ณ เมืองหนานเจียง
ในห้องทำงานของประธานกรรมการแห่งเฟยเสวี่ยกรุ๊ป
หนิงชิงเสวี่ยกำลังเบิกตาโพลงมองดูชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ “นายบอกว่าอะไรนะ? นายเป็นคู่หมั้นของฉันงั้นเหรอ?”
“ใช่ครับ สามปีก่อนคุณปู่ของคุณหมั้นหมายคุณให้ผม นี่ทะเบียนสมรสครับ ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณก็ลองดูเองเถอะครับ”
ชายหนุ่มนามว่าฉู่เฉิน เขาหยิบเอาทะเบียนสมรสเล่มหนึ่งออกมาและยื่นส่งให้เธอ
หลังจากที่หนิงชิงเสวี่ยได้เห็นทะเบียนสมรสนั้นแล้ว ความคิดอยากตายก็ผุดขึ้นมาทันที
เธอมั่นใจว่าทะเบียนสมรสเล่มนี้เป็นของจริง เพราะตัวอักษรด้านบนเป็นรูปแบบตัวหนังสือของหนิงฉางเจิ้งปู่ของเธอ แถมยังประทับตราส่วนตัวของเขาเอาไว้ด้วย
หนิงชิงเสวี่ยสูดหายใจเข้าลึก ๆ หนึ่งเฮือกก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “นายชื่อฉู่เฉินสินะ?”
“ครับ”
ฉู่เฉินพยักหน้ารับเล็กน้อย แต่กลับอดใจไม่ไหวที่จะมองพิจารณาเธอ
หน้าสวยแบบสาวงามล่มเมือง ทั้งผิวพรรณก็ขาวเปล่งปลั่งนุ่มนิ่ม แม้ตอนนี้จะกำลังทำหน้าตาเคร่งเครียดอยู่ แต่ก็มากพอที่จะทำให้ผู้ชายทุกคนหัวใจเต้นรัว
เธอสวมชุดทำงานทรงรัดรูป และมีรูปร่างที่ร้อนแรงแบบสุด ๆ โดยเฉพาะเอวเรียวบางดุจหนึ่งมือโอบของเธอ ที่แม้แต่นางแบบมืออาชีพเมื่อมายืนอยู่เบื้องหน้าของเธอก็ยังต้องชิดซ้ายไปเลยทีเดียว
เมื่อเห็นเขาจ้องมองตัวเองด้วยสายตาที่ลุ่มหลง หนิงชิงเสวี่ยก็เอ่ยปากขึ้นมาด้วยความขยะแขยงว่า “ไอ้ลามก นี่สายตาอุบาทว์ของนายมองอะไรอยู่น่ะ?”
แต่แล้วในวินาทีต่อมา คำพูดของฉู่เฉินก็เกือบจะทำให้เธอโมโหจนแทบร้องไห้ขึ้นมาทันที
“หน้าตาเก้าคะแนน รูปร่างสิบคะแนน มาเป็นภรรยาของผม ก็พอถูไถไปได้นะ”
“คุณ……” หนิงชิงเสวี่ยแทบจะกระอักเลือด
เธอเป็นใครน่ะเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต