แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 555

บทที่ 555 ฉันคือนรมน

“เงื่อนไขอะไร?”

ความตื่นตัวของนรมนเพิ่มสูงขึ้นอีกครั้ง

คุณหมอเห็นเธอเป็นเช่นนี้ จึงกล่าวเสียงเบา: “คุณไม่ต้องกังวล ฉันไม่ทำให้คุณต้องลำบากใจมากเกินไปหรอก เพียงแค่รอฉันรักษาเด็กผู้หญิงคนนั้นให้หายดี แล้วคุณให้ฉันได้เจอคนที่คุณเพิ่งจะโทรหาก็พอ”

“อะไรนะ?”

มันช่างค่อนข้างเกินความคาดหมายของนรมน

นี่มันเงื่อนไขอะไรกัน?

หรือจะบอกว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการกานต์?

นรมนไม่รู้ แต่เมื่อกำลังคิดจะปฏิเสธ ก็ได้ยินคุณหมอพูดว่า: “ถ้าคุณตกลง ฉันสามารถบอกคุณได้ว่าจะไปตามหาสามีและเพื่อนของคุณได้ที่ไหน”

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันยังต้องการตามหาเพื่อนของฉันด้วย?”

หัวคิ้วของนรมนย่นขึ้น ลางสังหรณ์บอกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา

แต่คุณหมอกลับมองมือถือที่นรมนวางไว้บนโต๊ะอย่างนิ่งเฉย: “นี่คือมือถือของผู้ชาย หลายวันก่อนฉันเห็นคนอื่นเอามันไป”

ประโยคนี้ทำให้หัวใจของนรมนเต้นรัว

“คุณเคยเห็นคนอื่นเอาไป ?คนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร? พักอยู่ที่ไหน?”

“ไปหาเด็กผู้หญิงก่อนแล้วค่อยคุยเถอะ อย่าลืมเงื่อนไขของฉัน”

พูดจบ คุณหมอก็ผลักรถเข็นมา ให้นรมนนั่งลงไป จากนั้นจึงเข็นเธอออกจากห้องผู้ป่วย

ภายในโรงพยาบาลช่างเงียบเหงา ไม่มีแม้แต่คนไข้สักคน นรมนรู้สึกวังเวงพอสมควร

“โรงพยาบาลนี้ทำไมถึงไม่มีคนป่วยเลย ?คุณหลอกเอาเงินมากเกินไปหรือเปล่า?”

นรมนต้องการล้วงความลับจากคุณหมอ

คุณหมอตอบอย่างไม่แยแส: “คนที่นี่ไม่ค่อยป่วยกัน ถึงแม้จะป่วยก็ไม่มาให้ฉันรักษาที่นี่”

“ทำไม?”

แต่คุณหมอกลับไม่ตอบคำถามของนรมน

เมื่อมาถึงห้องของมายด์ มายด์ยังคงหลับใหล เพียงแต่สีหน้าดีขึ้นเยอะเลย

ต้องบอกว่า ความชำนาญทางการแพทย์ของคุณหมอคนนี้ยังใช้ได้ ร่างที่ก่อนหน้านี้ถูกแช่จนขาวซีด ตอนนี้ฟื้นคืนสู่สภาพเดิมอย่างช้าๆ

“เธอโอเคไหม?”

“ฉันเคยบอกไปแล้ว ตอนนี้เธอยังไม่มีปัญหาอะไรน่าหนักใจ”

คุณหมอพูดจบก็เดินออกไป ชัดเจนว่าต้องการให้พื้นที่แก่นรมน

เมื่อนรมนมาถึงตรงหน้ามายด์เธอมองอย่างละเอียด เป็นเพราะแช่อยู่ในน้ำสามวันก่อน จึงมองเห็นรูปลักษณ์ของมายด์ไม่ค่อยชัดเจน วันนี้สีผิวคืนสู่สภาพเดิม เธอจึงพบว่ามายด์กับเรนนี่มีความคล้ายกัน

บางครั้งเรื่องราวบนโลกก็น่าประหลาดจริงๆ ไม่ว่าอย่างไรนรมนก็คิดไม่ถึงว่าเด็กที่ถูกจับมาขายจะเป็นมายด์

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะนรมนจ้องมองเพื่อตรวจสอบนานไป หรือเป็นเพราะมายด์บังเอิญตื่นขึ้นมาพอดี สายตาของทั้งสองคนปะทะกันฉับพลัน

นรมนชะงักงันเล็กน้อย ส่วนมายด์กลับตื่นตัวขึ้นในชั่วพริบตา

เธอพูดไม่ได้ แต่กลับขยับออกห่างนรมนเพื่อเตรียมป้องกันตัวในทันที ดึงผ้าห่มไว้แน่น

สามวันก่อนเธอถูกแก้วตาทิ้งลงแม่น้ำ เดิมคิดว่าต้องตายอย่างไม่สงสัย คิดไม่ถึงว่าตนเองลืมตาขึ้นมาอีกครั้งจะรอดชีวิตมา

เพียงแต่ผู้หญิงตรงหน้าคนนี้เป็นใคร?

