หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4844

ภายในถ้ำลึกในอาณาจักรนิรันดร์ ดวงตาของเจิ้นมัวเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขามองการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของโลกภายนอก “เหว่ยฉี เจ้าฉลาดจริงๆ! ในที่สุดอาคมฟ้าดินก็ใกล้ปรากฎแล้ว หากทำลายมันได้ เราก็จะเป็นอิสระ!”

เหว่ยฉียิ้มเยาะพลางกอดอก “แน่นอน ข้าฉลาดกว่าเจ้าแต่ไหนแต่ไร”

เจิ้นมัวกลอกตา “งั้นหรือ เขามาถึงจุดนี้ได้ด้วยตัวเองต่างหาก ไม่เกี่ยวกับเจ้าเลย ตอนนี้เรากลับมาที่กระดานหมากดีกว่า อักขระที่เจ้าสอนให้เขามันก็แค่ของทั่วไป เมื่ออาคมฟ้าดินปรากฏขึ้นอย่างสมบูรณ์ มันคงไม่เพียงพอ เขาอาจต้องให้ข้าช่วยทำลายอาคม”

เหว่ยฉีจ้องเขม็ง “อย่ามาพูด วิชาของเจ้าอ่อนกว่าของข้า ยังจะมีหน้าทำตัวเหนือกว่าข้าอีก”

เจิ้นมัวแค่นเสียง “เหลวไหล แค่เพราะเจ้าอาวุโสกว่าไม่ได้หมายความว่าจะพูดจาเหยียดหยามข้าได้! ถ้าเจ้ามีปัญหานักก็มาจัดการให้รู้เรื่องกันไปเลย”

เหว่ยฉียิ้มเยาะและโยนตัวหมากทิ้งไป “ก็ได้ เข้ามาเลย”

“ด้วยความยินดี!”

และจากนั้นทั้งสองก็เริ่มสู้กันอีกครั้ง เป็นการสู้กันเหมือนที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้นับครั้งไม่ถ้วน

พวกเขาหยุดเมื่อความเหนื่อยล้าเข้าครอบงำในที่สุด

ที่เต้าเหมินในแดนอวสาน หลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียนเคี่ยวกรำฝึกฝนเฉินผิงเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม

แม้จะขึ้นไปสู่ขั้นมหายานระดับสี่ได้แล้ว เขายังคงระมัดระวัง ไม่เคยปล่อยให้ความประมาทเลินเล่อครอบงำ

ในช่วงเริ่มต้น การฝึกฝนนั้นโหดร้ายมาก หลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียนมักจะเล่นงานเขาจนน่วมอยู่เสมอ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ไม่เพียงแต่รับการโจมตีของพวกเขาได้เท่านั้น แต่ยังยืนหยัดต่อสู้กับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

ในขณะเดียวกัน ช่วงเดือนที่ผ่านมาเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากที่เข้าสู่บันไดสวรรค์เริ่มปรากฏตัวขึ้นทีละคน

เสวียนปิง หลินเข่อฟ่านและคนอื่นๆ กลับมาหมดแล้ว ยกเว้นหยุนหลี่ ซึ่งน่าจะยังอยู่ที่ขั้นสี่

หมิงเฉาพยักหน้า จากนั้นจึงหันไปมองกลุ่มผู้บำเพ็ญเพียรชุดดำที่ยืนอยู่ข้างหลัง สีหน้าของเขาสงบ แต่เสียงของเขาหนักแน่น “ฟู่เชิง พวกแกแปดคนควรแวะไปดูเฉินผิง ไหนๆ ก็เป็นนักดาบกันทุกคนอยู่แล้ว”

หัวหน้ากลุ่มผู้บำเพ็ญเพียรชุดดำทั้งแปดคนพยักหน้า “เข้าใจแล้ว”

พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและลื่นไหล สลัดชุดคลุมสีดำออก เผยให้เห็นชุดต่อสู้รัดรูปอยู่ข้างใต้ แต่ละคนสะพายฝักดาบไว้ที่หลัง เผยตัวตนในฐานะนักดาบชัดเจน

“แปดดาบแห่งเขาเทียนโหมว” ดวงตาของฮั่วเจิ้นเฟิงและเฉียนเสี่ยวหานเบิกกว้างด้วยความตกใจ พวกเขาไม่เคยนึกว่าจะได้เห็นนักดาบในตำนานที่น่าจะหายสาบสูญไปนานแล้ว แต่กลับยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาในตำหนักซื่อหมิง

ยังไม่ทันหายตกตะลึงที่ได้เห็น ร่างทั้งแปดก็หายวับไปในทันที ไม่นานจากนั้น ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยปราณดาบร้อนแรงแปดสาย แต่ละสายแผ่พลังทำลายล้างมหาศาล พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกับดาบของตัวเอง

ระหว่างนั้นขณะที่ฝึกฝนอยู่ เฉินผิงขมวดคิ้ว เมื่อสัมผัสได้ถึงความปั่นป่วนกะทันหัน เขาก็เงยหน้าขึ้นมอง สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

พลังที่พุ่งพล่านในอากาศนั้นไม่ปกติ มันมหาศาลอย่างเห็นได้ชัด รุนแรงไม่แพ้ขั้นเซียนระดับสี่ การต่อสู้สะท้านฟ้ากำลังจะเกิดในไม่ช้า