แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 325

บทที่ 325 ฉันหวังให้คุณปลอดภัย

นรมนรีบหยิบมือถือขึ้นอย่างรวดเร็ว พบว่าเป็นสายเรียกเข้าจากบุริศร์

บุริศร์โทรมาในตอนนี้ นรมนรู้สึกไม่สบายใจมาก

“บุริศร์？ ว่าไงคะ？”

เสียงของนรมนมีความร้อนรน

หลังจากบุริศร์ได้ยินก็เอ่ยถามเสียงเบาว่า：“กังวลมากหรอ？”

“อืม นิดหน่อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำอะไรแบบนี้”

นรมนไม่ได้ปิดบังบุริศร์

ระหว่างเธอและบุริศร์ พวกเขาไม่มีความลับต่อกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งหมดนี้บุริศร์เป็นคนสอนเธอ เธอจึงยิ่งไม่มีอะไรที่ไม่สามารถพูดกับบุริศร์ได้

บุริศร์เอ่ยถาม：“ให้ผมไปอยู่เป็นเพื่อนไหม？”

“ไม่ต้องหรอก”

นรมนปฏิเสธทันที สิ่งนี้ทำให้บุริศร์รู้สึกหดหู่ไม่น้อย

“ตอนนี้คุณปฏิเสธผมอย่างตรงไปตรงมาจังเลยนะ！”

“แค่กๆ！”

นรมนอดกระแอมออกมาทันทีและแก้ตัวว่า：“คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันเป็นห่วงคุณ จากสภาพร่างกายของคุณฉันไม่อยากให้เหนื่อยเกินไป”

“ผมเข้าใจ”

มุมปากของบุริศร์โค้งขึ้นเล็กน้อย

เขาจะไม่รู้ว่านรมนคิดอะไรอยู่ได้อย่างไร？เพียงแค่อยากแกล้งผู้หญิงคนนี้เล่น เพื่อหลีกเลี่ยงความตึงเครียดมากเกินไป

“คุณไม่ต้องกังวลเรื่องธิดา ถึงแม้เวลาจากผ่านไปนานแล้ว แต่จะต้องอดทนสักหน่อย ธิดาได้รับการฝึกฝนอย่างเชี่ยวชาญตั้งแต่เด็ก ถึงแม้จะพบกับเรื่องอะไร ไม่มีทางมีพิรุธ ยิ่งไปกว่านั้นความรู้สึกที่เธอมีต่อนาวิน ไม่มีทางเกิดเรื่องหรอก ”

ได้ยินบุริศร์พูดแบบนี้ นรมนถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า：“คุณว่าพวกเราไม่ร้ายกาจไปใช่ไหม？ใช้ความรู้สึกของคนอื่นมาคุกคามให้ธิดาทำงานให้พวกเรา ความจริงฉันรู้สึกไม่ค่อยดี”

“คุณยังคงใจอ่อน”

บุริศร์คาดเดาล่วงหน้าว่านรมนจะต้องเป็นแบบนี้ เนื่องจากเธอเพิ่งทำเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก มักจะคิดว่าเรื่องมากมายจะต้องจบลงอย่างสวยงาม แต่บนโลกใบนี้มีเรื่องมากมายจบลงอย่างสวยงามที่ไหนกัน？

นรมนก็รู้ว่าแบบนี้ไม่ดี เพียงแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าบุริศร์ถึงจะสามารถพูดสิ่งที่อยู่ในใจของตนเองได้

“ก็มีบ้าง รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย”

“เดี๋ยวก็ชินไปเอง”

บุริศร์พูดอย่างเรียบเฉย ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

นรมนชะงักไปเล็กน้อย รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาอีกครั้ง

“ข่าวจากธิดาหรือเปล่า？”

“ผมวางสายก่อนนะ ดูว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร ผมจะแจ้งคุณอีกที”

บุริศร์พูดจบก็วางสายทันที

ได้ยินเสียงร้อนรนจากปลายสาย นรมนรู้สึกกระสับกระส่ายมาก

สำเร็จหรือเปล่านะ？

ป้าโอจับพิรุธได้หรือเปล่า？

นี่เกี่ยวข้องกับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาและคุณนายตระกูลโตเล็ก จนแม้กระทั่งชีวิตของคนอื่นๆ

