หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 75

บริสุทธิ์สูงส่ง?

เซี่ยเชียนฮวันแทบจะเป็นลมล้มไป

แต่เมื่อเห็นแก่หน้าเซียวเย่หลันที่ยังพอมีจิตใจนึกถึงผู้อื่นอยู่บ้าง ในครั้งนี้นางจึงไม่ได้โต้เถียง

เมื่อไม่มีเซี่ยอี๋หมู่เข้ามาก่อความวุ่นวาย

งานเลี้ยงครั้งนี้จึงดำเนินไปอย่างราบรื่นจนจบ

เซียวเย่หลันยืนอยู่ในลาน

บรรยากาศรอบข้างไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขา

เซี่ยเชียนฮวันเดินตรงไปแล้วเอ่ยถามเขาว่า "วันนี้เจ้ามาได้อย่างไร?"

"มาจับตัวเจ้ากลับไป"

“หา”

“ข้าเดาได้ว่าเจ้าจะใช้ข้ออ้างเดินทางมาร่วมฉลองวันเกิดอันติ้งโหว จากนั้นหลบอาศัยอยู่ที่บ้านโดยไม่กลับไป"

"......"

เซี่ยเชียนฮวันนับถือเขาจริง ๆ

ชายคนนี้เฉลียวฉลาดเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก

ไม่เช่นนั้นเขาจะเดาถูกได้ยังไง

เซียวเย่หลันยืนเอามือไขว้หลังเอาไว้ เหลือบมองไปที่นาง “การล่วงรู้ในความคิดของศัตรูจึงจะสามารถวางแผนออกรบได้"

"เจ้าอย่ามาวางท่ากับข้า" เซี่ยเชียนฮวันตอบกลับว่า "ข้ากลับบ้านมาพักเพียงไม่กี่วันเป็นอย่างไรกัน”

"ไม่มีคนเปลี่ยนยาให้ข้า ข้าไม่สะดวกนัก"

เซียวเย่หลันให้เหตุผลออกมาอย่างง่ายดาย

เซี่ยเชียนฮวันกำมือแน่น “ข้าคือพระชายาอ๋องผู้ที่แต่งกับเจ้าอย่างสง่าผ่าเผยสูงส่ง ไม่ใช่บ่าวรับใช้ของเจ้า"

"มีความแตกต่างหรือ"

“เอาเถอะ ข้าไม่มีอะไรอยากคุยกับเจ้า" เซี่ยเชียนฮวันหันหลังจากไป

เซียวเย่หลันมองไปที่ร่างของนาง เขาเผยอมุมปากขึ้นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว ซึ่งดูงดงามยิ่งนัก

......

"คนเหล่านั้นไม่ได้ ไม่เหมาะกับลูกของข้า" เซี่ยอี๋หมู่พึมพำออกมา "ลูกสาวข้าถึงอย่างไรก็ต้องแต่งกับท่านอ๋อง"

"ท่านอ๋อง? เช่นนั้นข้าคงช่วยไม่ได้"

นางเป็นเพียงแค่โหวฮูหยินธรรมดา จะกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับราชวงศ์ได้อย่างไร?

เซี่ยอี๋หมู่เลิกคิ้วขึ้นด้วยความเจ้าเล่ห์ "แน่นอนว่าท่านพี่มีสิทธิ์นั้น! หรือจะให้ลูกสาวของข้าแต่งเข้าไปในจวนจ้านอ๋องเป็นพระชายารองก็ย่อมได้ นางกับเชียนฮวันจึงจะได้คอยช่วยเหลือกัน"

"ไม่ได้!"

อันติ้งโหวฮูหยินหน้าเปลี่ยนสี นางสะบัดมือเซี่ยเหล่าไท่จวินออกแล้วลุกขึ้นยืน

เซี่ยอี๋หมู่เริ่มเดือดเนื้อร้อนใจ กล่าวว่า "เชียนฮวันไม่ได้เป็นที่โปรดปรานที่สุดในจวนสักหน่อย นางอยู่ในจวนจ้านอ๋องเพียงลำพังจะต่อสู้กับคนอื่น ๆ ได้อย่างไร แต่ซวี่เอ๋อร์ไม่ได้เป็นเช่นนั้น ข้าอบรมสั่งสอนนางด้วยตนเองมาเป็นอย่างดี จะได้รับความรักโปรดปรานจากจ้านอ๋องอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นสองพี่น้องร่วมมือกัน บีบซููอวี้เออร์ออกไปจากจวนได้คงจะดี!"

"นั่นสิ ซูเสวี่ย วันนี้เจ้าเองก็ได้ยินว่าจั้นอ๋องกล่าวเช่นไร เขาไม่ต้องการให้คนอื่นเรียกซููอวี้เออร์ว่าอนุภรรยาเสียด้วยซ้ำ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ลูกสาวของเจ้าจะรักษาตำแหน่งในจวนอ๋องไว้ได้หรือ"

เซี่ยเหล่าไท่จวินก็เข้าข้างนาง

อันติ้งโหวฮูหยินนึกถึงท่าทีของเซียวเย่หลันเมื่อครู่ก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย

"เอ่อ......"