หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4776

มีทั้งผลึกเซียน ยา และหญ้าเซียน...

พวกคุณชายจากตระกูลใหญ่ล้วนร่ำรวย

เฉินผิงไม่ได้หวงของ เขาแบ่งทุกอย่างให้คนอื่นโดยไม่คิดจะเก็บไว้เอง

“แม่นางฮั่ว มีเรื่องที่ผมอยากถามคุณ...”

หลังจากแบ่งทรัพยากรให้ทุกคนแล้ว เฉินผิงก็หันไปหาฮั่วเม่ย

“คุณอยากฝึกอาคมฝนแห่งชีวิตใช่ไหม” ฮั่วเม่ยถามพร้อมยิ้ม

เฉินผิงพยักหน้าอย่างอายๆ เพราะนี่เป็นวิชาลับที่แม่ของฮั่วเม่ยถ่ายทอดให้เธอ

การขอเรียนวิชาขั้นสูงสุดจากคนอื่นดูไม่เหมาะสมนัก

แต่เฉินผิงอยากฝึกมาก เขารู้สึกว่าอาคมสนับสนุนแบบนี้บางครั้งมีประโยชน์กว่าอาคมโจมตีและอาคมป้องกันอีก

“คุณเฉิน ตอนนี้คุณกับฮั่วเม่ยเกี่ยวดองกันแล้ว ไม่ต้องอายหรอก อะไรที่เป็นของเธอคือของคุณ และอะไรที่เป็นของคุณก็คือของเธอด้วย!”

เสวียนปิงหัวเราะอย่างเบิกบาน

“ใช่ พ่อของเธอยอมรับคุณเป็นลูกเขยแล้ว วันนี้คุณน่าจะขอแต่งกับฮั่วเม่ยไปเลย!”

“โบราณกล่าวว่า ‘ผู้ใฝ่รู้ต้องรู้จักแสดงความจริงใจ’ ไม่ใช่หรือ ในเมื่อคุณเฉินอยากเรียนอาคมของฮั่วเม่ย เขาก็ต้องร่วมเตียงกับเธอเพื่อฝึกวิชา!”

โจวถังและชางเยว่ก็เข้ามาผสมโรง

ใบหน้าของฮั่วเม่ยแดงเมื่อถูกคนหลายคนหยอกล้อ ทำให้เธอก้มหน้าลงอย่างเขินอาย

“พวกเจ้าคุยกันต่อเถอะ ข้าต้องกลับแล้ว ไม่อย่างนั้นท่านพ่อจะหาข้าไม่เจอและเริ่มกังวล”

หลินเข่อฟ่านรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องอยู่ที่นั่น จึงตัดสินใจกลับไปที่นครจันทร์ตะวัน

“หลินเข่อฟ่าน จะไม่พักผ่อนสักสองสามวันเหรอ” เฉินผิงถาม

“ไม่ ไม่ล่ะ...”

หลังจากหลินเข่อฟ่านพูดจบ เขาก็หายตัวไปในทันที

เสวียนปิงและคนอื่นๆ สบตากัน หันไปหาหยุนหลี่แล้วถามว่า “ขอถามได้ไหมว่าคุณเป็นใคร”

พวกเขาไม่รู้จักหยุนหลี่ หยุนหลี่ถูกกักตัวอยู่ในตำหนักลำดับสิบ ซ่อนตัวจากโลกภายนอกมาหลายปี

“องค์ชายลำดับหนึ่งของตำหนักลำดับสิบ หยุนหลี่...” หยุนหลี่ตอบอย่างนอบน้อม

“คุณมาจากตำหนักลำดับสิบเหรอ” หยุนหลี่และคนอื่นๆ ตะลึง จากนั้นก็เกร็งตัวอย่างรวดเร็ว แต่ละคนตั้งท่าเตรียมต่อสู้

“ทุกคน แม้ว่าสหายผู้นี้จะเป็นคนของตำหนักลำดับสิบ แต่เขาไม่เคยเป็นศัตรูกับเฉินผิง ที่จริงพวกเขาเป็นสหายกันด้วยซ้ำ”

เมื่อเห็นอย่างนั้น เซียวหยวนซานก็รีบพูดขึ้น

เสวียนปิงและพรรคพวกสับสนไปหมด พวกเขาไม่เข้าใจว่าองค์ชายแห่งตำหนักลำดับสิบจะเป็นเพื่อนกับเฉินผิงได้อย่างไร ทั้งที่วันนี้พวกเขาเพิ่งจะบุกไปถล่มตำหนักลำดับสิบ

หยุนหลี่ยิ้มและมองเสวียนปิงกับคนอื่นๆ ที่ทำหน้างง “พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องรู้มาก แค่รู้ว่าหากติดตามเฉินผิงจะทำให้ชีวิตรุ่งเรืองก็พอแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะสถานะของข้า ข้าคงออกไปท่องโลกกับเขาแล้ว...”

หลังจากพูดจบ หยุนหลี่ก็จากไปพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆ

หยุนหลี่เคยถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแหกกฎของตำหนักทวยเทพ เขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้