แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 189

บทที่ 189 นี่มันยังไงกันแน่?

“นี่มันอะไรกันครับ?”

บุริศร์ดูผลตรวจDNAที่อยู่ตรงหน้า เสียงค่อนข้างอึดอัด

หมอพูดเสียงต่ำ: “คุณบุริศร์ครับ ตอนแรกพวกเราได้ทำการวิจัยและจับคู่ไขสันหลังที่บริจาคชุดนี้จริงๆครับ แต่ไม่เข้ากับความต้องการของคุณหนูกมลจริงๆ เดิมทีผลตรวจชุดนี้ผมไม่คิดจะเอาให้คุณดูหรอก ในเมื่อเมื่อกี๊คุณก็ได้ติดต่อกับฝ่ายตรงข้ามแล้ว งั้นมีเปอร์เซ็นต์80-90%ว่าพวกคุณมีความสัมพันธ์เป็นญาติกันหรือว่าเพื่อนกัน ผมจึงพูดเรื่องนี้กับคุณด้วยเลย”

ร่างกายของคุณผู้หญิงท่านนี้มีปัญหา ในไขสันหลังของเธอมีสารพิษ ถึงจับคู่สำเร็จ ก็เข้ารับการผ่าตัดปลูกถ่ายไม่ได้ครับ

สารพิษในร่างกายเธอ ณ ตอนนี้ดูแล้วเป็นสารพิษที่สะสมมาเรื่อยๆ หลายปีแล้วครับ ล้วนค้างอยู่ในกระดูก ดูอาการแล้วคงจะหลายปีมานี้ไม่ได้รับรับสารพิษต่อ ไม่งั้นเธอเสียชีวิตตั้งนานแล้วครับ”

มือของบุริศร์สั่นอย่างรุนแรงมาก

เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าจะมีคนปองร้ายแม่ตัวเอง

เมื่อก่อนเพื่อบริษัท แม่ทำงานหนักทั้งวัน วันนึงก็ไม่ค่อยได้เจอหน้าสักเท่าไหร่ ช่วงนั้นแม่บุริศร์ร่างกายไม่ค่อยดีจริงๆ คุณหมอยังบอกเลยว่าเหนื่อยล้าเกินไป ใครก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ คิดไม่ถึงว่านั่นเพราะถูกสารพิษ

หลายปีมานี้แม่ไปอยู่ที่ต่างประเทศ กลับไม่ได้ยินว่าร่างกายแม่มีความผิดปกติอะไร เขานึกมาตลอดว่าเพราะแม่ปล่อยวางเรื่องของบริษัท ใจไม่วอกแวกถึงได้เป็นแบบนี้ ที่แท้ไม่ใช่อย่างนี้

หัวใจของบุริศร์ค่อนข้างเหน็บหนาว

ใครกันแน่ที่อยากจัดการแม่?

“คุณหมอ ร่างกายผมคงไม่มีปัญหามั้งครับ?”

บุริศร์มองไปที่คุณหมออย่างเคร่งขรึมสุดขีด

คุณหมอส่ายหัวและพูด: “ไม่มีครับ ร่างกายของคุณแข็งแรงมาก ไม่มีปัญหาเลย เพียงแต่ช่วงนี้หัวใจและปอดไม่ค่อยดี คุณต้องระวังหน่อยครับ”

บุริศร์พูดพึมพำในใจ

ร่างกายของเขาไม่มีปัญหา แต่ว่าร่างกายของแม่บุริศร์มีปัญหา ยิ่งไปกว่านั้นนรมนก็เกิดเรื่องที่ตระกูลโตเล็กด้วย หรือว่าฝ่ายตรงข้ามดีกับเขามาก แข็งใจทำร้ายเขาไม่ลง?

ใครกันจะทำแบบนี้?

ป้าโอ?

ในหัวของบุริศร์มีร่างเงาของป้าโอโผล่มาคนแรก

จะเป็นเธอหรือเปล่า?

หลายปีมานี้แม่บุริศร์ดีกับเธอมาก เธอจะลงมือกับแม่บุริศร์ทำไม?

“คุณหมอครับ ร่างกายของแม่ผมเป็นยังไงกันแน่ครับ?”

“แม่ของคุณ คุณว่าคนๆนี้คือแม่ของคุณ?”

หมอค่อนข้างประหลาดใจ

เห็นว่าตัวเองก็ได้พูดออกไปแล้ว บุริศร์พยักหน้าและพูด “ใช่ครับ เธอเป็นแม่ของผม ย่าแท้ๆของเด็กครับ หวังว่าคุณหมอจะบอกเรื่องนี้กับผมครับ”

“อันนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจครับ แต่ว่าจะต้องตรวจเช็คทั่วร่างกายถึงจะสามารถบอกได้ครับ เอาอย่างนี้เถอะครับ ถ้ามีกำลังทรัพย์พอ หวังว่าท่านจะมาตรวจเช็คทั่วร่างกายที่โรงพยาบาลครับ”

คำพูดของหมอทำให้บุริศร์ค่อนข้างเข้าใจแล้ว

“ผมรู้แล้วครับ ผมจะแจ้งให้เธอมาครับ”

อารมณ์ของบุริศร์หนักหน่วงมาก

อาการป่วยของกมลยังไม่คลี่คลาย แม่ก็มาเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก พอนึกถึงกิจจาก็เกือบจะโดนปองร้าย โชคดีที่ถูกนรมนมาพบเห็นทันท่วงที บุริศร์ก็เหงื่อท่วมตัวเลย

ทั้งๆที่เป็นบ้านที่อบอุ่น ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้?

คิดถึงตรงนี้ บุริศร์หรี่ตาขึ้นมากะทันหัน

จะเป็นป้าโอหรือเปล่า?

ตอนนี้เขาแทบอยากจะรีบกลับประเทศโดยเร็ว ไปถามป้าโอดูซิว่ามันยังไงกันแน่

แต่เขาทำแบบนั้นไม่ได้

ตอนที่บุริศร์กลับมาถึงห้องผู้ป่วย กิจจากับกมลยังพักผ่อนอยู่ เขาดูลายเซ็นต์ที่เซ็นต์อยู่บนหนังสือบริจาค และผลตรวจที่คุณหมอให้มาแล้ว อารมณ์หนักหน่วงมากเป็นพิเศษ

เรื่องของช่วงนี้ยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ ท่ามกลางเมฆหมอก ทำให้คนจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่บุริศร์รู้ยังไงเขาก็ต้องหาเรื่องออกมาทำเรื่องนึงก่อน

ณ ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือเรื่องของนรมน

ข่าวที่พฤกษ์ส่งมาทำให้บุริศร์ค่อนข้างช็อค

ถึงแม้วันงานประมูลที่Fallen heavenรเมศไม่เคยไป แต่ในบัญชีกลับมีเงินไหลออกหนึ่งร้อยล้าน ตามการตรวจสอบของพฤกษ์ วันนั้นที่Fallen heavenมีผู้หญิงคนนึงประมูลในราคาหนึ่งร้อยล้าน ว่ากันว่าสวยมาก

บุริศร์หรี่ตาขึ้นมาอีกครั้ง

จะเป็นนรมนหรือเปล่า?

เขาวู่วามเล็กน้อย ให้พฤกษ์ติดตามความคืบหน้าต่อ ตัวเองได้ทำการตัดสินใจแล้วว่าจะไปสำรวจบ้านตระกูลวัชโรทัยตอนดึก

ผ่านไปไม่นาน หมอก็ได้เอารายละเอียดของผลตรวจมาให้

บุริศร์เห็นกรุ๊ปเลือดของแม่บุริศร์แล้วอึ้งไปครู่นึง

“RH Positive?”

เขามองหมออย่างเหลือเชื่อ

คุณหมอก็ค่อนงงงัน

“ทำไมเหรอครับ? คุณบุริศร์?”

ในใจของบุริศร์ค่อนข้างช็อค กลับถามอย่างใจเย็น “คุณหมอครับ RH Positiveกับ RH Negativeสามารถตั้งครรภ์มีลูกได้มั้ยครับ?”

“อันนี้เป็นไปไม่ได้ครับ!”

คุณหมอนึกได้กะทันหันว่าบุริศร์กับกมลคือกรุ๊ปเลือดRH Negative

แต่ถ้าผลตรวจชุดนี้เป็นของแม่บุริศร์ ถ้าอย่างนั้นกรุ๊ปเลือดของแม่บุริศร์คือRH Positive งั้นไม่มีทางคลอดลูกออกมาได้หนิ!

นี่มันยังไงกันแน่?

หรือว่าเกิดปัญหาที่ตรงไหน?

การคาดเดาสองอย่างนี้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไหนก็ทำให้บุริศร์รับไม่ได้

ไม่!

ไม่หรอก!

ถึงแม้ความทรงจำเกี่ยวกับคุณพ่อจะมีไม่เยอะ แต่ในความทรงจำของเขา พ่อกับแม่เป็นสามีภรรยาที่รักกันที่สุดในโลก

ตอนนั้นถ้าไม่ใช่ว่าเขากับตรินท์ยังเด็ก ในคืนที่คุณพ่อจากไป แม่อีกนิดเดียวก็เกือบจะตายด้วยความรักแล้ว

ความรักแบบนี้ เป็นไปได้ยังไงที่จะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งนอกใจ?

บุริศร์ดูดบุหรี่อย่างโหดมวนนึง คนทั้งคนกลัดกลุ้มอย่างบอกไม่ถูก

ไม่รู้ว่าแม่บุริศร์มาถึงที่ด้านหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอได้คว้าบุหรี่ของเขาไป จากนั้นก็ดับบุหรี่ทิ้งให้สนิท

“ที่นี่คือโรงพยาบาล อย่าบอกว่ากมลทนรับไม่ไหวเลย ร่างกายของลูกก็สูบบุหรี่เยอะเกินไปไม่ได้ โตป่านนี้แล้ว ทำไมยังต้องให้คนคอยจับตาดูเหมือนเด็กอีก?”

ในน้ำเสียงที่ตำหนิติเตียนของแม่บุริศร์มีความเอ็นดูความสงสารที่บอกไม่ถูก

นี่ถ้าบอกว่าไม่ใช่แม่ของเขา บุริศร์ยังไงก็ไม่เชื่อหรอก

“แม่ครับ ตอนที่แม่ท้องผมกับตรินท์นี่ลำบากมากเลยใช่มั้ยครับ?”

จู่ๆบุริศร์ก็ถามออกมาเลย หลังจากถามเสร็จก็รู้สึกเสียใจ

เขาเป็นอะไรไปเนี่ย?

เห็นได้ชัดว่าแม่บุริศร์ก็อึ้งไปครู่นึงเหมือนกัน คิดไม่ถึงว่าบุริศร์จะถามคำถามนี้ออกมา แต่ว่าเธอกลับพูดด้วยรอยยิ้ม: “ก็ใช่น่ะสิ ตอนที่คลอดลูกสองคน แม่รู้สึกว่านั่นมันวันสิ้นโลกชัดๆ ที่ผ่านมาร่างกายของแม่ไม่ค่อยแข็งแรง แต่งงานกับพ่อของลูกมาหลายปีก็ไม่ตั้งครรภ์สักที พ่อกับแม่เคยไปหาหมอมาเยอะมาก ต่างก็บอกว่าพ่อกับแม่ไม่ได้มีปัญหาอะไร บอกว่าวาสนายังไม่มา ต่อมาในที่สุดก็ตั้งครรภ์ พ่อของลูกดีใจอย่างกับเด็กยังไงอย่างงั้น จนถึงตอนนี้แม่ก็ยังจำหน้าตาของเขาในตอนนั้นได้อยู่เลย”

ตอนที่พูดถึงตรงนี้ ใบหน้าของแม่บุริศร์แฝงด้วยความคิดถึงและความเศร้าใจเสี้ยวนึง ทำให้บุริศร์ยิ่งไม่สบายใจเข้าไปใหญ่

“ช่างเถอะครับแม่ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว”

“กลัวอะไรกัน หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกเปิดใจคุยเรื่องแบบนี้กับแม่ แม่ดีใจมาก

ลูกไม่รู้เลย ตอนที่แม่ตั้งครรภ์ไม่สบายอยู่เรื่อย ท้องก็ปวดแปล๊บๆ ตอนแรกเพื่อป้องกันการแท้งบุตร สามเดือนแรกแม่ไม่กล้าลงจากเตียงเลย

ต่อมาครรภ์ในท้องคงที่แล้ว กลับยังไงก็ดูไม่ออกว่าท้อง แม่ถึงขั้นผอมลงไปหลายโล กลัวว่าลูกที่คลอดออกมาจะไม่แข็งแรงอยู่ตลอดเวลา คิดไม่ถึงเลยว่าจะคลอดฝาแฝดออกมา

เป็นเพราะฟ้าโปรดปรานแม่ ตอนนั้นแม่กลัวลูกสองคนจะตายจริงๆ เพราะยังไงซะตอนตั้งครรภ์ลำบากซะขนาดนั้น พวกลูกก็ยังตัวเล็กมาก อีกอย่างพอไปอัลตร้าซาวด์ คุณหมอบอกว่าแค่ท้องลูกคนเดียว แต่กลับไม่นึกเลยว่าจะคลอดฝาแฝดออกมา

คุณหมอบอกอาจจะเพราะความสัมพันธ์ของลูกกับตรินท์ดีเกินไป กอดอยู่ด้วยกันเลยมองเห็นไม่ชัด ไม่ว่ายังไง สามารถคลอดลูกสองคนออกมา แม่ก็พึงพอใจแล้ว”

แม่บุริศร์พูดถึงเรื่องของเมื่อก่อน สีหน้าเต็มไปด้วยความเมตตา เหมือนแสงอบอุ่นที่สาดส่องเข้าไปในใจของบุริศร์ ทำให้เขารู้สึกว่าในขณะที่ซึ้งก็รู้สึกอบอุ่นด้วย

“แม่ครับ ต่อไปอยู่กับผมเถอะครับ ให้ผมได้กตัญญูกับแม่หน่อย”

“โอเคๆ!”

แม่บุริศร์ยิ้มอย่างชื่นใจและพูด “แม่จะไปซื้อของอร่อยให้กมลแล้ว”

พอพูดจบ เธอก็หันหลังออกจากห้องผู้ป่วยบุริศร์มองดูร่างเงาของเธอแล้วครุ่นคิดไปนานมาก

ลูกที่คลอดออกมาจากกรุ๊ปเลือดRH Positiveกับกรุ๊ปเลือดRH Negativeจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้จริงๆเหรอ งั้นเขากับตรินท์มันยังไงกันแน่?