หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4765

“บ้าเอ๊ย...” เฉินผิงอดสบถไม่ได้

เขาไม่นึกว่าจะมีคนที่ร้ายกาจขนาดนี้ในตำหนักลำดับสิบ

ราชาสิบตำหนักที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาชุ่มโชกด้วยเลือด ใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว แผ่รัศมีที่น่าขนลุกแต่ทรงพลังออกมา

ด้านหลังราชาสิบตำหนัก มีเพียงองค์ชายฉือและผู้บำเพ็ญเพียรสองคนของตำหนักลำดับสิบเท่านั้น ซึ่งทุกคนบาดเจ็บสาหัส

หากเป็นสถานการณ์ปกติ แค่เปลืองแรงอีกเล็กน้อย พวกเขาก็จะกำจัดตำหนักลำดับสิบได้

ใครจะรู้ว่าราชาสิบตำหนักมีความสามารถในการแปลงร่างเป็นสัตว์อสูร และภายในตำหนักลำดับสิบยังมีคนที่เชี่ยวชาญศาสตร์ทำนายอีกต่างหาก

มันผิดจากที่คาดไว้เล็กน้อย

“เฉินผิง เราน่าจะถอยก่อน คนฉลาดย่อมรู้จักปรับตัวตามสถานการณ์ เมื่อกลับไปที่นครจันทร์ตะวัน ข้าจะพาคนมาสมทบ!”

หลินเข่อฟ่านพูดกับเฉินผิง

ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ หลังจากปล่อยหมัดหลายระลอกแต่กลับไม่สามารถทำอะไรคู่ต่อสู้ได้เลยแม้แต่น้อย หลินเข่อฟ่านก็ถึงกับตะลึง

มีทั้งพลังน่าเกรงขามของราชาสิบตำหนักหลังจากแปลงร่าง แถมยังมีชายชราคนนั้นอีก พวกเขาไม่มีทางทำอะไรได้

ไม่มีทางชนะเลย

“คิดเหรอว่าเราจะไปจากที่นี่ได้” เฉินผิงถาม

หลินเข่อฟ่านชะงักและเงียบไปทันที

“พวกเจ้าคิดจะหนีงั้นเหรอ” ราชาสิบตำหนักยิ้มเยาะเย็นชา “ที่นี่ไม่ใช่โรงเตี๊ยมที่พวกเจ้าจะเข้าออกได้ตามใจ!”

“ฮั่วชิง ไม่ว่าสถานะของเจ้าจะเป็นอย่างไร เจ้าก็ยังนับว่าเป็นคนของตำหนักลำดับสิบ จะปล่อยให้ตำหนักถูกทำลายโดยไม่ทำอะไรจริงหรือ”

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสเฉียนพูดกับความว่างเปล่าด้วยสีหน้าเย็นชา

ขณะที่เสียงของเขาดังก้อง อากาศก็สั่นไหว ฮั่วชิงปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับชายชราร่างผอมบาง

ฮั่วชิงจะไม่ใยดีราชาสิบตำหนักก็ได้ แต่เมื่อผู้อาวุโสเฉียนพูด เขาก็ไม่กล้าเพิกเฉย

เมื่อครู่ที่ผ่านมา ฮั่วชิงแอบสังเกตสถานการณ์ แม้ว่าคนของตำหนักลำดับสิบจะล้มตายไปมาก แต่ ฮั่วชิงก็ไม่คิดจะเข้าไปช่วย

“ผู้อาวุโสเฉียน ข้าเพิ่งกลับมาที่ตำหนักลำดับสิบ ราชาสิบตำหนักสั่งให้ข้าไปแก้แค้นเฉินผิง แต่ข้าหาเขาไม่พบ ไม่นึกว่าเจ้าหนูนั่นจะกล้าบุกโจมตีตำหนักลำดับสิบ บังอาจมาก!”

ฮั่วชิงพูดกับผู้อาวุโสเฉียนอย่างยิ้มแย้ม

ฮั่วชิงพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นจึงหันไปมองเฉินผิงและคนอื่นๆ พร้อมหัวเราะเย็นชา เขากล่าว “เจ้าพวกต่ำต้อย บังอาจโจมตีตำหนักลำดับสิบ ข้าจะจบชีวิตพวกเจ้าซะ!”

หลังจากฮั่วชิงพูดจบ เขาก็ชกออกไป

ด้วยความที่เฉินผิงและพรรคพวกของเขาเพิ่งผ่านการต่อสู้ดุเดือดและต่างก็บาดเจ็บ ฮั่วชิงจึงรอให้ศัตรูหมดแรงเสียก่อน

“ฮั่วชิง ทั้งที่มีความสามารถแค่นั้น กล้าดียังไงถึงทำตัวจองหอง”

ทันใดนั้นชางเยว่ก็พุ่งออกมาและชกหมัดด้วยพลังทั้งหมดที่มี

ทั้งสองคนต่างก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้า และชางเยว่ก็ไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย

เปรี้ยง!

หลังเสียงระเบิดดังสนั่น คลื่นกระแทกรุนแรงก็กระจายไปทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว

ร่างของชางเยว่กระเด็นออกไปกะทันหัน แต่ฮั่วเม่ยก็ใช้อาคมคว้าตัวไว้ได้

ส่วนฮั่วชิงนั้นถอยหลังไปไกลสิบกว่าก้าว เมื่อพิจารณาจากหมัดนี้อย่างเดียว ดูเหมือนฮั่วชิงจะได้เปรียบ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ชางเยว่ต่อสู้มานานครึ่งวัน ย่อมไม่แปลกที่เขาจะด้อยกว่า