หลังจากผ่านประสบการณ์ความเป็นความตายมา ตอนนี้มายด์รู้สึกตื่นตัวกับผู้คน ถึงแม้นรมนตรงหน้าจะดูเป็นมิตรและสุภาพอ่อนโยนอย่างยิ่ง แต่เธอยังคงไม่หันไปมองแม้แต่แวบเดียว แถมยังเตรียมตัววิ่งหนีทุกเมื่อ

นรมนมองเห็นความระแวดระวังและความหวาดกลัวจากแววตาของเธอ

เธอไม่รู้ว่ามายด์ต้องผ่านเรื่องอะไรมาบ้าง เพียงแต่รู้สึกคิดถึงลูกของตนเองขึ้นมาฉับพลัน เห็นตอนนี้เธอเป็นแบบนี้ นรมนกล่าวด้วยความสงสาร: “เธอไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก”

แต่มายด์ยังคงไม่มีการตอบสนอง ความรู้สึกตื่นตัวที่มีต่อเธอไม่ผ่อนคลายลงสักนิดเดียว

“เธอคือมายด์หรือเปล่า?มีน้องสาวชื่อว่าเรนนี่?”

คำถามของนรมนทำให้ดวงตาของมายด์เบิกกว้างขึ้นมาฉับพลัน ลึกลงไปในดวงตามีความประหลาดใจ ทันใดนั้นก็ยิ่งเพิ่มความระแวดระวังอย่างรอบคอบ

“เธอไม่ต้องกลัวนะ ฉันรู้ว่าเรนนี่น้องสาวของเธออยู่ที่ไหน บางทีตอนเธอจากมาอาจจะไม่รู้ แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะบอกเธอก็คือ คลับที่ดูแลเธอได้ถูกทางตำรวจจับกุมแล้ว เด็กด้านในที่มีบ้านก็ได้กลับบ้าน พวกที่ไม่มีบ้านก็ไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ส่วนน้องสาวของเธอเรนนี่ถูกคนรับไปเลี้ยง ตอนนี้อยู่กับลูกชายของฉัน อ่อ จริงสิ ลูกชายของฉันชื่อกานต์”

นรมนกล่าวด้วยรอยยิ้ม และไม่สนใจว่าความตื่นตัวของมายด์จะมีมากแค่ไหน เธอเพียงแค่พูดสิ่งที่ตนเองอยากพูด

มายด์ขมวดคิ้วเบาๆ แววตาเป็นประกายเล็กน้อย

เรนนี่ถูกคนรับเลี้ยง?

จริงหรือหลอกนะ?

ผู้หญิงตรงหน้าดูสุภาพอ่อนโยนมาก แต่เธอจะสามารถเชื่อเธอได้หรือเปล่า?

มายด์คิดไม่ตก

ในขณะนั้นเอง สายของกานต์ก็โทรเข้ามา

นรมนรู้สึกโชคดีที่คุณหมอไม่ได้ยึดมือถือของเธอไป เธอเหลือบมองมายด์ และรับสายต่อหน้าเธอทันที แถมยังเปิดลำโพงด้วย

“กานต์”

“หม่ามี้ ผมตรวจสอบโรงแรมอิมพีเรียลที่หม่ามี้ให้ผมตรวจสอบแล้วครับ”

คำพูดของกานต์ทำให้ร่างกายของมายด์สั่นเทา

โรงแรมอิมพีเรียล?

ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องการตรวจสอบโรงแรมอิมพีเรียลอีก?

นรมนรู้ดี อาจเป็นเพราะเธอได้ยินชื่อของเรนนี่ ดังนั้นจึงตื่นเต้น

“เมื่อกี้ฉันคุยโทรศัพท์กับกานต์ลูกชายของฉันเอง ฉันชื่อนรมน น้องสาวของเธอเรนนี่ถูกเพื่อนสนิทของฉันรับไปเลี้ยง เธอสบายใจได้เลย ภรรยาของเพื่อนฉันไม่มีลูก ปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างอ่อนโยน แถมยังเป็นหมอ จะต้องดีกับน้องสาวของเธอแน่นอน รอกลับไปเมืองชลธี ฉันจะพาเธอไปหาเรนนี่น้องสาวของเธอ”

คำพูดของนรมนทำให้มายด์ตะลึงเล็กน้อย

เธอมองนรมน และนึกถึงคำพูดเหล่านั้นของเจตต์ แทบไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงที่เธอต้องกลับไปหาที่เมืองชลธีจะมาปรากฏตรงหน้าเธออย่างคาดไม่ถึง

มายด์รู้สึกลังเล และไม่ค่อยแน่ใจ จึงหยิบปากกาและกระดาษมาเขียน: “คุณคือนรมนจริงเหรอคะ?”

“ใช่ เธอรู้จักฉันเหรอ?”

ถามแบบนี้ทำให้นรมนรู้สึกแปลกใจ จึงอดถามกลับไปไม่ได้

มายด์ส่ายหน้า เขียนลงกระดาษ: “เจตต์ให้ฉันตามหาคุณ”

“เธอรู้ว่าเจตต์อยู่ที่ไหน?”

นรมนคว้ามือของมายด์ด้วยความตื่นเต้น

มายด์รู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่เพียงแค่ขมวดคิ้ว ไม่พูดอะไรอีก

ก่อนหน้านี้เธอไม่แน่ใจว่านรมนเป็นคนดีหรือเปล่า และไม่อยากทำให้ตนเองตกอยู่ในอันตรายต่อไปอีกแล้ว

เธอยังต้องมีชีวิตเพื่อกลับไปเจอเรนนี่น้องสาวของเธอ

นรมนเห็นเธอไม่พูดจา จึงถามอย่างร้อนใจ: “เธอรู้หรือเปล่าว่าเจตต์อยู่ที่ไหน?เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า? ทำไมมือถือของเขาจึงถูกคนอื่นเอาไป?”

แต่มายด์ไม่ตอบสักคำ

จนกระทั่งเธอหลับตาลง ด้วยท่าทางเหนื่อยล้าสุดๆ

นรมนร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง แต่เห็นท่าทางของมายด์ จึงไม่อยากบังคับเธออีก

“มายด์ ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอ ฉันพูดได้แค่เพียงฉันอยากได้ที่อยู่ของเจตต์ ฉันเป็นห่วงเขามาก ถ้าเธอรู้ เธอช่วยบอกฉันได้ไหม?ฉันจะขอบคุณเธอมาก”

แต่เหมือนมายด์จะไม่ได้ยิน ไม่มีการตอบสนองใดๆ

นรมนกระวนกระวายใจ แต่กลับไม่สามารถบีบบังคับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งได้ ทำได้เพียงเบี่ยงประเด็นเท่านั้น

“เธอไม่อยากพูด ฉันก็จะไม่บังคับเธอ ฉันอยากรู้ว่า คุณอาคนที่ไล่ตามหลังเธอมาก ชื่อบุริศร์ เป็นสามีของฉัน เป็นพ่อของลูกฉัน เขามาเพราะเธอ ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่ เขาไปไหนแล้ว?”

หัวใจของนรมนเต้นอย่างหนักหน่วง แต่มายด์แค่เพียงเหลือบมองเธอ จากนั้นก็หลับตาลงอีกครั้งไม่พูดอะไร

เห็นเธอเป็นแบบนี้ นรมนถอนหายใจเบาๆ และพูดว่า: “เอาล่ะ เธอพักผ่อนไปก่อน นิสัยของคนที่นี่น่าแปลกใจนิดๆ ฉันไม่ถือสาหรอก รอเธออาการดีขึ้นแล้วค่อยคุยกันใหม่ ฉันขอตัวออกไปก่อนนะ”

นรมนพูดจบก็เข็นรถออกไปจากห้องผู้ป่วย

ภายในโรงพยาบาลยังคงเงียบเหงาเหมือนเดิม เมืองนี้เต็มไปด้วยความแปลกประหลาด คนที่นี่ยิ่งทำให้คนคาดเดาไม่ได้”

นรมนไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากมายด์ มองทิศทางของโรงแรมอิมพีเรียล และคิดในใจ ตนเองอาจจะสามารถไปดูที่โรงแรมอิมพีเรียล ไม่แน่ที่นั่นอาจจะทำให้ตนเองเจอกับเบาะแสได้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย