แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง นิยาย บท 7

ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกรายล้อมไปด้วยชายสามคนที่เปลือยเปล่าเช่นกัน

สิ่งที่ตามมาก็คือ คำพูดหยาบคายทุกประเภท

เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์นี้ จางหยวนก็แอบถุยน้ำลายในใจ

“คนในเมือง ช่างเล่นสนุกเก่งจริง ๆ ”

ภาพแบบนี้ สมัยก่อนมีให้เห็นแค่ในภาพยนต์เล็ก ๆ บางเรื่องเท่านั้น

คิดไม่ถึงว่าการปีนเขาในครั้งนี้จะได้เห็นของจริง

หลังจากแอบมองสักพัก จางหยวนก็วางแผนที่จะจากไปอย่างเงียบ ๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะได้ยินการสนทนาระหว่างคนหลายคน

“นายน้อยหวัง เกิดอะไรขึ้น? คุณอารมณ์ไม่ดีเลย? คุณคิดถึงผู้หญิงแซ่ฉู่คนนั้นอยู่เหรอ”

“เด็กผู้หญิงแซ่ฉู่ยังเป็นนกน้อยตัวหนึ่งอยู่ นายน้องหวังชอบแบบนี้”

“เฮยเฮย……”

ชายทั้งสามกำลังถกเถียงกัน

ผู้หญิงคนนั้นก็พูดแทรกขึ้นมาว่า: "นายน้อยหวัง ไม่ต้องกังวล ครังนี้ฉันได้ชวนเธอออกมาด้วย และได้เตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว รอให้ค่ำก่อน ฉันจะมอมเหล้าเธอ พอถึงเวลานั้น คุณก็รู้ว่าควรจะทำยังไง... "

เพียะ

นายน้อยหวังตบตูดของผู้หญิงคนนั้นไปหนึ่งที แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: "ดีมาก เมื่อเรื่องนี้เสร็จสิ้น ผมจะตอบแทนคุณอย่างงาม"

ผู้หญิงคนนั้นก็เบิกบานใจขึ้นมาทันที การเคลื่อนไหวของเธอก็ร้อนแรงมากขึ้น

ท่าทางที่ร้อนแรง ทำให้คนข้าง ๆ ตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

หลังจากที่ได้ยินการสนทนาระหว่างคนสองสามคนแล้ว จางหยวนก็หันกลับมามองเต็นท์ที่เขาเพิ่งเดินผ่านไป ก็เห็นร่างของหญิงสาวที่อยู่ใกล้ ๆ เต็นท์อย่างคลุมเครือ

ดูเหมือนว่า นี่จะเป็นผู้หญิงที่แซ่ฉู่คนนั้น

หญิงสาวแซ่ฉู่คนนั้นมีรูปร่างที่ดีมาก

แต่กลับต้องมาเสร็จพวกผู้ชายเหล่านี้

จางหยวนไม่ชอบเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น และไม่มีความคิดที่จะมีฮีโร่มาช่วยสาวงาม

เขาหยิบจอบขึ้นมา แล้วเดินไปข้างหน้าในทิศทางเดิม

ขณะที่เขาเดินอยู่นั้น ก็ได้กลิ่นหอมจาง ๆ

คนธรรมดา จะไม่ได้กลิ่นแน่นอน

แต่ตอนนี้ประสาทสัมผัสทั้งหกของจางหยวนไวมาก โดยเฉพาะกับกลิ่นของยาสมุนไพรจีนบางชนิด เขาสามารถจดจำสมุนไพรได้ด้วยการดมกลิ่น

ด้วยกลิ่นนี้ เขาก็กล้าสรุปได้เลยว่า ละแวกนี้จะต้องมีสมุนไพรอันล้ำค่าอยู่

เขาเริ่มค้นหาตามกลิ่นหอมนั้น

เส้นทางบนภูเขาเดินเหินลำบาก โดยเฉพาะบริเวณที่สมุนไพรเติบโต ทั้งชั้นทั้งห่างไกล

จางหยวนค้นหามาตลอดทาง ไม่รู้ว่าผ่านสถานที่อันตรายมากมายเท่าไหร่ ในที่สุดก็มาถึงสถานที่ที่กลิ่นหอมของยาสมุนไพรฟุ้งกระจาย!

หากสมรรถภาพทางกายของเขาไม่ได้ดีขึ้น ก็คงจะไม่สามารถมาถึงที่นี่ได้!

เมื่อมองไปยังตำแหน่งที่ไม่โดดเด่นบนกำแพงภูเขาสูงชันที่อยู่เบื้องหน้า จางหยวนก็จ้องแง่งโสมที่โผล่ออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความปีติยินดี

โสม!

มันคือโสมป่าจริง ๆ !

สมัยนี้ โสมป่ามีราคาแพงมาก!

โสมป่าใด ๆ ก็ตามที่มีอายุมากกว่าสิบปี สามารถขายได้เป็นแสนบาท!

ถ้ามันหลายปีกว่านี้ ถ้าจะขายมันในราคาห้าหกแสนก็คงจะไม่เป็นปัญหา!

จางหยวนจ้องมองโสมป่าด้วยสายตาที่สดใส ถ้านำโสมป่าไปขายที่ร้านขายยาประจำเขต จะต้องขายได้เงินมากมายอย่างแน่นอน

ตอนนี้ครอบครัวของพวกเขากำลังขาดแคลนเงินพอดี แถมจางต้าซานพ่อของเขายังวางแผนที่จะขายที่ดินติดถนนอีกด้วย

หากมีโสมป่าอันนี้ พวกเขาก็ไม่ต้องขายที่ดินแล้ว!

จางหยวนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และระงับความตื่นเต้นไว้ในใจ

แม้ว่าจะค้นพบโสมป่า แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดในการเก็บเกี่ยวโสม

หากต้องการรักษาคุณสมบัติทางยาของโสมเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ควรเลือกเก็บเกี่ยวตอนพลบค่ำ!

จางหยวนไม่เพียงสืบทอดศาสตร์ทางการแพทย์จากพี่เทพธิดาเท่านั้น แต่ยังได้รับความรู้เกี่ยวกับยาสมุนไพรจีนหลายชนิดอีกด้วย!

เขาตัดสินใจไปเก็บสมุนไพรรักษาอาการป่วยของพ่อก่อน พอถึงช่วงเวลาพลบค่ำแล้ว ค่อยมาเก็บโสมป่า!

เพื่อป้องกันไม่ให้คนขุดโสมป่าไป ก่อนออกเดินทางจางหยวนยังตั้งใจทำของปลอมขึ้นมา

เมื่อตอนใกล้เที่ยง ในที่สุดจางหยวนก็พบสมุนไพรในการรักษาอาการป่วยของพ่อเขาทั้งหมด

แถมยังเก็บสมุนไพรที่ใช้กันทั่วไปเพื่อเก็บเอาไว้ใช้ในอนาคต

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน