หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4766

ทันทีที่ฮั่วชิงทรงตัวได้ เขาก็กลายร่างเป็นลำแสงพุ่งเข้าหาชางเยว่อีกครั้ง

แรงกดดันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทั่วตำหนักลำดับสิบ กดดันจนทำให้รู้สึกอึดอัด

ดวงตาของชางเยว่แข็งกร้าว และเขาพูดกับเสวียนปิงที่กำลังจะลงมือ “ไม่ต้อง ฉันจัดการเอง...”

ชางเยว่กระโจนไปข้างหน้าพร้อมกัดฟันแน่น พุ่งเข้าหาฮั่วชิงราวกระสุนปืนใหญ่

ฮั่วชิงประลองฝีมือกับชางเยว่ ตอนนี้ยากที่จะตัดสินผู้ชนะได้

ในขณะนั้น ราชาสิบตำหนักและผู้อาวุโสเฉียนแผ่รัศมีกดดัน พวกเขาจ้องเขม็งไปที่พวกเฉินผิง

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาต้องหาทางจัดการผู้อาวุโสเฉียน เมื่อนั้นจึงจะสามารถเข้าต่อสู้กับราชาสิบตำหนักได้

มิฉะนั้น หากผู้อาวุโสเฉียนทำนายอนาคตได้ พวกเขาคงเสียเปรียบอย่างมาก คู่ต่อสู้จะรู้การเคลื่อนไหวทุกอย่างของพวกเขา

“คุณ... แม่นางฮั่ว คุณรู้จักวงแหวนลวงตาไหม” เฉินผิงถามฮั่วเม่ย

ทุกครั้งที่เขาพูดกับฮั่วเม่ยแบบนั้น เฉินผิงจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

“ฉันสร้างวงแหวนลวงตาได้ แต่คุณตั้งใจจะใช้มันทำอะไร คุณเฉิน”

ฮั่วเม่ยรู้สึกสับสน ไม่แน่ใจว่าทำไมเฉินผิงถึงต้องการวงแหวนลวงตา

“ช่วยสร้างวงแหวนลวงตาให้ที ทำให้พวกมันสับสน เราจะได้ฉวยโอกาสหนี”

เฉินผิงอธิบายกับฮั่วเม่ย

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฮั่วเม่ยก็พยักหน้า จากนั้นเธอก็เริ่มพึมพำเบาๆ เพื่อสร้างวงแหวนลวงตา

ผู้อาวุโสเฉียนหัวเราะเบาๆ “พวกมันกำลังสร้างวงแหวนลวงตาเพื่อหลบหนี ตั้งสติไว้และอย่าเชื่อทุกสิ่งที่เห็น”

“เข้าใจแล้ว!” ราชาสิบตำหนักพยักหน้า

ทันใดนั้นวงแหวนลวงตาก็เสร็จสิ้น เมื่อฮั่วเม่ยกระตุ้นอาคม ทิวทัศน์ในตำหนักลำดับสิบก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

สุดท้ายทุกคนก็รู้สึกราวกับว่ากำลังยืนอยู่บนยอดเขาสูงในอาณาจักรนิรันดร์

“เฉินผิง คิดหรือว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมด้วยวงแหวนลวงตาจะช่วยให้เจ้าหนีพ้นเงื้อมมือของข้า” ราชาสิบตำหนักยิ้มเยาะ

เฉินผิงไม่พูดอะไร เขาใช้มือผสานอินอย่างต่อเนื่อง ทำให้อากาศรอบตัวเขาสั่นไหวไม่หยุด

ฮั่วเม่ยมองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมในขณะนั้นพวกเขาถึงมาอยู่ที่ยอดเขาสูงในอาณาจักรนิรันดร์

“ต่อให้ไม่มีผู้อาวุโสเฉียนช่วย ข้าก็ฆ่าเจ้าได้อย่างง่ายดาย!”

สีหน้าของราชาสิบตำหนักถมึงทึงน่ากลัว จากนั้นเขาก็กลายร่างเป็นแสงสีดำที่พุ่งเข้าหาเฉินผิง

ความเร็วของราชาสิบตำหนักนั้นน่าอย่างเหลือเชื่อ ราวกับว่าร่างของเขานับไม่ถ้วนกำลังพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้

“กระบี่เก้าเงา...”

ตอนนี้เฉินผิงไม่กล้าออมมืออีก เขาใช้วิชากระบี่เก้าเงาทันที

ซึ่งวิชากระบี่เก้าเงานั้นส่งผลกระทบต่อผู้ใช้อย่างมาก

เฉินผิงที่หน้าตาเหมือนกันหลายร่างปรากฎขึ้น แต่ละร่างถือกระบี่พิฆาตมังกรเหมือนร่างต้น ช่างเป็นภาพที่แปลกประหลาด

ที่โดดเด่นที่สุดคือเฉินผิงเหล่านี้มีรัศมีเหมือนกัน ทำให้แยกแยะไม่ออกว่าเป็นร่างจริงหรือร่างเงา

“เขาใช้ร่างเงาของจริง นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา...”

ราชาสิบตำหนักตกตะลึง เขานึกว่าที่ร่างเงาของเฉินผิงจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นกะทันหันเป็นเพราะคาถาลวงตาเสียอีก