นรมนรอคอยด้วยความร้อนใจ

คุณนายทวีทรัพย์ธาดายังคงไม่ฟื้นขึ้นมา เครื่องช่วยหายใจก็กระพริบอย่างเป็นจังหวะเช่นเคย แต่สำหรับนรมน ทั้งหมดนี้มันช่างทรมานเหลือเกิน

ในที่สุดขณะที่เธอกำลังจะทนไม่ไหว บุริศร์ก็โทรเข้ามาอีกครั้ง

“นรมน ธิดาเกิดเรื่องขึ้นเล็กน้อย ผมจะอาจจะไปดูสักหน่อย”

เสียงของบุริศร์เคร่งขรึม

หัวใจของนรมนหล่นวูบทันที

“ไหนบอกว่าธิดาได้รับการฝึกอย่างเชี่ยวชาญตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางเกิดเรื่องได้？”

“ไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องใหญ่ ผมจะไปที่นั่น คุณอย่าเป็นห่วง วางใจได้ ผมจะทำให้คุณย่าของคุณหายดี”

คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนรู้สึกกังวลขึ้นมาอีกครั้ง

“บอกฉันมา ฉันจะไป คุณอยู่ในโรงพยาบาลไปเถอะ”

นรมนพูดออกมาทันที

“ไม่ได้！”

บุริศร์ก็รีบปฏิเสธทันที

เขารู้ความสามารถของนรมน ไม่ว่าฝีมือของนรมนจะเป็นอย่างไร เขาจะไม่ยอมให้นรมนต้องเจอกับอันตราย

แต่สำหรับนรมน ตอนนี้ร่างกายของบุริศร์ก็แย่มากๆ

เธอเป็นห่วงบุริศร์ ยิ่งกังวลว่าจะเป็นกับดัก

แต่ถ้าตอนนี้เถียงกับบุริศร์ นรมนรู้ว่าตนเองไม่มีทางชนะเขาได้

เมื่อคิดแบบนี้ นรมนจึงส่งเสียงโอดโอยออกมาทันที จนบุริศร์ตกใจร้องถาม

“เป็นอะไรไป？”

“ไม่มีอะไร เพียงแค่ปวดท้องขึ้นมากะทันหัน คุณอากับแม่ของฉันออกไปแล้ว ไม่รู้ว่าไปไหนกัน ตอนนี้ฉันเฝ้าคุณย่าอยู่ออกไปไหนไม่ได้ คุณสามารถแวะมาหาฉันได้ไหม？เอาของมาให้ฉันหน่อยสิ”

เสียงของนรมนอ่อนแอเล็กน้อย

บุริศร์รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทันที

“คุณต้องการอะไร ผมจะรีบเอาไปให้คุณ”

“ผ้าอนามัย ประจำเดือนของฉันน่าจะมา”

การเปิดเผยความรู้สึกอย่างกะทันหันทำให้บุริศร์งงงวยเล็กน้อย เพียงแต่มองไม่เห็นความอ่อนโยน

“อืม ผมรู้แล้ว”

บุริศร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

นรมนมองรอยยิ้มของเขา ช่างสวยงาม มีเสน่ห์มาก เธอรู้สึกว่าตนเองมองทั้งชีวิตก็ยังไม่พอ

“ฉันเคยบอกคุณหรือเปล่า ว่าคุณหล่อมากเลย？”

“เหมือนจะไม่เคยนะ”

บุริสร์รู้สึกว่าวันนี้นรมนดูแปลกไป เหมือนมีท่าทางกังวลมาก

เขามองหน้าเธอ และกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ：“คุณวางใจเถอะ ฝีมือของผมมีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถต่อกรได้ นอกจากนี้ถึงแม้จะเป็นถ้ำเสือ ป้าโอก็ไม่มีทางทำอะไรผม คุณไม่ต้องกังวล ผมจะต้องเอายาถอนพิษมาให้ได้”

