บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ นิยาย บท 10

เจียงหวานหว่านนั่งลงไปบนเก้าอี้ ยกกาน้ำชาเพื่อรินชาจอกหนึ่งให้ตัวเองดื่ม

"ชารสชาติไม่เลว"

เฉาหยูเฟิ่งกัดฟันพูด "อย่าคิดนะว่าได้เข้ามาอยู่ในจวนเจียงแล้ว ทุกอย่างจะราบรื่น ข้าต่างหากที่เป็นเจียงฮูหยิน!"

เจียงหวานหว่านเลิกคิ้ว

"อ่อ หรือเจ้าคิดว่าท่านพ่อจะยอมสละอนาคตขุนนางเพื่อเจ้ากัน!"

เฉาหยูเฟิ่งเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ก็ใจหายวาบ นายท่านให้ความสำคัญกับอำนาจและตำแหน่งของเขาเป็นที่สุด ไม่มีทางยอมเสียสละเพื่อใครแน่

เจียงหวานหว่านหลุบตามองต่ำ บีบไปที่หัวคิ้วตัวเอง "แย่งครอบครัวของคนอื่น ผิดครรลองครองธรรม!"

"เจ้าต้องการอะไรกันแน่"

เจียงหวานหว่านยกมุมปากขึ้น "เงินไง ดูแลจวนเจียงมาตั้งนานหลายปี ตักตวงผลประโยชน์ไปไม่รู้แล้วตั้งเท่าไร สมควรคายออกมาบ้างแล้ว"

"บังอาจ! พูดเหลวไหลอะไรของเจ้า!"

เจียงหวานหว่านใช้ฝาแก้วชาเขี่ยใบชาในถ้วยเล่น "หอหยางชุน ปีหนึ่งมีกำไรตั้งสองหมื่นสองเหลียง แต่เจ้าบอกกับท่านพ่อว่าปีหนึ่งได้กำไรเพียงแค่สามพันเหลียง!"

เมื่อเฉาหยูเฟิ่งได้ยินที่เจียงหวานหว่านพูด สีหน้าก็ซีดเผือด

"พูดจาเหลวไหล โกหกทั้งนั้น"

นังแพศยาน้อยนี่รู้ได้ยังไงว่าหอหยางชุนเป็นกิจการของจวนเจียงนะ อีกทั้งยังรู้ชัดด้วยว่ามีกำไรเท่าไร

ดูท่าที่นังแพศยาน้อยนี่กลับมานี่จวนจะเตรียมการมาดีแล้ว

"พูดปากเปล่า เจ้ามีหลักฐานหรือไง"

เจียงหวานหว่านยิ้มออกมา "เถ้าแก่หอหยางชุนเป็นน้องชายฝ่ายพ่อของเจ้า ถ้าต้องการหลักฐานก็ง่ายนิดเดียว เจ้าอยากจะลองดูไหมล่ะ"

เฉาหยูเฟิ่งคิดไม่ถึงว่าเจียงหวานหว่านจะสืบมาละเอียดถึงเพียงนี้

"เจ้าต้องการเงินเท่าไร"

เจียงหวานหว่านพูดออกไปอย่างช้าๆ ชัดๆ "ห้าพันเหลียง"

"ห้าพันเหลียง เจ้าฝันไปเถอะ!"

เมื่อเฉาหยูเฟิ่งได้ยินก็ร้อนรนในทันใด เงินมากมายขนาดนี้ จะเอาชีวิตนางหรือยังไง

เจียงหวานหว่านวางจอกชาลง ยืนขึ้น เดินวนไปมาอยู่ในห้อง

"เพร้ง" เสียงแจกันดอกไม้ตกแตก

เฉาหยูเฟิ่งเบิกตาโพลง เจียงหวานหว่านกล้าทำลายข้าวของของนางเลยเหรอ

"อ๊า...ใครก็ได้ รีบมาเร็ว!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน