บ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง นิยาย บท 9

หากไม่ได้รับการตักเตือนจากซือเจ๋อเยว่ ใครจะไปคิดว่าพวกเขาจะซ่อนจดหมายไว้ในอ่างปลา?

แววตาตื้นตันที่พระชายาผู้เฒ่ามองซือเจ๋อเยว่มากขึ้นกว่าเดิม หากจดหมายเหล่านี้ถูกคนของศาลต้าหลี่หาพบ จวนอ๋องต้องถูกประหารเก้าชั่วโคตร

นางเอ่ยกับเยียนเซียวหราน “รีบทำลายจดหมายพวกนี้ซะ”

เยียนเซียวหรานนำอ่างมาแล้วเผาจดหมายทิ้ง

เขาเพิ่งจะเผาจดหมายเสร็จ องครักษ์ก็เข้ามารายงาน “เรียนเหล่าไท่จวิน คุณชายสาม คนของศาลต้าหลี่มาขอรับ”

ทุกคนหันไปสบตากัน คนของศาลต้าหลี่ช่างรวดเร็วนัก!

หากพวกเขาช้าไปอีกนิด คงได้เกิดเรื่องใหญ่

เยียนเซียวหรานเอ่ยเสียงเข้ม “ท่านย่า ข้าจะออกไปพบคนของศาลต้าหลี่”

เหล่าไท่จวินพยักหน้า

เพียงแต่เยียนเซียวหรานเพิ่งเดินออกจากเรือน เหวยอิ้งหวนก็พาคนเข้ามาพอดี

เขาทำความเคารพเหล่าไท่จวิน “เหล่าไท่จวินโปรดอภัย ที่ข้ามารบกวนกลางดึก เพราะต้องทำตามพระบัญชา”

“ข้าเชื่อว่าเยียนอ๋องจงรักภักดีและกล้าหาญ เขาตายไปในสนามรบ ถือเป็นความสูญเสียของแคว้นต้าฉู่”

เยียนเซียวหรานเอ่ยเสียงเข้ม “จวนเยียนอ๋องเปิดเผยจริงใจ ไม่กลัวถูกสอบสวน”

เหล่าไท่จวินพยักหน้า “ไม่ว่าใต้เท้าเหวยอยากตรวจสอบอย่างไร จวนเยียนอ๋องล้วนให้ความร่วมมือ”

เหวยอิ้งหวนทำความเคารพนางอีกครั้ง จึงได้สั่งให้เจ้าหน้าที่ตรวจค้นจวนอ๋อง

หลังจากสั่งการเสร็จ เขาเห็นซือเจ๋อเยว่นั่งไขว่ห้างแทะเมล็ดแตงโม

เขามองดูอย่างค้นหา เมื่อซือเจ๋อเยว่เห็นเขาหันมอง นางจึงหยิบเมล็ดแตงโมหนึ่งกำพร้อมยื่นให้เขา “จะแทะด้วยกันหรือไม่?”

เมื่อครู่ตอนเขาเพิ่งเข้ามา ซือเจ๋อเยว่มองสำรวจเขาอย่างละเอียด

ตอนที่เยียนเซียวหรานเอ่ยถึงเหวยอิ้งหวน นางยังนึกว่าผู้บัญชาการศาลต้าหลี่เป็นตาแก่เสียอีก นึกไม่ถึงว่าจะเป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ คนหนึ่ง

ดวงตาของเขากลมโตค่อนข้างคล้ายดวงตาสตรี ขนคิ้วดกดำเรียงตัวยาว หน้าผากกว้าง ปลายจมูกกลมมน ดวงตาสุกใส

ผู้ที่มีใบหน้าลักษณะนี้ โดยมากนิสัยเด็ดเดี่ยวเที่ยงตรง

นางนึกว่าเขาจะไม่รับเมล็ดแตงโม แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารับเอาไว้ “ขอบพระทัยองค์หญิง”

ซือเจ๋อเยว่ “...”

นางหันมองเขาอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ดูโหงวเฮ้งผิด

เหวยอิ้งหวนชี้ไปที่อ่างเผาจดหมายเมื่อครู่ ซึ่งไม่ทันได้ย้ายออกไป “องค์หญิงรู้หรือไม่ว่าเมื่อครู่ที่นี่เผาสิ่งใดอยู่?”

ซือเจ๋อเยว่ตอบ “ก่อนหน้านี้ตอนข้าเตรียมตัวออกเรือนอยู่ในวัง ได้คัดคัมภีร์คุณธรรมให้เยียนอ๋องหลายฉบับ”

“เดิมทีข้าคิดว่าจะเผาให้เยียนอ๋องพรุ่งนี้ แต่คืนนี้จวนอ๋องกลับถูกล้อม ข้าเลยเผาให้เยียนอ๋องทันที เพื่อให้ท่านปกปักรักษาจวนเยียนอ๋อง”

เหวยอิ้งหวนแทะเมล็ดแตงโมไปด้วย พลางเอ่ยขึ้น “ข้าไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคัมภีร์คุณธรรม จึงไม่รู้ว่าให้ผลทางด้านนี้ด้วย”

ซือเจ๋อเยว่ถอนหายใจ “โดยทั่วไปคัมภีร์คุณธรรมไม่ได้ให้ผลใดหรอก แต่คืนนี้หนิวกงกงบุกเข้าจวนอ๋องอย่างดุร้าย ในใจข้าเลยนึกกลัว”

“เมื่อใดที่คนเรากลัว ก็มักอยากขอให้ผีสางเทวาดปกป้อง เวลาอย่างนี้ใครจะไปสนใจล่ะว่าคัมภีร์คุณธรรมได้ผลหรือเปล่า?”

“ใต้เท้าเหวยดูแลศาลต้าหลี่ คิดว่าน่าจะเข้าใจสตรีบอบบางที่มีจิตใจอ่อนแออย่างพวกเราได้ดีที่สุด”

เหวยอิ้งหวน “...”

ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับซือเจ๋อเยว่มาบ้าง

นางคือทายาทเพียงคนเดียวของอดีตฮ่องเต้ ซึ่งชื่อเสียงในเมืองหลวงไม่ค่อยดีนัก

แต่วันนี้เมื่อได้พบ เขารู้สึกว่านางไม่ค่อยเหมือนกับในข่าวลือ

สัญชาตญาณของเขาบอกว่า สิ่งที่ถูกเผาในอ่างไม่ใช่ของธรรมดา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน