หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 343

“เฮ้ ผู้หญิงคนนี้หน้าตาไม่เลวเลยนะ ก่อนจับกลับไป ทำไมพวกเราไม่ผลัดกันเล่นสักหน่อยล่ะ”

“ดูให้ดี ท้องโตขนาดนี้ เอาอะไรมาเล่น”

“ใครบอกว่าท้องโตแล้วเล่นไม่ได้? ข้ายังไม่เคยลองผู้หญิงท้องเลย ดังนั้นข้าอยากจะลองดูสักหน่อย ฮ่าๆ...”

ชายฉกรรจ์กลุ่มนี้ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

เซี่ยเชียนฮวันอาจฟังไม่ออก แต่ดูจากสีหน้าของพวกเขาแล้ว ก็สามารถเดาออกว่าพวกเขากำลังหัวเราะอะไรกัน

นางเม้มปากแน่น ที่หว่างนิ้วแอบซ่อนเข็มเงินเอาไว้สองสามเล่ม เตรียมที่จะป้องกันตัว

อีกฝ่ายมีคนมากเกินไป

ถ้าหากมีแค่หนึ่งหรือสองคน นางก็ยังคงมีความมั่นใจ ว่าจะสามารถคว่ำอีกฝ่ายได้

แต่ตอนนี้คนเหล่านี้กำลังล้อมรอบนางกับชายชรา ถึงแม้ว่านางจะใช้เข็มเงินจัดการไปสักคนสองคน แต่จะมีคนอื่นๆ เข้ามาแทนที่อย่างแน่นอน และสุดท้ายนางก็จะโดนจับ

หากตกอยู่ในมือชาวซีเหลียง เกรงว่าคงมีชีวิจอยู่ไม่สู้ตาย!

“ลงมือ!”

สิ้นเสียงคำสั่ง พวกเขาก็ถือดาบพุ่งเข้าหาเซี่ยเชียนฮวัน

เซี่ยเชียนฮวันยกมือขึ้นด้วยความมุ่งมั่นที่จะสู้จนตัวตาย…

“อ้าค!”

ชายฉกรรจ์สองสามคนพลันกรีดร้องออกมาพร้อมกันก่อนจะล้มลงกับพื้น ราวกับควบคุมมือและเท้าไม่ได้ พวกเขาเกลือกกลิ้งไม่หยุด ร่างกายบิดเบี้ยวขดงอ

สภาพที่น่าสังเวชของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าถูกฝังเข็มด้วยเข็มบิน!

แต่ปัญหาคือ เข็มของเซี่ยเชียนฮวันยังอยู่ในหว่างนิ้ว ยังไม่ได้แทงออกไปเลย?

แล้ว...ใครเป็นคนลงมือ

เซี่ยเชียนฮวันแสดงสีหน้าตกตะลึง แต่รอบกายของนางก็ไม่มีใคร และที่ยืนอยู่ข้างกายนางก็คือ ชายชราเก็บสมุนไพรเท่านั้น

เว้นแต่ว่า ชายชราผู้นี้จะเป็นตัวปลอม

“ท่านผู้เฒ่า ฝีมือท่านใช่หรือไม่?”

เซี่ยเชียนฮวันหมุนตัวมามองเขาด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ

เสิ่นหรงปรายตามองชาวซีเหลียงที่นอนกองอยู่บนพื้น

เขาเดินเข้าไปใกล้แล้วคุกเข่าลง เข็มเงินถูกดึงออกมาจากร่างพวกเขาทีละเข็มๆ เพื่อเก็บใส่กระเป๋า

“ท่านรู้จักการฝังเข็มด้วยหรือ?”

เซี่ยเชียนฮวันอดถามต่อไม่ได้

เสิ่นหรงผงกหัวเล็กน้อย “พอรู้มาบ้าง”

“ท่านถ่อมตัวเกินไปแล้ว ถ้าอย่างท่านพอรู้มาบ้าง แล้วหมอคนอื่นจะเรียกว่าอะไร” เซี่ยเชียนฮวันส่ายหน้า

แม้ระยะห่างจะไกลกัน ทว่าทุกเข็มของเขากลับเจาะเข้าจุดฝังเข็มได้อย่างแม่นยำ

ไม่เพียงแต่ต้องใช้ทักษะการต่อสู้ที่สูง แต่ยังต้องมีความเข้าใจในจุดฝังเข็มบนตัวมนุษย์อีกด้วย เพื่อให้การโจมตีเดียวในครั้งเดียวเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ

“ในอนาคต ท่านก็สามารถทำได้เช่นกัน”

เสิ่นหรงเผยสายตาที่มีเลศนัยน์

เขาปลดตะกร้าสมุนไพรที่อยู่ข้างหลังออก แล้วโยนไปที่ข้างเท้าของเซี่ยเชียนฮวัน ก่อนทำคางพยักเพยิด “สมุนไพรเหล่านี้มีประสิทธิภาพกว่าดอกสายน้ำผึ้ง ท่านเอาไปเถอะ ยังมี หากท่านกำลังมองหาบางสิ่งเพื่อแก้พิษ...”