หลินเฟิงล้วงมือทั้งสองข้างเข้าไปในกระเป๋า และขึ้นไปนั่งบนรถอย่างใจเย็น
ถังหว่านที่นั่งอยู่ตรงฝั่งข้างคนขับกลับยังคงมองเขาอยู่
“คุณหลิน หลี่เหวินเชาคนนั้นคือใคร?”
หลินเฟิงก็ไม่ได้เลือกที่จะปิดบัง พูดอย่างตรงไปตรงมา “น้องชายของภรรยาเก่าฉัน”
“อ๋อ......แบบนี้นี่เอง”
ทันใดนั้นถังหว่านก็ตระหนักขึ้นได้ว่า “ถ้าอย่างนั้นหลี่ฮุ่ยหรานก็คือภรรยาเก่าของคุณ”
หลินเฟิงพยักหน้าตอบรับ
ถังหว่านถามด้วยรอยยิ้ม “ดูเหมือนว่าระหว่างคุณหลินกับภรรยาเก่าคุณจะจบแบบไม่สวยเท่าไรนัก!”
“ต้องการให้ฉันช่วยคุณแก้ปัญหาไหมคะ?”
หลินเฟิงเหลือบไปมองเธอ หากให้เธอลงมือ เธอสามารถทำให้ตระกูลหลี่หายไปจากเจียงโจวได้อย่างไร้ร่องรอย
ถึงแม้ว่าตัวเขาเองจะเกลียดตระกูลหลี่ แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นที่จะฆ่าพวกเขาทิ้งทั้งหมด
ยิ่งไปกว่านั้นคุณปู่ก็ยังอยู่ ไม่ว่าเขาคิดจะทำอะไรก็ยังต้องรักษาหน้าของคุณปู่ไว้
“เรื่องของผมเอง ผมจัดการได้ คงไม่ต้องทำให้คุณถังลำบากใจหรอก”
ถังหว่านยิ้มเล็กน้อย “เข้าใจแล้ว แต่ถ้าคุณหลินพบเจอกับปัญหาอะไรสามารถเรียกฉันได้ตลอดเวลา”
เวลาพลบค่ำ
ประตูทางเข้าหลักโรงแรมเทียนอวี่
หลี่ฮุ่ยหรานสวมชุดราตรีสีน้ำเงินสวยเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยง
ทันใดนั้นก็ได้ดึงดูดสายตาของเถ้าแก่หลายคน
จางกุ้ยหลานสวมชุดกี่เพ้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ลูกสาวฉันจางกุ้ยหลานไม่ว่าจะไปที่ไหนล้วนเป็นจุดสนใจในทุกที่ที่เธอไป
“ฮุ่ยหราน ทำไมเหวินเชายังไม่มา?”
หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้วและพูดว่า “ใครจะไปรู้ว่าเจ้าเด็กคนนี้กำลังสร้างเรื่องอะไรอีก”
“ฉันลองโทรหาเขาดูละกัน”
แต่ไม่ว่าหลี่ฮุ่ยหรานจะโทรไปกี่ครั้ง ก็โทรไม่ติด
ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความสงสัยและพูดว่า “โทรไม่ติด”
จางกุ้ยหลานพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เจ้าเด็กสุรุ่ยสุร่ายคนนี้ มักจะชอบพลาดช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้ทุกที”
“ช่างเถอะ เขาจะมาหรือไม่มาก็ไม่สำคัญ วันนี้หลัก ๆ แค่เจรจาตกลงร่วมมือกับตระกูลถังให้ได้ เรื่องไหนก็ไม่สำคัญเท่า”
หลี่ฮุ่ยหรานพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง
“ฮุ่ยหราน พวกคุณมาถึงเร็วมาก!” หวางเส้าหลงที่ในตอนนี้เดินมาอย่างรวดเร็วจากในระยะไกล
หลี่ฮุ่ยหรานตอบกลับอย่างสุภาพ “พวกเราก็เพิ่งจะมาถึง”
จางกุ้ยหลานรีบก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างประจบสอพลอทันที “โอ้พระเจ้า! คุณหวาง ชุดสูทนี้ของคุณราคาคงแพงน่าดูเลย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...ไม่หรอก แค่เป็นสูทที่ผมสั่งตัดเอง ราคาก็ไม่กี่หมื่นบาทหรอก”
จางกุ้ยหลานรีบลากหวางเส้าหลงและหลี่ฮุ่ยหรานมายืนชิดกันอย่างรวดเร็ว
“จิ๊จิ๊ อย่าเพิ่งพูดอะไร จะว่าไปคุณสองคนยืนคู่กันแล้วดูเหมาะสมกันดีจริง ๆ!”
“แม่ พูดอะไรไร้สาระ” หลี่ฮุ่ยหรานหันมองแม่ตัวเองอย่างพูดไม่ออก
“สิ่งที่ฉันพูดล้วนเป็นความจริงทั้งนั้น”
หวางเส้าหลงยิ้มอย่างรู้ใจและพูดว่า “ฮุ่ยหราน พวกเรารีบเข้าไปในงานกันเถอะ”
หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้า
ทันใดนั้นเองหางตาของเธอก็เหลือบไปเห็นร่างที่คุ้นเคย
“หลินเฟิง?”
“อะไรนะ เจ้าคนไร้ค่านั่นก็มาที่นี่ด้วยเหรอ?” จางกุ้ยหลานเมื่อได้ยิน ก็มองตามสายตาของหลี่ฮุ่ยหรานไปทันที
หลินเฟิงจริง ๆ ด้วย
หลินเฟิงที่กำลังยืนรอถังหว่านอยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นทั้งสามคนก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที
หลี่ฮุ่ยหรานก็คิ้วขมวดเช่นกัน “คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
“คุณหญิงใหญ่ตระกูลถังเชิญฉันมาที่นี่”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...” จางกุ้ยหลานหัวเราะดังลั่นไม่หยุด “หลินเฟิง ทำไมนายไม่รู้จักตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองบ้าง”
“ทำไมคุณหญิงใหญ่ตระกูลถังต้องเชิญคนไร้ค่าแบบนายด้วยล่ะ?”
หวังเส้าหลงพูดอย่างยิ้มเยาะ “ฮุ่ยหราน สามีเก่าของคุณช่างมีอารมณ์ขันเสียจริง”
หลี่ฮุ่ยหรานหน้าเสียเล็กน้อย
ไม่รู้ว่าเขามีนิสัยคุยโวโอ้อวดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร
“หลินเฟิง นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คุณควรมา รีบออกไปซะเถอะ”
การที่หลินเฟิงยังอยู่ตรงนี้ เธอไม่แน่ใจว่าแม่ของเธอจะพูดจาดูแคลนเขาอย่างไรอีกบ้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี