ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก นิยาย บท 4

“หนึ่งคำนับฟ้าดิน!”

“สองคำนับบิดามารดา!”

“สามีภรรยาคำนับกันและกัน!”

“พิธีเสร็จสิ้น ส่งตัวเข้าห้องหอ!”

งานแต่งงานที่เหลวไหลเป็นไปไม่ได้แต่กลับกลายเป็นความจริง เมิ่งจิ่นเหยาไม่ได้เป็นฮูหยินของซื่อจื่อ แต่กลายเป็นฮูหยินของฉางซินโหวแทน

บรรดาแขกเหรื่อต่างมึนงง รู้สึกว่าเข้าร่วมงานแต่งงานมามากมาย ทว่าครั้งนี้เป็นงานที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุด ช่วงเวลาว่างหลังดื่มชารับประทานอาหารจะมีเรื่องใหม่ให้พูดคุยกันแล้ว และพวกเขายังเป็นประจักษ์พยานที่ได้เห็นกับตาตัวเองอีกด้วย

ต้องกล่าวว่าเมิ่งจิ่นเหยามีสายตาแหลมคมมาก กู้จิ่งซีมีทั้งความสามารถและรูปลักษณ์ที่โดดเด่น บัดนี้เขาดำรงตำแหน่งเป็นเสนาบดีศาลต้าหลี่ หากไม่ใช่เพราะช่วยเหลือฮ่องเต้จนได้รับบาดเจ็บ เป็นโรคที่มิอาจกล่าวได้ และถูกคู่หมั้นถอนหมั้นจนหมดกำลังใจเรื่องแต่งงานมาตลอด ก็คงไม่ถึงตาให้เมิ่งจิ่นเหยามาเก็บตกไปได้

คนของบ้านใหญ่กับบ้านรองก็มึนงงเช่นกัน เรื่องเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป คิดไม่ถึงว่าฮูหยินผู้เฒ่ากู้จะเห็นด้วยกับเรื่องเหลวไหลพรรค์นี้ได้ อีกทั้งกู้จิ่งซีที่เคร่งครัดมาตลอดก็แต่งงานกับว่าที่ลูกสะใภ้ในตอนแรกเช่นกัน พรุ่งนี้บ้านของพวกเขาย่อมกลายเป็นเรื่องขบขันของทั้งเมืองหลวง

ในขณะที่พวกเขายังไม่ทันได้สติกลับมาทั้งหมด คู่บ่าวสาวอย่างเมิ่งจิ่นเหยาและกู้จิ่งซีได้ดำเนินพิธีการแต่งงานขั้นถัดไป ซึ่งก็คือส่งตัวเข้าห้องหอ

เดิมทีการเข้าห้องหอจะต้องไปที่เรือนของกู้ซิวหมิง ทางนั้นได้จัดเตรียมเตียงวิวาห์อะไรพวกนั้นไว้เรียบร้อยแล้ว บัดนี้เปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว ย่อมต้องส่งไปยังเรือนของกู้จิ่งซีแทน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน