แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 561
บทที่ 561 ทำไมมีคนที่คล้ายกันได้ขนาดนี้
“ไม่ใช่ คุณชลลี่ คุณต้องรู้นะว่าจะมีคนมาอีก บัตรผ่านนี้มันขาดตลาดมาก”
คำพูดของแก้วตาทำให้นรมนยิ้มขึ้นมา
“อืม เดี๋ยวก็มีคนมาอีกจริงๆ แหละ แต่พวกเขาคงไม่มาซื้อกับคุณอีก ยังไงแพงก็คือแพง ถ้าสามารถซื้อบัตรผ่านจากออฟฟิเชียลได้ แถมยังใช้เงินไม่มาก ก็มีความสุขที่จะทำแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?”
คำพูดนรมนทำให้สีหน้าแก้วตาไม่พอใจเล็กน้อย
“คุณชลลี่ คุณต้องรู้ว่าที่นี่เราน่าซื้อกว่าข้างนอก”
“แต่แพงอ่ะ”
“เราคุยกันได้”
นรมนมองแก้วตา ทำท่าทางเหมือนกำลังพิจารณา
แก้วตาเห็นว่ามีหวัง ก็รีบยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณชลลี่ คุณเอาแบบนี้ดีไหม จะว่ายังไงถ้าฉันขายแพงกว่าเมืองใต้ดินสิบเปอร์เซ็นต์? คุณก็ต้องให้ฉันมีกำไรหน่อยใช่ไหมล่ะ?”
เห็นว่าเป็นแบบนี้ นรมนก็เข้าใจ บัตรผ่านอันนี้ของแก้วตาน่าจะขายไม่ออกจริงๆ แต่ทำไมล่ะ?
นรมนพูดขึ้นอย่างสงสัยนิดหน่อย “ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย บัตรผ่านนี้ของจริงใช่ไหม? ทำไมคุณต้องขายให้ฉัน?”
แก้วตาเหมือนยากที่จะพูดออกมา
“ทำไม? ผู้จัดการแก้วตาไม่อยากพูด? งั้นก็ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ไปซื้อบัตรผ่านที่เมืองใต้ดินได้เหมือนกัน”
ขณะที่พูดนรมนก็ทำท่าจะหันหลังเดินจากไป
“คุณชลลี่!”
แก้วตารีบหยุดเธอไว้
“ผู้จัดการแก้วตาจะทำอะไร?”
“พูดกับคุณตรงๆ แล้วกัน คุณชลลี่ คนอื่นๆ ที่มาวันนี้ล้วนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ดี จะไม่ซื้อบัตรผ่านที่ฉันอยู่แล้ว แต่ไปซื้อในเมืองใต้ดิน จะได้รับส่วนลดนิดหน่อย คุณเป็นคนแปลกหน้าไม่ใช่เหรอ? มาที่นี่ครั้งแรก ไปที่เมืองใต้ดินจะตรวจสอบเข้มงวดมาก ถึงตอนนั้นไม่อาจจะตรวจสอบไม่ผ่านก็ได้ ถึงที่นี่คุณจะจ่ายแพงหน่อย แต่คุณก็สามารถเข้าได้อย่างราบรื่นไม่ใช่เหรอ? ประหยัดเวลาคุณเยอะเลย ดังนั้นคุณชลลี่ คุณซื้อกับฉันที่นี่มันเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดแน่นอน”
“บัตรผ่านที่คุณคงไม่ใช่ของปลอมใช่ไหม? ไม่ใช่ว่าฉันเข้าไปแล้วโดนคนตีออกมานะ ฉันจ่ายเงินไปแล้ว แถมยังเข้าไปไม่ได้ คุณว่าฉันเสียเปรียบไหม?”
นรมนทำท่าทางสับสนยุ่งเหยิงเป็นพิเศษ
แก้วตารีบพูดขึ้น “ไม่ใช่แน่ๆ ถึงตอนนั้นฉันสามารถพาคุณชลลี่เข้าไปได้ มีฉันนำทาง และมีบัตรผ่าน คุณชลลี่ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน”
“ถ้าเป็นอย่างนี้ ฉันขอคิดก่อนนะ”
นรมนแสดงท่าทางสับสนยุ่งเหยิงอีกครั้ง
“เอาแบบนี้แล้วกัน ครึ่งหนึ่ง ฉันขายมากกว่าเมืองใต้ดินครึ่งหนึ่ง โอเคไหม?”
ความรีบร้อนของแก้วตาทำให้นรมนเห็นความหวัง
เธอพูดขึ้นโดยแสร้งทำเป็นหมดหนทาง “ก็ได้ เห็นแก่ที่ผู้จัดการแก้วตาหาตราประทับคืนมาให้ฉัน ฉันซื้อกับผู้จัดการแก้วตาก็แล้วกัน และไม่ต้องครึ่งหนึ่งหรอก คนที่มาที่นี่ก็ไม่ค่อยขาดเงินกันหรอก ฉันให้คุณเพิ่มสิบเปอร์เซ็นต์แล้วกัน ต้องคุณต้องรับประกันว่าฉันสามารถเข้าไปในเมืองใต้ดินได้”
“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาแน่นอน!”
แก้วตาพยักหน้าอย่างดีใจ
นรมนจ่ายเงินด้วยโทรศัพท์
แก้วตาเห็นเงินเข้าบัญชีแล้ว ก็ยิ้มแฉ่งบนใบหน้า
“นี่บัตรผ่าน คุณชลลี่ คุณถือมันไว้ดีๆ นะ กลับมามีอะไรต้องการอีกก็บอกฉันได้ ฉันจะตอบสนองความต้องการคุณแน่นอน”
“อืม กลับมาจะไม่ลืมประโยชน์ของคุณ”
นรมนถือบัตรผ่านแล้วมองมัน จากนั้นก็ใส่ลงไปในกระเป๋า
“อ่อ จริงสิ เอาตำแหน่งเมืองใต้ดินให้ฉันหน่อย ตอนฉันกลับมาคุณจะได้ไม่ต้องพาไป คนอื่นจะได้ไม่เห็น รู้ว่าคุณขายบัตรผ่านให้ฉัน แล้วจะว่าคุณได้”
แก้วตาชะงัก จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ใช่ๆๆ ฉันไม่ได้คิดถึงตรงนี้เลย ขอบคุณคุณชลลี่ที่เตือน”
พูดจบ แก้วตาก็ส่งที่อยู่ให้นรมน
เห็นตำแหน่งที่อยู่ที่แก้วตาส่งมาเหมือนกับที่กานต์ส่งให้ตัวเองเลย ในใจนรมนก็รู้แล้วว่าควรทำอย่างไร
ที่แท้โบสถ์นั้นก็คือทางเข้าเมืองใต้ดิน
นรมนติดตั้งโทรศัพท์อย่างสงบเยือกเย็น เอาหยกแข็งหนึ่งชิ้นให้แก้วตาอย่างราบรื่นแล้วพูดขึ้น “ขอบคุณผู้จัดการแก้วตา แต่ทางที่ดีอย่าให้ใครเห็น หยกแข็งคุณภาพแบบนี้ ตอนนี้หาได้แค่ไม่กี่ชิ้น”
พอแก้วตาเห็น มันคือหยกม่วงคู่บ้านคู่เมืองราคาแพงชิ้นหนึ่งจริงๆ
ถึงเธอจะไม่ได้รู้จักมันมาก แต่ส่วนหัวกำลังข้อมือหยกแข็งนี้ดีเยี่ยม เห็นแล้วก็ไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป
ดวงตาแก้วตาหรี่ลงเกือบเป็นเส้นตรง
“อุ๊ยตาย คุณชลลี่ใจกว้างเกินไปแล้ว ขอบคุณนะ”
ขณะที่พูด เธอก็มองมัน แล้วรีบเก็บ
นรมนพูดเสียงทุ้ม “ผู้จัดการแก้วตา กำไลข้อมือหยกอันนี้ซื้อมาในราคาสามสิบล้าน เงินไม่ได้เปิดเผยความมั่งคั่ง ที่นี่มีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ ถ้าคนอื่นเห็นล่ะ? ......”
คำพูดด้านหลังนรมนไม่ได้พูด แต่แก้วตาก็เข้าใจทันที
“ใช่ๆๆ ฉันต้องไปห้องที่ห้องเฝ้าสังเกตแล้วลบวิดีโอทิ้ง”
“ผู้จัดการแก้วตาฉลาดจริงๆ ทางที่ดีก็ลบช่วงเวลาเมื่อกี้นี้ไปให้หมดเลย จะได้ไม่มีปัญหาเพราะบัตรผ่าน”
คำพูดของนรมนทำให้แก้วตาพยักหน้ารัวๆ
“จริงๆๆ คุณชลลี่ ฉันไปที่ห้องเฝ้าสังเกตก่อนนะ ถ้าคุณชลลี่ต้องการอะไรก็สั่งฉันได้เลย”
“ไปเถอะค่ะ”
นรมนโบกมือ
ทำไมมีคนที่คล้ายกันได้ขนาดนี้นะ?
แก้วตาดูเหมือนก็สังเกตเห็นทุกอย่างเช่นกัน พูดขึ้นเสียงทุ้ม “คุณชลลี่ นั่นพี่น้องคุณหรือเปล่า?”
“ไม่ใช่ ไม่รู้จัก”
ตอนนี้นรมนไม่ต้องการสร้างปัญหา ถึงแม้จะสงสัยนิดหน่อย แต่ต้องตัดสินใจทำสิ่งสำคัญก่อน
ใบหน้านี้ของเธอคือหลังจากเสียโฉมแล้วรเมศหาคนมาทำให้เธอ ตอนนี้เห็นผู้หญิงตรงหน้าที่หน้าคล้ายกันมาก ในใจนรมนก็สงสัยว่าผู้หญิงคนนี้เกี่ยวข้องอะไรกับรเมศหรือเปล่า แต่ตอนนี้เรื่องนี้เอาไว้ก่อน
แก้วตาได้ยินนรมนพูดว่าไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ก็พูดเสียงทุ้ม “งั้นคุณชลลี่อย่าไปยุ่งเรื่องคนอื่นเลย ตามฉันมาทางนี้ ทางนี้คือบริเวณทางผ่านโดยตรง ผู้หญิงคนนั้นอาจจะมาครั้งแรก ต้องถูกตรวจสอบ เห็นสถานการณ์ว่าผ่านเข้าไปไม่ได้ ก็เลยอับอายจนโกรธ”
ในใจนรมนค่อนข้างกังวล
ถ้าไม่มีบัตรผ่านและหน้ากากที่แก้วตาให้มา เดาว่าตอนนี้คนที่โดนตรวจสอบคงเป็นเธอ
หลังจากผู้หญิงคนนั้นโวยวายสักพักหนึ่งเกรทก็เห็น ตอนที่เห็นหน้าเธอ ก็รีบพูดขึ้น “จับเธอมาให้ฉัน!”
“ทำอะไร? พวกแกมีสิทธิ์อะไรมาจับฉัน? พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
หญิงสาวคัดค้านอย่างดุเดือด แต่บอดี้การ์ดรอบๆ เมืองใต้ดินเป็นคนดุ ไม่นานก็จับหญิงสาวมาได้ จากนั้นก็นำลงไป
เกรทดูเหมือนรอที่นี่เพื่อรอใครบางคนโดยเฉพาะ หลังจากหญิงสาวโดนนำลงไป พวกนรมนก็ได้รับการปล่อยตัวแล้ว
นรมนรู้ เพราะฟ้ามันมืด บางทีเกรทอาจจะเห็นผู้หญิงคนนั้นเป็นตัวเองก็ได้ ถึงแม้ตัวเองผ่านเข้าไปได้อย่างราบรื่น แต่ในใจก็รู้สึกผิดนิดหน่อยกับผู้หญิงคนนั้น
แต่ตอนนี้คิดเรื่องพวกนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์
นรมนรีบตามกลุ่มคนเข้าไปในเมืองใต้ดิน
เธอไม่รู้มาก่อนว่าเมืองใต้ดินเป็นสถานที่แบบนี้!
มันคือตลาดการค้าใต้ดินแท้ๆ แค่มีเงิน ก็ซื้อจากที่นี่ได้ทั้งนั้น ไม่ใช่แค่เพียงวัตถุสิ่งของ แม้แต่ผู้หญิงและเด็กก็มีด้วยซ้ำ
นรมนเห็นที่นี่ทุกอย่างสกปรกเหมือนในตัวเมือง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธจากใจ แต่เธอต้องหักห้ามใจเอาไว้
มีบริกรเดินมา หลังจากเห็นบัตรผ่านของนรมน ก็พูดอย่างเคารพ “คุณผู้หญิง คุณอยู่ห้องส่วนตัวหมายเลขสาม ได้โปรดตามฉันมา”
นรมนพยักหน้า ตามบริกรไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลขสาม
ทางเดินที่แออัดมันมืดมาก
นรมนมองรอบๆ อย่างหวาดระแวง แต่จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีคนเข้าใกล้
“ใคร?”
เธอต้องการจะหลบ แต่อีกฝ่ายเร็วกว่า ขณะที่นรมนหันตัวยื่นมือออกไป ก็เอาสิ่งของบนตัวนรมนไปทันที
“เฮ้ ของของฉัน! มีขโมย!”
เสียงตะโกนของนรมนนี้ ก็ทำให้สถานที่วุ่นวายขึ้นมา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
650 ตอนยังไม่จบเลยค่ะ...
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...