เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2180

ฮัมเพลงออกมา ปล่อยอารมณ์ไปกับเปลวเพลิง

แม้บรรยากาศที่นี่ไม่ได้น่าหลงใหล ไม่มีต้นไม้ใบหญ้า แต่สำหรับลู่ฝานมันกลับไม่เลวเลย

พุ่งไปด้านหน้าพลางดูดซับปราณแห่งหุ้นตุ้นที่นี่

ยิ่งเข้าไปด้านใน ระดับความหนาแน่นของปราณแห่งหุ้นตุ้น เหมือนพลังฟ้าดินด้านนอกเลย เรียกได้ว่าเห็นได้ทุกที่

กระบี่หนักไร้คมด้านล่างเท้าเริ่มร้อนระอุ แม้ไม่ถึงขั้นละลาย แต่ตัวกระบี่ก็เริ่มเป็นสีแดงแล้ว

กระบี่หนักไร้คมติดตามลู่ฝานมานานขนาดนี้ ลู่ฝานรู้คุณสมบัติและระดับความแข็งแกร่งของมันดี

สามารถทำให้กระบี่หนักไร้คมเป็นแบบนี้ได้ แสดงว่าของเหลวที่เป็นเพลิงสีแดงด้านล่างน่ากลัวมากจริงๆ

ถึงระดับอาทิตย์ลุกโชนได้เลย

สถานการณ์แบบนี้ ลู่ฝานต้องเริ่มระวังแล้วล่ะ

ในเมื่อผู้อาวุโสแปดเลือกสถานที่แบบนี้ เป็นด่านที่สองของเก้าด่านสุดยาก

งั้นที่นี่ต้องมีสิ่งที่น่ากลัวจนจินตนาการไม่ได้แน่ๆ

ไม่งั้น ผู้อาวุโสแปดไม่มีทางมั่นใจจนเห็นได้ชัดแบบนี้หรอก

ถ้าผู้อาวุโสแปดใช้เป็นแค่วิธีต่ำๆ พวกนั้น คงไม่มีทางสร้างด่านที่สองออกมาได้แน่นอน เพราะถ้าผู้อาวุโสคนอื่นรู้ ต้องพูดขัดขวางผู้อาวุโสแปด ไม่ให้ลู่ฝานมีโอกาสชนะแน่ๆ

ลู่ฝานไม่เชื่อหรอกว่าหลังจากเขาผ่านด่านแรก ผู้อาวุโสคนอื่นจะไม่ไปสอบถามเกี่ยวกับด่านที่สองอย่างละเอียด

ถ้าเป็นเขาต้องทำให้ด่านที่สองยากสุดๆ ยากจนไม่มีโอกาสรอดเลย แบบนี้ถึงดูปกติ

สูดหายใจลึก ลู่ฝานรู้สึกว่าในปากและจมูก เริ่มมีกลิ่นพิษไฟที่ไม่สามารถสูดเข้าไปได้

ตั้งแต่ตรงนี้เป็นต้นไป เขาคงไม่สามารถดูดซับปราณแห่งหุ้นตุ้นตามอำเภอใจได้อีกแล้ว

โลกด้านหน้าเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ไม่ใช่แค่ของเหลวที่เป็นเพลิงสีแดงด้านล่างเท้า แม้แต่ด้านซ้ายและขวารวมถึงด้านบน ก็เริ่มมีสีแดงลอยไปลอยมา

อีกทั้งลู่ฝานได้กลิ่นคาวเลือดในพลังเหล่านี้ด้วย

นี่ทำให้เขายิ่งสงสัย อย่าบอกนะว่าของเหลวสีแดงที่เคลื่อนตัวอยู่คือเลือดจริงๆ

ถ้าเป็นเช่นนี้มันต้องน่ากลัวขนาดไหนกันนะ ถึงมีเลือดไหลออกมาเยอะขนาดนี้ได้

ตัวของมันต้องยิ่งใหญ่ขนาดไหน พลังของมันต้องแข็งแกร่งถึงขนาดไหน

สิ่งสำคัญที่สุดคือมันยังมีชีวิตอยู่ไหม

คำถามที่มีมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ลู่ฝานอดระแวงไม่ได้

แม้พลังไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ปราณชี่ในตัวเตรียมพร้อมแล้ว

จู่ๆ มีเงาเคลื่อนตัวไปมาปรากฏขึ้นด้านซ้ายและขวา เหมือนลูกลิงกำลังโดดไปมาในของเหลวที่เป็นเพลิงสีแดง

ผู้อาวุโสห้าพูดเป็นคนแรก เขาคือคนที่ไปหากล้วยไม้สวรรค์แห่งหุ้นตุ้นครั้งที่แล้ว รู้เป็นอย่างดีว่าลิงไฟพวกนี้ดุดันและโหดขนาดไหน

แต่วันนี้ลู่ฝานโดนโจมตีแค่ครั้งเดียว จากนั้นลิงไฟพวกนี้ก็แยกออกเป็นสองแถวเหมือนต้อนรับเขาอย่างไรอย่างนั้น มองตามเขาเดินทางไปข้างหน้า

ภาพนี้ผิดปกติมาก พวกเขาไม่อยากเชื่อเลย

“แปลก พวกนายดูดีๆ สิ ใช่ว่าลิงไฟพวกนั้นไม่อยากโจมตีลู่ฝาน เหมือนพวกมันกำลังกลัวอะไรบางอย่าง”

ผู้อาวุโสสามพูดออกมาตรงประเด็น พวกผู้อาวุโสรีบมองไปทางลิงไฟทันที

ใช่จริงด้วย ลิงไฟทุกตัวที่โผล่ออกมามีสีหน้าหวาดกลัว เหมือนเจออะไรที่น่ากลัวมาก

แต่บนตัวลู่ฝานมีอะไรให้พวกมันกลัวล่ะ

ไม่เคยได้ยินว่าลิงไฟกลัวอะไรเลย!

ขณะที่ทุกคนกำลังงุนงง จู่ๆ ผู้อาวุโสใหญ่พูดเสียงเบาว่า “ฉันนึกออกแล้ว ที่นี่คือสถานที่ผนึกมังกรเพลิงตัวนั้นไม่ใช่เหรอ!”

ผู้อาวุโสรองพยักหน้าพูดว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ฉลาดยิ่งนัก ใช่แล้ว ที่นี่คือสถานที่ผนึกมังกรเพลิง”

ผู้อาวุโสใหญ่ฉีกยิ้มพูดว่า “ผ่านไปนานหลายปีขนาดนี้ มังกรแก่ตัวนั้นยังไม่ตายเหรอ ดวงแข็งจริงๆ ผู้อาวุโสแปด ฉันนึกว่านายจะคิดด่านที่สองออกมาดีหน่อย ด่านที่สองของนายคงทำให้ลู่ฝานลำบากไม่ได้แล้วล่ะ อีกทั้งจะเป็นการให้ของลู่ฝานด้วย”

ผู้อาวุโสแปดพูดอย่างตกใจว่า “ผู้อาวุโสใหญ่หมายความว่ายังไง”

ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายหน้าพูดว่า “ฉันไม่รู้จะพูดว่านายโชคร้ายหรือลู่ฝานโชคดี ถ้าเป็นแค่มังกรเพลิงตัวนั้น คงใช้ได้แค่คำว่าโชคดีมาบรรยายเท่านั้น เจดีย์เสวียนเก้ามังกรแท้จริงแล้วในตำนานอยู่ในมือลู่ฝาน น่าสนใจมาก!”