ตอนหัวค่ำ หลินเฟิงได้นั่งแท็กซี่มาถึงวิลล่าบรรพบุรุษของตระกูลหลี่
ไม่คิดว่าจางกุ้ยหลานได้รออยู่ที่ประตูตั้งนานแล้ว
เมื่อเห็นหลินเฟิงมาถึง เธอก้าวเข้าไปเตือนทันทีว่า “หลินเฟิง เดี๋ยวเมื่อเห็นคุณปู่ อะไรควรพูด และอะไรไม่ควรพูด ฉันหวังว่าคุณรู้ดี”
“หากคุณกังวลขนาดนี้จริงๆ งั้นก็ไล่ผมไปดีกว่า” หลินเฟิงยิ้ม
“คุณ....”จางกุ้ยหลานจ้องมองหลินเฟิง ไม่คิดว่าเขากล้าพูดอย่างนี้กับเธอ
หลินเฟิงไม่สนใจเธอ เดินเข้าตรงวิลล่าไป
ในหย่ากับหลี่ฮุ่ยหรานแล้ว นอกจากคุณปู่หลี่ เขาก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจใคร
พอเข้าไปถึง ก็เห็นคุณปู่คาดผ้ากันเปื้อนที่เอวและได้จัดอาหารไว้เต็มโต๊ะ
“คุณปู่ วันนี้เป็นวันอะไรนะ ทำอาหารไว้เยอะจัง”
หลี่ไห่ซานพอเห็นหลินเฟิงก็รีบดึงมือเขา ยิ้มและพูดว่า “เสี่ยวเฟิงนะ คุณมาแล้ว”
“เดี๋ยวคุณก็รู้”
สองคนนั่งคุยกัน จางกุ้ยหลานคอยจับจ้องหลินเฟิง กลัวว่าเขาจะพูดอะไรที่ไม่ควรพูด
สักพักหนึ่ง หลี่ฮุ่ยหรานก็มาถึง
หลินเฟิงอยู่ที่นี่ด้วย อย่างที่เธอคาดไว้
เมื่อก่อนก็คือคุณปู่สนับสนุนอย่างเต็มที่ที่ให้เธอแต่งกับเขา
คุณปู่ของเธอเองให้ความสำคัญกับเขามาก
เนื่องจากรู้ถึงจุดนี้ หลี่ฮุ่ยหรานจึงไม่ได้บอกคุณปู่เรื่องที่หย่า
“บ่ายนี้คุณไปไหนมา”หลี่ฮุ่ยหรานเดินตรงไปข้างๆเขา
อยากแน่ใจว่าคนที่เธอได้เจอในวิลล่าหรูนั้นเป็นเขาหรือเปล่า
หลินเฟิงยักไหล่ “ผมไปไหนไม่จำเป็นต้องรายงานคุณมั้ง”
“ไม่อยากพูดก็ช่าง ฉันก็ขี้เกียจถาม”
หลี่ฮุ่ยหรานออกเสียงฮึ่ม ทัศนคติที่เย็นชาของหลินเฟิงทำให้เธอไม่สบายใจมาก
หันหน้ามองไปที่คุณปู่ “คุณปู่ ไม่ใช่ว่ามีเรื่องใหญ่จะบอกเหรอคะ เรื่องอะไรคะ”
หลี่ไห่ซานเห็นพวกเขาทั้งสองมาถึงแล้วจึงพูดด้วยรอยยิ้ม “วันนี้ผมได้คุยกับสหายเก่าของผม จึงรู้ว่าหลานสาวของเขาทำงานที่อุตสาหกรรมยาสมุนไพร”
“ผมก็เลยคิดว่าสามารถจัดการงานหนึ่งให้หลินเฟิงพอดีนะ และหลานสาวเขาก็รับปากแล้ว”
จางกุ้ยหลานได้ยินก็คัดค้านทันที “ไม่ได้”
หลินเฟิงตอนนี้ไม่ใช่คนตระกูลหลี่แล้ว ทำไมต้องติดค้างบุญคุณของคนอื่นเพื่อจัดหางานให้เขาล่ะ
ปล่อยให้คนกากๆนี้ดูแลตัวเองเถอะ
“นี่....”
คุณปู่งง “หลินเฟิงเดิมทีก็ไม่มีงานทำ ในฐานะที่เป็นผู้ชายคงไม่เหมาะสมที่ช่วยฮุ่ยหรานซักผ้าทำอาหารทั้งวันตลอดมั้ง”
ในขณะนี้หลี่ฮุ่ยหรานพูดว่า “คุณปู่ เรื่องทำงานง่ายมาก ฉันจะจัดตําแหน่งให้หลินเฟิงที่บริษัทเมื่อถึงเวลา”
“เรื่องนี้ไม่ต้องกังวล”
จางกุ้ยหลานขมวดคิ้ว “คุณพ่อ เหวินเชาก็ยังไม่มีงานเลย คุณจัดหางานหนึ่งให้เหวินเชาก่อนดีกว่า”
“ฮึ่ม ผมก็อยากจัดการให้เขา”
คุณปู่ได้ยินก็ออกเสียงฮึ่ม “ผมก็อยากจัดการให้เขา แต่เด็กคนนี้ไม่มีความอดทน ถึงตอนนั้นมีแต่ทำให้ผมต้องขายหน้า”
“แล้วเด็กนั้นทำอะไรอยู่ ทำไมจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับ”
“แหม่ เดี๋ยวเหวินเชาก็กลับมา คุณรีบร้อนอะไร”จางกุ้ยหลานพูดแบบขอไปที
“ปัง”
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างนอกประตู
เห็นหลี่เหวินเชาเดินเข้ามาด้วยความโกรธ
เมื่อเห็นหลินเฟิงอยู่ที่นี่ เขาจึงด่าออกมาด้วยความโกรธว่า “ไอ้สารเลว ยังกล้ากลับมาอีกเหรอ”
“ไอเหี้ย ผมจะสู้กับคุณ”
หลี่เหวินเชายื่นมือไปยกเก้าอี้ข้างๆขึ้นแล้วตีไปยังหัวของหลินเฟิง
หลี่ฮุ่ยหรานใบหน้าเต็มไปด้วยความงง
น้องชายของเธอกินยาปืนหรือเปล่า
“หยุด”
หลี่ไห่ซานเมื่อเห็นแบบนี้ก็ตะโกน และลุกขึ้นทันที
ชี้ไปหลี่เหวินเชาและด่าด้วยความโกรธว่า “ไองี่เง่า กล้าลงมือกับพี่เขยของคุณเหรอ ไองี่เง่าที่ไม่มีมารยาท”
“พี่เขยเหรอ”
หลี่เหวินเชามีสีหน้าดูถูก “เขามีสิทธิ์เป็นพี่เขยของผมหรอ”
“วันนี้ผมอยู่โรงแรมเทียนหัวก็ได้เห็นหมดแล้ว เขากับเมียน้อยกำลังจองห้องที่แผนกต้อนรับ และยังลงมือเตะผมด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี