ทันใดนั้น เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องอันน่าสยดสยองของโจวต้าฟา หลินเฟยก็มีความสุขมาก!
เพราะเขารู้ว่าเขาทำสำเร็จ!
เขาได้เรียนรู้เทคนิคการฝังเข็มจากหนังสือโบราณจริงๆ! และเขายังแก้ไขปัญหาเรื่องระหว่างเขากับพานเสี่ยวเหลียนด้วย!
โจวต้าฟายังคงจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้ และเขาจะไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้นคืนนี้อย่างแน่นอน!
“แม่งเอ้ย พูดถึงเด็กเหลือขอหลินเฟยทีไรโมโหทุกที น่าหาโอกาสทุบแม่งสักที!”
“อาของมัน กูก็จะนอนด้วย!”
โจวต้าฟาส่ายหัว ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่หมู่บ้านด้วยเท้าเปล่า
“ยังคิดถึงอาของเราอยู่อีก!”
“ไม่ได้การ ต้องทำให้เขากลัว!”
หลินเฟยเริ่มโกรธ
วิธีการฝังเข็มนี้ภายในหนึ่งเดือนสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นจึงจะได้ผล ไม่เช่นนั้นหลินเฟยก็ไม่สนใจที่จะมอบมันให้กับโจวต้าฟาอีกครั้ง
แต่ตอนนี้ หลินเฟยมีวิธีที่ดีในการทำให้ โจวต้าฟาอยู่นิ่ง ๆ ไปได้พักหนึ่ง!
“โจว~ต้า~ฟา~~~”
หลินเฟยบีบเสียงและพูเสียงหยาน เสียงสะท้อนผ่านหุบเขา ดังราวกับผีร้องไห้หมาหอน!
ถ้าหลินเฟยไม่ได้ทำเสียงนี้ด้วยตัวเอง หลินเฟยคงจะตกใจเมื่อได้ยินเหมือนกัน!
“ใคร? ใครเรียกกู?”
โจวต้าฟาตกใจมาก ขาของเขาสั่นอีกครั้ง!
หลังจากสำรวจไปรอบๆ เขาไม่เห็นแม้แต่เงาร่างเดียวในถิ่นทุรกันดารเช่นนี้ เมื่อคิดว่าเขาปรากฏตัวที่นี่อย่างอธิบายไม่ได้ หัวใจของโจวต้าฟาก็เต้นรัว
“ผีจริงๆ เหรอ?”
“โจว~ต้า~ฟา~~~”
“ฉันเป็นภรรยาของคุณ ตู้เสี่ยวเยว่~~~”
“ฉันตายอย่างอนาถ~~~~~”
เมื่อเห็นว่าโจวต้าฟารู้สึกหวาดกลัวจริง ๆ หลินเฟยยังคงพูดต่อไปในขณะที่นิ่งเสียงไว้
“เสี่ยว...เสี่ยวเยว่?!”
ทันทีที่เขาได้ยินว่าเป็นภรรยาที่เสียชีวิตของเขา โจวต้าฟาก็นั่งลงกับพื้นพร้อมกับเสียงดึงปึง ไขมันบนใบหน้าของเขาสั่นสะท้าน!
“เสี่ยวเยว่ คุณ... คุณตายแล้ว ทำไมคุณมาหาผมอีก...ทำไมกัน?”
“คุณกำลังมีอะไรกับผู้หญิงอื่นลับหลังฉัน~~~~”
“ที่นั่นฉันสงบไม่ได้ ฉันเลยอยากพาคุณลงไปกับฉัน~~~~~~”
หลินเฟยกลั้นเสียงหัวเราะของเขาและยังคงบีบเสียงต่อไป
ท่ามกลางแสงจันทร์นวล ๆ ในคืนที่มืดมิด เสียงกรีดร้องอันน่าสังเวชเหล่านี้จะทำให้ทุกคนรู้สึกราวจะหมดสติ
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าไม่ทำอะไรผิดก็คงจะไม่กลัวผีมาเคาะประตู เห็นได้ชัดว่าโจวต้าฟาไปบ้านพี่สะใภ้ของเขาเพราะเจตนาไม่ดี!
หลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต เงินชดเชยทั้งหมดก็ถูกใช้เพื่อหาผู้หญิง!
ตอนนี้เมื่อเขาได้ยินว่าภรรยาของเขามาเพื่อชำระบัญชี และต้องการพาเขาไปด้วย โจวต้าฟาก็ตกใจมากจนน้ำตาไหลออกมาจากจมูกของเขา
เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว และตบปากตัวเอง
“เสี่ยวเยว่ ผมรู้ว่าผมผิด ผมมันสวะ ผมไม่กล้าทำแล้ว!”
“ขอร้องอย่าพาผมไป! ผมจะไม่แตะต้องผู้หญิงคนไหนอีก!”
“ผมรักคุณคนเดียว!”
หลินเฟยต่อต้านความรู้สึกคลื่นไส้และพูดต่อ: “โจวต้าฟา ถ้าคุณกล้าโกหกฉัน ฉันจะพาคุณลงไปด้วย~~~~~”
“ไม่กล้าโกหก! ผมไม่กล้า ผมสัญญาจะไม่หาผู้หญิงอีกแล้ว!”
โจวต้าฟาคำนับหลายครั้ง แต่เมื่อไม่มีเสียงอีกต่อไป เขาก็ตะโกนเสียงดังและวิ่งหนีไป!
“โอ้พระเจ้า!!!”
“มีผี!!!!”
“สมควร ไม่เพียงพอที่จะทำให้คุณกลัวตายหรอก เจ้าโง่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา