หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 243

มือของเซี่ยเชียนฮวันที่ถือหวีไม้แข็งทื่อเล็กน้อย

ซูอวี้เออร์เกิดเรื่อง แล้วเกี่ยวอะไรกับนาง?

นางอดไม่ได้ที่จะมองไปที่กล่องยาหลายกล่องตรงมุมห้อง ตอนนี้นางรู้สึกกังวลเล็กน้อย และมักจะรู้สึกว่าตําแหน่งของกล่องยาเปลี่ยนไปเล็กน้อย? เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว แต่มิกล่าวอันใด นางเก็บข้าวของสักพัก จากนั้นก็ตามอวิ๋นซีกับเซียวเย่หลัน ไปยังเรือนจิ่นซิ่ว

เมื่อเห็นสภาพของซูอวี้เออร์ แม้แต่เซี่ยเชียนฮวันก็อดไม่ได้ที่จะผงะ

ตาข้างซ้ายของซูอวี้เออร์ทั้งบวมทั้งน่าเกลียด ตาขาวแดงก่ำเหมือนสีเลือด ทั้งยังมีเลือดปกคลุม และมีหนองที่น่าขยะแขยงไหลออกมาจากรอบดวงตา

“อวี้เออร์ไม่อยากให้ท่านอ๋องเห็นสภาพที่น่าเกลียดของตัวเองเช่นนี้ แต่ แต่ถ้าไม่ให้ท่านอ๋องเห็น ท่านจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องเลวร้ายอะไรกับข้า”

ซูอวี้เออร์ร่ำไห้ และปิดตาตัวเองใหม่อีกครั้ง

เซียวเย่หลันถามด้วยสีหน้าเย็นชา “มันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?”

“เรียนท่านอ๋อง เมื่อคืนวานหลังจากที่ข้าอาบน้ำเสร็จ และเตรียมจะเข้านอน คาดไม่ถึงว่าเพิ่งจะขึ้นเตียงไปก็เห็นแมงมุมตัวใหญ่เกาะบนผ้าม่าน!”

“มันพ่นพิษใส่ข้า และกระเด็นเข้าตาข้า ทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดมาก จนนอนไม่หลับทั้งคืน พอเช้ามาข้าก็กลายเป็นแบบนี้...”

ซูอวี้เออร์อธิบายทั้งน้ำตา

ทุกคำพูดของนาง ทำให้สีหน้าของเซียวเย่หลันมืดมนขึ้นเรื่อยๆ

เหมือนกับมีความโกรธอยู่ในดวงตาของเขา

ตอนแรกก็หนูพิษ ตอนนี้ก็แมงมุมพิษ นี่จวนของเขากลายเป็นรังหนูรังงูไปแล้วหรือ!

“ในเมื่อเจ้าโดนพิษเมื่อวาน แล้วทำไมเพิ่งจะมาบอกเช้าวันนี้?” เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วถาม

“ข้าไม่กล้ารบกวนเวลาพักผ่อนของท่านอ๋องกับพระชายา”

ซูอวี้เออร์ก้มหน้าอย่างละอายใจ

ด้วยวิธีนี้ จะแสดงให้เห็นว่านางมีคุณธรรมและเหตุผล

เซียวเย่หลันรู้สึกทุกข์ใจมากตามที่คาด เขาตบหลังซูอวี้เออร์เบาๆ และกล่าวปลอบโยนว่า “ไม่ต้องกลัว ข้าสัญญาว่าเจ้าจะไม่เป็นไร”

จากนั้น เขาก็หันมามองเซี่ยเชียนฮวัน “เจ้าช่วยรักษาอวี้เออร์ที”

แววตาดุจคมมีดของเซียวเย่หลันจ้องมองไปทางเซี่ยเชียนฮวัน!

เซี่ยเชียนฮวันตอบอย่างเฉยชา “ข้าให้คนไปจับแมงมุมแม่ม่ายดำมาสองสามกล่อง ไว้ใช้เป็นวัตถุดิบยา”

กล่องแมงมุมพิษอยู่ในห้องของนาง

จุดนี้ นางมิอาจปฏิเสธได้

“ในเมื่อเป็นแมงมุมสำหรับทำยา แล้วเหตุใดถึงมาโผล่บนเตียงของอวี้เออร์”

เซียวเย่หลันมองเซี่ยเชียนฮวันตาเขม็ง สายตานั้นทะลุทะลวง ราวกับว่านางกําลังถูกสอบสวนในฐานะนักโทษ

เมื่อไม่กี่ชั่วยามก่อน ดวงตาคู่นี้ยังคงอบอุ่นเมื่อมองมาที่นาง แม้กระทั่ง แฝงไปด้วยความอ่อนโยนที่แม้แต่ตัวเขาก็ไม่รับรู้

แต่ตอนนี้ ความรู้สึกคลุมเครือเหล่านั้นกลับมลายหายไป และหลงเหลือไว้เพียงความสงสัยและเย็นชา

เซี่ยเชียนฮวันงอนิ้ว แล้วเบือนหน้าไปอีกด้าน “ท่านถามข้าว่าทำไม ข้าก็อยากจะถามแม่นางซูเช่นกัน มีแมงมุมพิษหลากหลายสายพันธุ์บนโลก ขายาวขาสั้นแตกต่างกัน แล้วนางรู้ได้อย่างไรว่าเป็นชนิดเดียวกับแมงมุมที่ข้าเลือกเป็นวัตถุดิบยา?”