เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ นิยาย บท 5
“วืด”
“ตุบ!” ธนูดอกหนึ่งเสียบตรงบานประตู
เฉินฝานมองลูกธนูที่อยู่ห่างเขาไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตรอย่างตาโต เขามีความรู้สึกเหมือนรอดพ้นเคราะห์กรรม หากธนูลูกนี้เฉียงอีกเพียงเล็กน้อย……
ใคร!
ใครสามหาวถึงเพียงนี้!
คนสูงโปร่งรูปสวยคนหนึ่งพลันแสดงตัวขึ้นตรงหน้าเฉินฝาน
“พี่สาม!”
เฉินฝานยังไม่ทันได้ตอบโต้ ฉินเย่ว์โหรวก็วิ่งไป
พี่สาม!
ฉินเย่ว์เจียว?
ในความทรงจำ ฉินเย่ว์เจียวเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของฉินเย่ว์โหรว ภรรยาอีกคนของเขา
เฉินฝานมองฉินเย่ว์โหรวอย่างละเอียด
มองจากสายตาน่าจะสูงราว 170 เซนติเมตร ความสูงนี้ ในสมัยโบราณถือว่าสูงมาก
รูปหน้าคล้ายคลึงกับฉินเย่ว์โหรวแต่ก็มีความแตกต่าง
นางมีโครงหน้าชัดกว่า ร่างกายอวบอิ่มกว่าฉินเย่ว์โหรว สีผิวค่อนไปทางเหลืองข้าวสาลี ประกอบกับความสูงของนางแล้ว ช่างชวนให้รู้สึกมีความองอาจ เย้ายวนแทบทุกอิริยาบถ
อาจเป็นเพราะวิ่งเร็ว สีหน้าของฉินเย่ว์เจียวจึงแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อหยดลงจากหน้าผาก หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง เสื้อผ้าก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ……
เห้อ!
เฉินฝานหันหน้าหนีอย่างเร็ว
หากพูดว่าฉินเย่ว์โหรวที่อ่อนแอแต่อ่อนโยนทำให้รู้สึกอยากปกป้อง ถ้าเช่นนั้นฉินเย่ว์เจียวที่แสบร้ายเย้ายวนคงทำให้รู้สึกอยากพิชิต
“น้องสี่ ดี ๆ เจ้ายังอยู่ ยังอยู่!” ฉินเย่ว์เจียวกอดฉินเย่ว์โหรวแน่นแทบไม่กล้าคลายมือ
ข้าวสารในเรือนใกล้จะหมดแล้ว ถ้าเฉินฝานไม่ได้กินข้าวจะต้องทุบตีพวกนางแน่ นางตัวสูงทนได้และไม่กลัว แต่เย่ว์โหรวสุขภาพไม่ดีแต่ไหนแต่ไร แต่งงานกับเฉินฝานหนึ่งปีกว่าที่ผ่านมา ถูกเขาทุบตีเป็นประจำ สุขภาพอ่อนแอลงกว่าก่อนแต่งงานมาก ถ้ายังทุบตีต่อไปคงไม่รอดแน่
ฉินเย่ว์เจียวกลัวเฉินฝานจะทุบตีเย่ว์โหรวอีก เมื่อวานฟ้ายังไม่ทันสว่างนางก็ออกไปล่าสัตว์ทันที นางอยากหาวัตถุดิบป่าไปแลกเงินเพื่อซื้อข้าวสารในเมืองสักหน่อย
สถานการณ์ตอนนี้ไม่สู้ดีนัก ผลผลิตไม่ดี คนออกล่าสัตว์ก็มีมาก สองวันที่ออกไปข้างนอกฉินเย่ว์เจียวไม่ได้อะไรกลับมาเลย
ฉินเย่ว์เจียวไม่ได้กินอะไรมาแล้วสองวัน นางแบกร่างที่ทั้งเหนื่อยและหิวกลับมา แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเพิ่งเดินถึงประตูหมู่บ้านก็ได้ยินชาวบ้านคุยกันว่า เฉินฝานขายฉินเย่ว์โหรวให้กับหอนางโลมอี๋ชุนย่วนด้วยเงินเพียงหนึ่งร้อยอีแปะ
ฉินเย่ว์เจียวได้ยินก็วิ่งกลับมาโดยไม่หยุดพักเพียงเพราะกลัวว่าฉินเย่ว์โหรวจะถูกคนจับไป
“พี่สาม!” ฉินเย่ว์โหรวกอดฉินเย่ว์เจียว น้ำตาที่เอ่อคลอในดวงตาเก็บไม่อยู่ร่วงลงมาในที่สุด นางกอดฉินเย่ว์เจียวร้องไห้เสียใจ
เฉินฝานที่เปลี่ยนไป และเกือบถูกพวกจูต้าอันจับตัวไป เรื่องราวแต่ละอย่างนี้ทำให้นางตกใจและหวาดกลัวมาก
นางไม่รู้ว่าจู่ ๆ ทำไมเฉินฝานถึงไม่ดุด่าไม่ทุบตีนางแล้วและไม่รู้ว่าพวกจูต้าอันจะกลับมาอีกหรือไม่
เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของฉินเย่ว์โหรว ฉินเย่ว์เจียวที่โกรธตั้งแต่ทีแรกเกิดทนไม่ไหวอีกครั้ง นางผลักฉินเย่ว์โหรวออกแล้วจ้องเขม่นเฉินฝาน
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