บทที่ 1681 เดชกระบี่อันชวนตะลึง
………………..
บทที่ 1681 เดชกระบี่อันชวนตะลึง
ความรู้สึกลึกลับอันเกาะกุมหัวใจ แท้จริงมาจากเจตจำนงกระบี่ ณ สุดที่โล่งนี้!
ยิ่งกว่านั้น เจตจำนงกระบี่นั่นยังดูคุ้นเคยนัก….
เพียงพริบตา เฉินซีก็ตัดสินได้ว่าเจตจำนงกระบี่นั้น แท้จริงเหมือนกับมรดกจากกระบี่เสียหายเปื้อนเลือดที่เขาได้มาทุกประการ!
วิ้ง!
ทันใดนั้น หนึ่งกระบี่ขับขานประหนึ่งตื่นจากนิทราอันยาวนาน แล้วแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวเกินบรรยายก็พุ่งทะยานกวาดกระหน่ำ
เพียงพริบตา ฟ้าดินหม่นรัศมี หมู่เมฆรอบทิศแหลกสลาย
ตู้ม!
ซากสังขารบรรพเทวานับไม่ถ้วนซึ่งยืนเรียงดุจรูปสลักกลางที่โล่งกระทั่งคุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียง ร่างของพวกมันสั่นสะท้าน
เจตจำนงกระบี่ไร้ลักษณ์นั้นให้บรรยากาศเช่นจักรพรรดิกระบี่สูงสุด ปกคลุมทั่วทั้งฟ้าดิน ทำให้โลกหล้าและสรรพสิ่งต้องก้มหัวสิโรราบ
เฉินซีรู้สึกเหมือนทั้งร่างเกร็งนิ่ง ผิวกายทุกคืบชุ่นเจ็บแปลบเหมือนถูกทิ่มแทง แม้จะโคจรการบ่มเพาะอย่างเต็มกำลัง เขาก็ยังรู้สึกประหนึ่งดวงวิญญาณเจียนถูกสะกดนิ่ง
พริบตานั้น เกิดกระทั่งความคิดชั่ววูบ อยากคุกเข่าลงกราบกราน
เจตจำนงกระบี่นี้น่าสะพรึงกลัวเกินไป เหมือนนายเหนือสรรพสิ่ง เป็นดั่งมหาเทวาสูงสุด ให้ความกดดันครองโลกา เหนือใดตราบกาลนาน
หากเฉินซีไม่ได้บ่มเพาะสัจหฤทัยสูตรจนสร้างพลังดวงใจขั้นต้นได้ และหากเต๋าแห่งกระบี่ไม่บรรลุขั้นแรกของขอบเขตจักรพรรดิกระบี่ เขาคงไม่อาจทานทนมันได้เลย!
วิ้ง!
เสียงกระบี่ครวญดังสนั่นสะท้านทั่วเก้าชั้นฟ้า กึกก้องในฟ้าดิน แผลงฤทธิ์รุนแรงขึ้นอีก
ขณะนี้ เฉินซีรู้สึกอึดอัดนัก ในที่สุดชายหนุ่มก็ได้เห็นหนึ่งกระบี่ลอยขึ้นสู่ฟ้าบนที่ราบ ณ สุดฟากฝั่ง
กระบี่เล่มนี้ไม่ได้เจิดจรัส กลับกัน มันสุดแสนธรรมดา ตัวกระบี่หมองมัวดำด่าง บางส่วนกระทั่งไม่สมประกอบ ทว่าอำนาจกลับโอ่โถงยิ่งใหญ่ ดุดัน เก่าแก่ ให้บรรยากาศแห่งยุคหม่านกู่ ณ บรรพกาล
ดุจกษัตริย์จักรพรรดิไร้เทียมทาน แม้อาภรณ์ที่สวมใส่จะเรียบง่ายธรรมดา ก็ไม่อาจปกปิดสง่าราศีเหนือสรรพสิ่งได้ ยังคงดูยิ่งยงผ่าเผยตราบนิรันดร์!
เฉินซีเคยเห็นกระบี่เหล็กไม่สมประกอบเล่มนี้ มันเหมือนกระบี่เหล็กในแผนภาพกระบี่เสียหายเปื้อนเลือดนั่นไม่มีผิด
ถึงขนาดที่แรงกดดันยังให้ความรู้สึกคุ้นเคย ชายหนุ่มจมในภวังค์อดนึกถึงเหตุการณ์อันน่าตื่นตะลึงเหล่านั้นขึ้นมาไม่ได้….
ในดาราจักรอันมืดมิดไร้ขอบเขต หนึ่งร่างสูงยืนมือไพล่หลัง กระบี่เหล็กเล่มหนึ่งปักบนพื้นแทบเท้า….
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เฉินซีก็หอบหายใจหนักหน่วง เขาจำได้ชัดเจนว่าชายในนิมิตนั้นเคยใช้กระบี่เล่มนี้ล้างจักรวาล ขยี้สุญตาไร้ขอบเขต กำจัดตัวตนยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัวมากมาย กล่าวได้ว่าทรงพลังไร้เทียมทาน!
แต่ไม่ใช่ว่า กระบี่นี้สาบสูญไปพร้อมชายลึกลับในดาราจักรมืดดำนั่นแล้วหรือ? แล้วเหตุใดมันจึงมาอยู่ที่นี่?
เดี๋ยวก่อน! หรือว่าซากโบราณเทวาล่วงลับ… จะเกิดจากดาราจักรอันมืดมิดนั่น?
หัวใจของเฉินซีเต้นโลด ย้อนนึกถึงบางสิ่งได้ในเฉียบพลัน
ที่นี่คือแดนรากบรรพกาล ณ ซากโบราณสถานรกร้างหมานกู่ จากตำนาน เล่ากันว่าที่นี่คือที่พำนักของปฐมเทวากลุ่มแรกซึ่งเกิดจากความโกลาหลยุคหมานกู่ หลังจากนั้น มันก็เผชิญศึกสะท้านโลกหล้า หลงเหลือเพียงซากปรักหักพังไพศาล….
หรือศึกสะท้านโลกหล้านั้นจะเป็นการเผชิญหน้าระหว่างชายลึกลับและตัวตนอันโดดเด่นเหล่านั้น?
หากเป็นเช่นนั้นจริง ไม่ได้หมายความหรือว่าชายลึกลับผู้นั้นน่าจะเป็นหนึ่งในทวยเทพผู้พำนักอยู่ที่นี่ในกาลก่อน?
กระบี่เหล็กเสียหายทะยานเวหา ลอยเข้ามาใกล้ ขณะที่พลังยิ่งทวีความแข็งแกร่ง ยิ่งกว่านั้น ปราณน่าสะพรึงกลัวยังพล่านพุ่งดุจพายุ
ซากสังขารบรรพเทวานับไม่ถ้วนซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นกลายเป็นเถ้าธุลีไปโดยทันที!
เหตุการณ์นี้ทำให้เฉินซีตะลึงถึงขนาดที่ไม่กล้าครุ่นคิดเรื่องใดต่อ เพราะที่นี่มีสัตว์ประหลาดอันเทียบชั้นบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลอยู่มากมาย แต่พวกมันกลับถูกแรงกดดันจากกระบี่เหล็กนั่นทำลายจนสิ้น!
การจะทำเช่นนี้ได้ ต้องมีอำนาจน่าสะพรึงกลัวเพียงไรกันแน่? เฉินซีตั้งใจจะหลบอย่างเต็มกำลังโดยสัญชาตญาณ ทว่าเขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่า ยามแรงกดดันโถมเข้าใส่ มันกลับไม่สร้างผลกระทบใด ๆ ประหนึ่ง สายลมโชยผ่านเท่านั้น!
เขาอดผงะไปไม่ได้
ตู้ม!
พริบตาต่อมา แรงกดดันนี้ไม่ได้จางหาย ทว่ามันกวาดไปรอบ ๆ โดยใช้ที่ราบอันเปิดโล่งนี้เป็นศูนย์กลาง ขยี้ชั้นมิติ ม่านหมอกและปราณหมานกู่วิเวกลงชั้นแล้วชั้นเล่า นอกจากนั้น มันยังแผ่ออกไปเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดจบ
เคลื่อนผ่านที่ใด ก็ดูเหมือนพายุซัดสาดกวาดสรรพสิ่ง ทำลายทุกสิ่งที่ขวางทาง!
ด้วยประสาทสัมผัสร้ายกาจของเฉินซี เขายังอดขวัญผวาไม่ได้ เพราะเพียงชั่วหนึ่งอึดใจ แรงกดดันนั้นก็กวาดออกไปในระยะแสนลี้ ทุกซากพินาศ ม่านหมอกและซากสังขารบรรพเทวาใด ๆ ล้วนถูกกำจัดสิ้น!
ทว่าทั้งหมดนี้กลับเกิดขึ้นจากแรงกดดันของเสี้ยวเจตจำนงกระบี่ซึ่งออกมาจากกระบี่เหล็กไม่สมประกอบนี่!
สิ่งนี้เกินความคาดฝันของเฉินซี แข็งแกร่งกว่ากระบี่พิฆาตฟ้าและกระบี่มลทินอเวจีที่เขาเคยพบเจอมากกว่าสองเท่าเสียอีก!
หากมันสมบูรณ์ดี กระบี่นี้จะน่ากลัวเพียงไรเชียว?
เฉินซีไม่กล้าคาดฝัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
ทำไมตอนที่ 1631-1637 อ่านไม่ได้ครับ...
อยากซื้อหนังสือเรื่องนี้จบรึยังมีขายรึยัง ราคาเท่าไหร่...
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...