“หายากที่จะเห็นแม่นางน้อยอย่างเจ้าในสถานที่แบบนี้ เจ้ามาที่นี่เพื่อเก็บสมุนไพรโดยเฉพาหรือ?”
บางทีชายชราคงไม่ได้พูดกับใครมานานเกินไป จึงพูดเป็นต่อยหอย
เซี่ยเชียนฮวันจึงไม่อาจสลัดเขาได้ ทำได้แค่เดินไปเป็นเพื่อนเขา และพยักหน้าตอบ “ใช่แล้ว พ่อแม่ของข้าเปิดโรงหมออยู่ที่เมืองหลวง”
“หือ ออกจากเมืองหลวงมาเก็บสมุนไพรที่นี่? นั่นมันไกลมากเลยนะ!” ชายชราอุทาน
“เพราะข้าได้ยินมาว่ามีสมุนไพรหายากที่นี่ แต่หาอยู่นานก็หาไม่เจอ ท่านผู้เฒ่าอาศัยอยู่ที่นี่ คงรู้ว่าสมุนไพรเหล่านั้นเติบโตที่ไหน ไม่รู้ว่าพอจะแนะนำข้าได้หรือไม่”
เซี่ยเชียนฮวันเอ่ยถึงชื่อสมุนไพรสองสามชนิด
นางลอบสังเกตอีกฝ่าย แต่ไม่เห็นอะไรผิดปกติกับชายชรา แต่ในใจมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ
ถ้าหากชายชราผู้นี้สามารถพานางไปหาสมุนไพรได้ นั่นก็พิสูจน์ว่า เขาเป็นคนเก็บสมุนไพรที่อาศัยอยู่บนภูเขานี้จริงๆ ไม่ใช่ชาวซีเหลียงปลอมตัวมา
หลังจากที่ชายชราได้ยินรายชื่อสมุนไพรของเซี่ยเชียนฮวัน เขาก็ตอบกลับมาแบบไม่ต้องคิดว่า “ไม่มีปัญหา ตามข้ามาได้เลย”
“ขอบคุณมาก”
เซี่ยเชียนฮวันเห็นท่าทางของเขาดูปกติมาก จึงค่อยๆ วางใจลง
จากนั้น นางก็เดินตามชายชราเก็บสมุนไพรไปตลอดทาง และยังพบสมุนไพรที่มีประโยชน์มากมาย
เมื่อเซี่ยเชียนฮวันกำลังจะกลับ จู่ๆ ชายชราก็หยุดเดิน แล้วดึงตะกร้าของนางไว้
“มีอะไรหรือท่านผู้เฒ่า?”
เซี่ยเชียนฮวันหันกลับมา”
สีหน้าของชายชราดูเคร่งขรึม หูกระดิกเล็กน้อย และกล่าวเสียงกระซิบว่า “มีคนอยู่ใกล้ ๆ”
“ใคร”
เซี่ยเชียนฮวันอดไม่ได้ที่จะประหม่า
นางมองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาคน
ชายชราทำท่าทางให้เงียบ และส่งสัญญาณให้นางตามตัวเองไปอีกทาง
ชาวซีเหลียงคนนั้นเดินเข้ามาอย่างช้าๆ กล่าวเสียงเย็นชาว่า “พวกเจ้าโกหก เครื่องแต่งกายของสตรีคนนี้ราคาไม่ถูก นางจะต้องเป็นคนชนชั้นสูง ไม่ใช่หลานสาวของคนเก็บสมุนไพรธรรมดา”
“ข้า ข้าแค่เก็บเงินจากการทำงานหนักเพื่อซื้อของฟุ่มเฟือยก็เท่านั้น หลานสาวของคนเก็บสมุนไพรธรรมดาจะสวมผ้าไหมใส่เครื่องประดับไม่ได้เหรอ? พวกเจ้าเลือกปฏิบัติกับคนชนชั้นชาวนา!”
เซี่ยเชียนฮวันไม่คิดว่าทักษะการสังเกตของชาวซีเหลียงจะแข็งแกร่งขนาดนี้ นางไม่มีทางเลือกนอกจากยืนกระต่ายขาเดียว
น่าเสียดายที่ชาวซีเหลียงไม่ฟังข้อแก้ตัวของนาง พวกเขาทั้งหมดเดินเข้ามาล้อมนางกับชายชราไว้ตรงกลาง และกระซิบกระซาบด้วยภาษาที่นางไม่เข้าใจ
“จับตัวผู้หญิงไว้ มันเป็นคนชนชั้นสูง”
“แล้วคนแก่ล่ะ?”
“ฆ่าทิ้งซะ”
หลังจากปรึกษากันเสร็จ พวกเขาก็ชักอาวุธออกมา!
เซี่ยเชียนฮวันหน้าเปลี่ยนสี รีบผลักชายชราออกไป “ท่านผู้เฒ่ารีบไป เป้าหมายของพวกเขาคือข้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...