แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 206
บทที่ 206 ให้สถานะของนายหญิงที่เปิดเผยในตระกูลโตเล็ก
“คุณหมอครับ คุณนายเป็นยังไงบ้าง?”
พฤกษ์ถามทันที
หมอมองไปที่พฤกษ์ จากนั้นก็ไปที่นรมน ไม่พบบุริศร์ และเขาลังเลอยู่พักหนึ่ง
“ประธานบุริศร์ล่ะ?”
ท่าทางของหมอทำให้นรมนค่อนข้างเข้าใจ และกระซิบว่า “เขากำลังพักผ่อนอยู่ ฉันเป็นภรรยาของเขานรมน และเป็นลูกสะใภ้ของคุณนายตระกูลโตเล็ก หมอมีเรื่องอะไรคุณสามารถบอกฉันได้”
“ใช่ๆๆ นี่คือคุณนายของบ้านเรา คุณสามารถพูดคุยกับคุณนายของพวกเราได้”
พฤกษ์ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
หมอรู้จักพฤกษ์อยู่แล้ว และเชื่อในคำพูดของเขาเป็นปกติ จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “คุณนายบุริศร์ พวกเราไปคุยกันในห้องทำงานเถอะ”
“แม่ยายของฉัน......เธอ”
“ไม่เป็นไรสำหรับตอนนี้”
นรมนรู้สึกโล่งใจกับคำพูดของหมอ
สองคนเข้ามาในห้องทำงานทีละคน
เมื่อประตูห้องทำงานปิดลง หมอก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณนายบุริศร์ อาการของคุณนายโตเล็กไม่ดีเลย”
“สถานการณ์จริงๆเป็นอย่างไร?”
นรมนค่อนข้างเตรียมพร้อมทางจิตใจ แต่เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ก็ยังคงกระสับกระส่าย เธอกับคุณนายโตเล็กเข้าหากันน้อยมาก แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ฉลาด และใจดี ไม่ว่าเธอจะมีท่าทีอย่างไรก่อนหน้านี้ในทัศนคติต่อกมล เธอเป็นคนดีจริงๆ
หมอถอนหายใจ และส่งผลการตรวจร่างกายของคุณนายตระกูลโตเล็กให้
“ร่างกายของคุณนายโตเล็กไม่ค่อยดีนักตั้งแต่ยังสาวๆ ในเวลานั้นเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไร เธออาจได้รับการเยียวยามากมาย ตำรายาพื้นบ้าน สำหรับหมออย่างฉัน ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง สุดท้ายแล้วในชุดยามีหลายชนิดมันเป็นพิษ หลังจากกินเข้าไปหลายปี มันจะทำให้ร่างกายของคุณพัง และฉันได้ตรวจร่างกายของคุณนายโตเล็กอย่างละเอียดแล้ว ไม่เพียงแต่พิษในยาพวกนั้น แต่ยังมีพิษอื่นๆวนอยู่ในร่างกายของเขา แม้ว่าสิ่งนี้จะดีขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่สุดท้ายมันก็ทำร้ายถึงจุดสำคัญ”
“สามารถรักษาได้ไหม?”
ตอนนี้นรมนเข้าใจแล้ว ร่างกายของคุณนายตระกูลโตเล็กมีแนวโน้มที่จะเหมือนกับร่างกายของกิจจา ถูกลอบทําร้าย
เธออยากรู้ว่ามีวิธีใดบ้างที่จะทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กมีอาการดีขึ้น
หมอส่ายหัวและพูดว่า “มันสายไปแล้ว”
“หมายความว่าไง”
“สุขภาพของคุณนายโตเล็กแต่เดิมก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว ตอนนี้คุณดูที่นี่”
หมอชี้ไปที่แผ่นหนังของคุณนายโตเล็กและกล่าวว่า “เซลล์มะเร็งได้ปรากฏขึ้นที่นี่แล้ว และมันแพร่กระจายไปนานแล้ว ตอนนี้อยู่ในขั้นลุกลาม”
“นี่มันมะเร็งตับเหรอ?”
“นรมนผงะไปสักพัก
คุณหมอพยักหน้า
“ตับไตเป็นอวัยวะที่ไม่ไวต่อความเจ็บปวดมากที่สุดในร่างกายมนุษย์ แต่เมื่อคนเรารู้สึกถึงความเจ็บปวดมัน ก็อยู่ในขั้นรุนแรง ยาที่คุณนายโตเล็กใช้มาหลายปีได้กัดกร่อนร่างกายของเธอไปแล้ว การเผาผลาญอาหารมากที่สุด ตับไตเป็นกลุ่มแรกที่ถูกตีและถูกข่มเหง ตอนนี้สารพิษทั้งหมดสะสมในตับและไม่สามารถขับออกไป จนถึงจุดที่เป็นมะเร็งได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติมากในทางการแพทย์ หากมาเช้ากว่านี้ไม่กี่ปี อาจยังมีทางรักษา แต่ตอนนี้... ”
หมอยังไม่พูดจบ แต่นรมนเข้าใจแล้ว
ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
ในวัยของเธอ เธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับความตายได้อย่างกล้าหาญ นับประสาอะไรกับผู้คนรอบตัวเธอที่จะทิ้งพวกเขาทุกที่ทุกเวลา
“คุณหมอ ขอร้อง ไม่ว่าคุณจะใช้เงินเท่าไหร่ โปรดรักษาเธอไว้ และช่วยชีวิตเธอด้วย?”
คำขอของนรมน เป็นคำขอของสมาชิกในตระกูลทุกคน แต่บางครั้งหมอก็หมดหนทางที่จะช่วยเหลือจริงๆ
“คุณนายบุริศร์ ฉันคิดว่าคุณควรปรึกษาเรื่องนี้กับคุณบุริศร์ก่อนไหม ตอนนี้คุณนายโตเล็กควรจะทำเคมีบำบัดหรืออะไรสักอย่างคงไม่มีปัญหา แต่ร่างกายของเธอคงรับได้ไม่นาน และคงไม่มีความหมายอะไรมากแล้ว”
ประโยคของหมอนั้นเทียบเท่ากับการตัดสินประหารชีวิตคุณนายโตเล็กโดยตรง ซึ่งเป็นเรื่องโหดร้ายเกินไปสำหรับนรมน
เธอไม่รู้ว่าเธอออกจากที่ทำงานได้อย่างไร แต่เมื่อเธอเห็นสายตาที่เป็นกังวลของพฤกษ์ จู่ๆก็ถามอย่างใจเย็นว่า “บุริศร์อยู่บนดาดฟ้าใช่ไหม”
“ใช่!”
“เอาผ้าห่มบางๆมาให้ฉัน”
พฤกษ์ตกใจกับคำพูดของนรมน แต่ไม่รอช้า ผ้าห่มผืนบางก็ถูกส่งมา
นรมนก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าทีละก้าว
ชายหนุ่มรูปงามบนดาดฟ้าเอนกายข้างๆและสูบบุหรี่ ผงะเมื่อเห็นนรมน
นรมนไม่ได้สนใจเขามากนัก และพบตำแหน่งของบุริศร์โดยตรง เมื่อเห็นว่าเขาหลับไปบนชั้นดาดฟ้า รู้สึกอึดอัดและเป็นทุกข์
ผู้ชายคนนี้ มักจะไม่เคยดูแลตัวเองเลย
เธอมาที่ด้านข้างของบุริศร์ และคลุมด้วยผ้าห่มบางๆในมือให้เขา เพื่อป้องกันลมหนาว
ในเวลานี้ไมค์ดูเหมือนจะรู้จักตัวตนของนรมนแล้ว และลังเลที่จะถาม “คุณเป็นพี่สะใภ้หรือเปล่า”
“คุณคือ?”
“ฉันชื่อไมค์ เป็นพี่น้องของบุริศร์
ไมค์ยื่นมือขวาออกอย่างมีความสุข
หลังจากที่นรมนจับมือกับเขาอย่างสุภาพ ก็ถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ “เขาไม่ได้พักผ่อนมานานแค่ไหนแล้ว?”
“บอกว่าไม่ได้หลับตามาสามวันแล้ว เจ้าบุริศร์คนนี้ ตอนที่อยู่ในกองทัพก็คือฝูงนักรบหมาป่า เจออะไรมากมายในตอนนี้ แน่นอนว่าไม่ถอยอยู่แล้ว แต่ถึงยังไงเขาก็เป็นมนุษย์ และการเป็นมนุษย์นั้นมีขีดจำกัด พี่สะใภ้ ฉันจะไม่ขัดจังหวะในเรื่องระหว่างของพวกคุณ แต่หวังว่าคุณจะรักพี่น้องของฉันสักหน่อย เขาไม่ง่ายเลย”
“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณ”
คุณนายตระกูลโตเล็กกวักมือเรียกนรมน
นรมนเดินไป นั่งข้างเธอ
คุณนายโตเล็กหยิบกล่องผ้าขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋าส่วนตัวของเธอและส่งให้นรมน
“สิ่งนี้ถูกทิ้งไว้โดยบรรพบุรุษของตระกูลโตเล็กมาหลายชั่วอายุคน และส่งต่อไปยังลูกสะใภ้ มันเป็นสัญลักษณ์ของตัวตนของแม่ของตระกูลโตเล็ก วันนี้ฉันจะให้สิ่งนี้แก่คุณ ฉันหวังว่าคุณและบุริศร์จะรักกันจนแก่เฒ่า รักกันไปชั่วชีวิต”
“แม่ ของสิ่งนี้ฉันรับไว้ไม่ได้”
แม้ว่านรมน จะไม่ได้เปิดมัน แต่โทเท็มโบราณบนกล่องทำให้เธอเข้าใจ วัตถุนี้ไม่ธรรมดา และมีแนวโน้มว่าจะมีค่ามาก
คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มและกล่าวว่า “คุณกับบุริศร์ไม่อยากรักกันจนแก่เฒ่า?”
“อยาก แต่คุณไม่ต้องรีบที่จะให้สิ่งนี้กับฉันก็ได้ ระหว่างฉันกับบุริศร์ยังมีการเดินทางอีกมากมาย พวกเรา...”
“ฉันมีเวลาไม่มาก”
ทันใดนั้นคำพูดของคุณนายโตเล็กทำให้นรมนเงียบลง
“แม่ คุณพูดเรื่องอะไร”
“คุณไม่จำเป็นต้องซ่อนมันจากฉัน ตั้งแต่บุริศร์ขอให้ฉันตรวจร่างกาย ฉันก็รู้ว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของตนเอง ในช่วงหลายปีที่ผ่านในต่างประเทศ ปวดเมื่อยตามร่างกายเป็นครั้งคราว แต่ตรวจไม่พบสิ่งผิดปกติ ตอนนี้กลับเป็นลมได้ ฉันรู้ว่าเวลาของฉันควรจะหมดแล้ว”
คุณนายโตเล็กเป็นคนฉลาด ไม่ว่าจะเป็นกับคนอื่นหรือตัวเอง ดูเหมือนว่าเธอจะมีชีวิตที่พิเศษ และไม่ธรรมดา
จู่ๆนรมนก็รู้สึกเจ็บที่จมูก
“แม่ คุณก็แค่เหนื่อยเกินไป หมอบอกว่าคุณสบายดี”
“คุณไม่จำเป็นต้องปลอบฉัน นรมน ฉันรู้จักร่างกายของตัวเอง แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ตอนนี้คุณต้องจำสิ่งที่ฉันพูดเอาไว้”
“อื้ม คุณพูด”
“จากนี้ไป รายงานร่างกายของฉันไปทำลาย ถ้าบุริศร์ถาม บอกว่าฉันไม่มีปัญหาอะไร เพียงแค่เหนื่อยเกินไป ไม่จำเป็นต้องหาวิธีรักษา ในวัยของฉัน จะรักษาหรือไม่รักษาก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว ตระกูลโตเล็กตอนนี้ล่อแหลม และมีหลายสิ่งหลายอย่างที่บุริศร์ไม่สามารถแบกรับคนเดียวไหว คุณเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลโตเล็ก เป็นนายหญิงของตระกูลโตเล็ก ไม่ว่าเมื่อก่อนคุณจะอยู่ในสถานะใด คือฉันจะต้องอยู่ที่เมืองชลธี อยู่ต่อหน้าทุกคน ให้สถานะนายหญิงที่เปิดเผยในตระกูลโตเล็กกับคุณ คุณเข้าใจไหม?”
คำพูดของนางคุณนายตระกูลโตเล็ก ทำให้นรมนประหลาดใจและไม่ค่อยเข้าใจเล็กน้อย
“แม่ คุณหมายความว่าไง”
“ฉันต้องให้คุณและบุริศร์จัดพิธีแต่งงานอีกครั้ง!”
เมื่อคุณนายตระกูลโตเล็กกล่าวเช่นนี้ นรมนก็เลยตกตะลึง
“พิธีแต่งงาน? ไม่... ไม่จำเป็น ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับบุริศร์ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้ เพียงแค่คุณยอมรับ คนอื่นฉันไม่สนใจ”
“แต่มีบางคนสนใจ ที่รัก แม่รู้ว่าคุณไม่ได้หวังอะไรจากตระกูลโตเล็ก แต่ถ้าคุณฟังแม่ คุณต้องสัญญากับฉันเรื่องนี้!”
มือของคุณนายโตเล็กจับมือของนรมนไว้แน่น ความแข็งแกร่งทำให้เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่า บางทีงานแต่งงานนี้อาจมีความหมายอื่น
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
650 ตอนยังไม่จบเลยค่ะ...
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...