้นไหม หลางเอ๋อร์”
หญิงสาวเอ่ยถามบุตรชาย ที่เอนตัวพิงอยู่กับอกของต้วนฮูหยิน แววตาของเด็กชายที่มองมายังนาง มันยังคงเต็มไปด้วยความสับสน ทว่า...เพียงครู่เดียว รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าซูบตอบนั้น
“ท่านแม่ปลอดภัยดีนะขอรับ”
“แม่ปลอดภัยจ๊ะ เด็กดี...เจ้าอย่าได้ทำเช่นนั้นอีกรู้ไหม”
หญิงสาวเอื้อมมือไปวางทาบแก้มของบุตรชาย พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใย นางจะไม่เป็นแม่ที่รักลูกลำเอียง เช่นแม่ของนางในชีวิตเดิม แต่นางจะฟูมฟักพวกเขาอย่างเท่าเทียม
“ข้าจะดูแลท่านแม่ ท่านยายหวัง และน้องๆ ให้ดีขอรับ”
“ท่านตากับท่านยายของเจ้าด้วย”
หญิงสาวเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะมองไปที่พ่อแม่บุญธรรม ซึ่งเด็กชายก็มองตามสายตามารดา
“ขอรับ ข้าจะปกป้องครอบครัวของเรา”
“ข้าด้วยขอรับ/ข้าด้วยเจ้าค่ะ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยาจกยอดมารดา