ยั่ว นิยาย บท 63

ไลน์ ๆ

เสือหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในเสื้อโค้ทกันหนาวของตัวเองออกมาเปิดดูไลน์

ทัศนัย : มันตายแล้ว มันพยายามหนีออกไปทางชายแดน คนของฉันที่ดักรออยู่จึงจับตัวไว้ได้ แต่มันก็ห้าวพอตัว สู้กับคนของฉันจนสะบักสะบอม ก่อนจะถูกคนของฉันฆ่า ตัดรำคาญ

พยัคฆ์ : ขอบใจมาก

เสือเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิมอย่างสบายใจ ทัศนัยทำงานรวดเร็วทันใจ แม่เขาก็คงเก็บกวาดเรื่องคดีที่มันจะมาพัวพันกับเขานั่นแหละ เขาโชคดีที่มีเพื่อนที่ดี

“เราจะอยู่ที่นี่อีกแค่เดือนเดียวนะครับ เพราะงั้นอย่างอแง พี่จะพาเที่ยวให้ครบ ที่เหลือค่อยมาอีกทีหลังคลอดนะครับ”

เมื่อไม่มีอัตรายอะไรแล้ว ก็อยากจะรีบพาเธอกลับบ้าน ที่นี่ไม่เหมาะจะอยู่นานสักเท่าไหร่ เพราะเธอชินกับอากาศที่ไทย ไม่สบายมามันจะลำบาก และเขาไม่คุ้นเคยกับที่นี่เท่าไหร่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโรงบาลอยู่ตรงไหน ไม่สบายมาจะยุ่งกว่านี้แน่

เสือพานิราอยู่ที่สวิตฯเดือนเดียวจริงๆ แต่ก็ถือว่าเที่ยวได้เยอะพอสมควร เพราะได้ครอบครัวของเมลานีที่อาศัยอยู่บ้านข้างๆ นำเที่ยวตลอด และตอนนี้ครอบครัวของเธอก็ยังอาสามาส่งที่สนามบินอีกด้วย

“ถ้าคลอดแล้ว พาลูกสาวมาเที่ยวบ้างนะคะ” เมลานี บอกกับเสือและนิราที่นั่งรอขึ้นเครื่อง

“แพทริคอยากไปหาน้องบ้าง” แพทริคที่พูดได้คล่อง บอกเบาๆ พลางวางมือลงบนท้องน้อยๆ ของนิรา

“ถ้าน้องคลอดแล้ว จะส่งตั๋วเครื่องบินมาให้แพทริคนะคะ” นิราลูบหัวเด็กชายตัวน้อยอย่างเอ็นดู แพทริคชอบมาหาเธอบ่อยๆ และบ้านของเมลานีก็คอยช่วยเหลือเธอกับเสือมาตลอดหนึ่งเดือน

“สัญญานะครับ”

“จ้า” นิราเกี่ยวก้อยสัญญากับลูกครึ่งไทย-สวิตฯ ที่โตขึ้นต้องฉายแววความหล่อเหมือนแม่กับพ่อแน่ๆ

“เดินทางปลอดภัยนะครับ” สามีของเมลานี ยกมือขึ้นจับเสือเป็นการกล่าวลา ก่อนจะพาเด็กๆ และภรรยาเดินจากไป

“กลับบ้านเรากันเถอะครับ”

เครื่องบินลำใหญ่ พาเสือกับนิรามาถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ ก่อนคนทั้งคู่จะขึ้นรถที่คุณหญิงส่งไปรับกลับมาที่บ้านของตัวเอง

เท่านี้ก็ถือว่าเขากับเธอปลอดภัยแล้วที่เหลือก็ใช้ชีวิตปกติ และรอแค่ลูกคลอดเท่านั้น

“พี่เสือของขวัญเต็มบ้านเลยค่ะ” ทันทีที่เปิดเข้าบ้านได้นิราก็มองทุกอย่างในบ้านอย่างตื่นเต้น

“เซอร์ไพร์” มัลลิกาโผล่หน้าออกมาเป็นคนแรก ก่อนที่ทุกคนจะทยอยกันออกมา จนครบทุกคน

ทั้งคุณหญิง แม่ของนิรา สิงค์ เจนจิรา ร่วมทั้งเพื่อนๆ ของเสืออีกหลายคน ที่ช่วยกันจัดปาร์ตี้เล็กๆ น้อยๆ รับขวัญหลานที่จะคลอดในอีกสี่เดือนข้างหน้า

เสือมองปาร์ตี้ที่ทุกอย่างในงานที่เป็นสีชมพูนิ่งๆ เขาไม่ชอบสีชมพูเลย แต่วันนี้มันกลับดูสวย เพราะนิรายิ้มกว้างจนแก้มขึ้นสีแดงอย่างมีความสุข

“ยินดีด้วยนะ” ทุกคนกล่าวแสดงความยินดีอีกครั้ง ไม่มีใครกล้าพูดเรื่องเพศลูกสักคน เพราะรู้ว่าเสือกับนิราเกือบจะวางมวยกันเพราะเพศลูก

ไม่นานพยาบาลก็พาลูกสาวตัวน้อยๆ ของเขากลับมา ก่อนจะจัดท่าทางให้พวกเขาได้เก็บรูปครอบครัวไว้อีกครั้ง หลังจากนั้นทั้งนิราและลูก ถึงจะได้ย้ายไปพักที่ห้องสักที

“พี่แพทริค ทายสิคะว่าน้องของลินิน เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” เสือเดินตามรถเข็นที่มีร่างของนิรานอนอยู่ แต่ทันทีที่เข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงลูกสาวคนโตถามเด็กชายแพทริคทันที

“ผู้หญิงครับ ถ้าได้ผู้หญิงต้องน่ารักเหมือน ลินินแน่ๆ” เด็กชายอายุ 9 ขวบ ตอบเด็กน้อยที่มีอายุเพียง 4 ขวบ แต่เธอช่างขยันพูดไม่หยุด แต่เขากลับไม่เคยนึกรำคาญเลย

เสือแทบจะเดินไปอุ้มลูกสาวสุดที่รักมาไว้ในอ้อมกอด เมื่อเห็นภาพที่แพทริคลูบหัวลูกสาวเขาอย่างอ่อนโยน แต่ติดตรงที่เขาอุ้มลูกสาวอีกคนอยู่ในอ้อมกอดนี่สิ

“ผู้หญิงอีกแล้วเหรอลูก” แม่ของนิราที่มองเห็นเสือกับลูกสาวถูกเข็นเข้ามาในห้อง เอ่ยทักทายทันที สีผ้าที่ห่อตัวหลานของท่านบ่งบอกได้อย่างดีว่าท่านได้หลานสาวอีกแล้ว

“ครับคนนี้ผมจะตั้งชื่อว่า มิริน”

คนแรกนิราเป็นคนตั้ง แต่คนนี้เขาตั้งเอง แต่ก็เลือกชื่อที่คล้ายๆ กับลูกสาวคนโตนั่นแหละ

“มาดูน้องของลินินสิคะ” เด็กน้อยรีบเรียกทุกคนมาดูน้องสาวของตัวเอง ก่อนทุกคนจะเดินไปตามเสียงเรียกน้อยๆ อย่างนึกเอ็นดู

“พี่เตอร์อย่าจิ้มแก้มน้อง” เด็กสาววัยสี่ขวบดุ คนที่โตกว่าแค่หนึ่งปีเสียงดัง เมื่อเธอเห็นว่า พี่เพเทอร์ หรือปีเตอร์ของเธอจิ้มแก้มน้องสาวอย่างแรง

“ทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ น้องยังเล็กอยู่ ถ้าอยากจะสัมผัสตัวน้องต้องล้างมือให้สะอาดก่อนนะครับ” เสือยิ้มให้เด็กทั้งสามคนที่กำลังห้อมล้อมลูกสาวที่เพิ่งคลอดของเขาอยู่

เด็กทั้งสามเดินเข้าไปล้างมือในห้องน้ำ ก่อนจะออกมาอีกครั้ง และยืนมุงดูเด็กน้อยแรกคลอดอยู่เหมือนเดิม