ด้วยคำแนะนำของเซี่ยเชียนฮวัน คนขับรถม้าจึงชะลอความเร็วจนเกือบจะเท่าคนแก่เดิน
ตอนที่มาถึงหน้าจวนอ๋อง ซูอวี้เออร์ก็ถูกตบจนตาเขปากเบี้ยวไปหมดแล้ว
“หยุดมือ ช่างน่าอับอายยิ่งนัก!”
เซียวเย่หลันยกม่านขึ้น แล้วตวาดเสียงดัง ทำเอาฝูงชนโดยรอบต่างตกใจจนแตกกระเจิง
ในที่สุดสตรีเหล่านั้นก็หยุดมือ
แต่ผมเผ้าและเครื่องประดับของพวกนางล้วนพันกันมั่วไปหมด หน้าผากชิดหน้าผาก ร่างชิดร่างจนแทบจะแยกกันไม่ออก สภาพทุลักทุเลเช่นนี้ช่างไม่น่าดูยิ่งนัก
“นี่มันเรื่องอะไรกัน”
เซียวเย่หลันลงจากรถม้ามามองพวกนางพลางขมวดคิ้วแน่น
“ท่านอ๋อง ข้า ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้น แต่ทันทีที่น้ากับลูกพี่ลูกน้องของพระชายาเห็นข้า ก็ปรี่เข้ามาทำร้ายข้าในทันที ข้าไม่อาจพูดกับพวกนางด้วยเหตุผลได้...”
ซูอวี้เออร์ผมเผ้าหลุดลุ่ย ใบหน้ามีรอยขีดข่วน นางได้กล่าวร้องทุกข์อย่างคับข้องใจ พยายามวาดภาพตัวเองเป็นเหยื่อ
น้าเซี่ยได้ฟังก็พูดโพล่งขึ้นมา “นางเท้ากีบน้อย ปากของเจ้าไม่สะอาด ยังมาตำหนิพวกข้า!”
“ข้าเพียงมาหาพี่หญิง แต่อนุภรรยาผู้นี้กลับกล้ามาขวางไม่ให้ข้าเข้าไป ทั้งยังกล่าวหาว่าบิดาข้าติดหนี้แม่นางหอเทียนเซียงหลายร้อยตำลึง และเป็นป๋อที่น่าอับอายที่สุด ข้าต้องสั่งสอนบทเรียนให้กับนาง!”
หลิวหรูซวี่ก็โกรธเกรี้ยวเช่นกัน
“ข้าไม่ได้กล่าวเช่นนั้น ข้าเพียงแค่บอกว่าพระชายาไม่ได้อยู่ในจวน และขอให้พวกนางกลับมาใหม่”
ซูอวี้เออร์แสดงสีหน้าน่าสงสาร ขณะกล่าวโต้แย้งให้ตัวเอง
เซียวเย่หลันทนไม่ไหว เขาไม่อยากฟังการวิวาทของสตรี “เย่ซิ่น เจ้ามาแยกพวกนางไป”
“ขอรับ”
เย่ซิ่นเดินเข้ามา แต่กลับรู้สึกสับสน
เขาหันกลับมา “ท่านอ๋อง ผมของพวกนางพันกันมั่วไปหมด แยกมิได้ขอรับ”
“วุ่นวาย”
เซี่ยเชียนฮวันกล่าวอย่างเสียมิได้ว่า “พวกเจ้าคลุกฝุ่นไปทั่วทั้งตัวแล้ว ยังไม่รีบกลับบ้านอีกหรือ จะอยู่ขวางตาท่านอ๋องทำไม”
“ท่านพี่พูดถูก”
หลิวหรูซวี่เพิ่งนึกได้ ตอนนี้นางรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก และไม่อาจอยู่ต่อหน้าท่านอ๋องนานเกินไป มิฉะนั้นอาจจะทำให้เกิดความประทับใจที่ไม่ดี
นางหันกลับไปประคองน้าเซี่ย และเหลือบมองซูอวี้เออร์ที่แสดงท่าทีน่าสงสารแวบหนึ่ง
“นางหญิงชั้นต่ำ อย่านึกว่าสิ่งที่เจ้าทำจะไม่มีใครรู้นะ เมื่อสองสามวันก่อนข้าเห็นกับตาตัวเองว่า เจ้าแอบนัดพบชายอื่นที่ประตูข้างของเรือนจิ่นผิงเป็นการส่วนตัว หึ”
เมื่อซูอวี้เออร์ได้ยินที่หลิวหรูซวี่พูดก็พลันตกใจ!
ประตูข้างเรือนจิ่นผิง นั่นเป็นสถานที่ที่นางแอบนัดพบกับเฟิงเยว่นี่ พวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อวางแผนว่าจะพาเซี่ยเชียนฮวันจากไปอย่างไร
หรือว่าจะถูกนางหญิงปากร้ายนี่เห็นเข้า?!
ไม่ดีแน่
หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย นางจบเห่แน่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...