ดวงตาของนรมนร้อนผ่าว เธอรีบหันไปด้านข้าง และกล่าวเสียงเบาว่า：“คุณมั่นใจขนาดนั้นเลย？แท้จริงแล้วป้าโอมีประวัติอย่างไร ？คุณหมอในโรงพยาบาลถึงกับแก้ปัญหาไม่ได้？”

บุริศร์ส่ายหน้า

“ป้าโอมาจากครอบครัวแพทย์แผนจีน พวกเขามีความสูตรลับบางอย่างที่คนนอกไม่อาจล่วงรู้ได้ ถึงแม้คุณหมอจะดูออกว่าป่วย แต่มียาพิษบางอย่างยังต้องใช้เวลาศึกษา ไม่ว่าจะเป็นคุณนายทวีทรัพย์ธาดาหรือแม่ของผม อาจจะรอไม่ถึงวันที่คุณหมอศึกษาค้นคว้าส่วนผสมเพื่อนำมาช่วยชีวิต ตอนนี้ป้าโอคือความหวังเดียวของผม พวกเราทำได้เพียงแค่ลองเสี่ยง”

นรมนมักจะรู้สึกว่าป้าโอเป็นคนลึกลับมาตลอด แต่เกี่ยวกับตัวตนของป้าโอ ไม่มีใครสามารถตรวจสอบได้ชัดเจน เหมือนกับได้รับการปกป้องเอาไว้ไปโดยปริยาย

คนๆนี้คือใคร นรมนไม่รู้ แต่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาอันตรายมาก

แม้แต่เธอก็รู้ว่าป้าโอคือความหวังเดียวของตนเอง ป้าโอไม่มีทางติดกับดักง่ายๆแน่

คิดถึงตรงนี้ นรมนรู้สึกว่าตนเองอาจจะหุนหันพลันแล่นไป ที่ให้ธิดาร่วมมือกับตนเองก่อน อาจจะโง่เขลาไปจริงๆ

เพียงแต่เรื่องนี้เธอไม่ได้พูดอะไรกับบุริศร์ แค่เพียงส่งยิ้มอ่อนโยนให้เขาและเอ่ยถามว่า：“ คุณจะกลับมาอย่างปลอดภัยใช่ไหม？”

“ใช่！”

บุริศร์ปลอบขวัญนรมน ส่งยิ้มสวยงามให้เธอ

มือของนรมนลูบศีรษะของบุริศร์เบาๆ จากนั้นค่อยๆเลื่อนลงมา หยุดตรงบริเวณลำคอของเขา

“บุริศร์ คุณรู้เอาไว้นะ ฉันไม่อยากให้คุณได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยเลยจริงๆ ความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนกับที่คุณเป็นห่วงฉัน”

“ผมเข้าใจ วางใจเถอะ ผมจะดูแลตัวเองดีๆ ไม่ต้องเป็นห่วงผม”

บุริศร์มองแววตาที่มีความห่วงใยของนรมน อดกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่ได้

นรมนพยักหน้า ส่งยิ้มให้บุริศร์บางๆและกล่าวว่า：“จำคำของฉันเอาไว้ ฉันหวังแค่เพียงคุณปลอดภัย ไม่ว่าจะตอนไหนๆ ก็อยากให้ปลอดภัย”

“ผมจะต้องปลอดภัย！”

บุริศร์รู้สึกว่าสีหน้าของนรมนดีขึ้นเล็กน้อย อาการปวดท้องน่าจะบรรเทาลง เขาดึงมือตนเองกลับมา และจับเสื้อของนรมนลง กำลังคิดจะพูดอะไรสักอย่าง ก็ได้ยินนรมนพูดขึ้นมากะทันหัน：“บุริศร์ ขอโทษนะ”

“อะไรหรอ？”

บุริศร์งงงวยเล็กน้อย ยังไม่ทันจะได้ถามอะไร ของเหลวเย็นๆก็ถูกดันเข้าไปในหลอดเลือดแดงบริเวณลำคอของเขา

“นรมน คุณ……”

เขาตกตะลึงสุดๆ แต่กลับไม่สามารถต้านทานฤทธิ์ยาได้ สลบลงบนตักของนรมนทันที