หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 232

หลังจากดูคลิปวิดีโอจบ สาริศาไม่รู้ว่าจะสาธยายความรู้สึกในใจอย่างไร ถึงแม้ธนพัตจะไม่เคยปกปิดเรื่องของเขากับพชิรา แต่เมื่อเห็นกับตาว่าสามีของเธอเคยใกล้ชิดสนิทสนมกับหญิงอื่น เธอยังคงไม่สามารถบอกตัวเองให้ยอมรับเรื่องนี้อย่างใจเย็นได้

“ว้าว แฟนเก่าของคุณธนพัตสวยมาก น่าเสียดายจัง ถ้าหากตอนนั้นไม่เกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้ก็คงเป็นคู่กิ่งทองใบหยกที่น่าอิจฉาเลยทีเดียว” ผู้หญิงคนหนึ่งในออฟฟิศกล่าวอย่างใจหายหลังจากเห็นคลิปวิดีโอ

คนที่อยู่ข้าง ๆ เธอจึงรีบสะกิดแขนของเธออย่างรวดเร็ว แล้วเหลือบมองสาริศาแวบหนึ่ง

ผู้หญิงคนนั้นจึงรู้ทันทีว่าตัวเองนั้นพูดผิดไป ทำไมตัวเองถึงพูดได้อย่างไรว่าเขาเหมาะสมกับอดีตแฟนต่อหน้าภรรยาของธนพัต

เธอหันมาขอโทษสาริศาด้วยสีหน้าแดงก่ำ “ขอโทษนะพี่ริศา ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันหมายถึง……ฉันอยากจะพูดว่า……”

หญิงสาวอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ อยู่ครึ่งค่อนวัน โดยไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรกับสาริศาว่าตัวเองไม่ได้มีเจตนาร้าย

“ไม่เป็นไร เรื่องราวเหล่านั้นเป็นอดีตไปแล้ว ฉันไม่ได้นำมาใส่ใจหรอก” สาริศาฝืนยิ้มแล้วกล่าวตอบ

ใครจะไปรู้ว่าเมื่อเธอกล่าวประโยคนี้จบ ก็ได้ยินเสียงประชดประชันของชญาภาดังขึ้นจากด้านหลัง 

“อ้าว เหรอ สาริศา เธอไม่ใส่ใจจริง ๆ เหรอ”

“ชญาภา เธอพูดอย่างนี้หมายความว่าไง! นั่นเป็นเพียงอดีตแฟนเก่าของคุณธนพัตเท่านั้น เกี่ยวอะไรกับพี่ริศา ใคร ๆ ก็เคยมีแฟนเก่า เธออย่ามาพูดมั่ว ๆ คลุมเครือเช่นนี้”

เมย์ได้ยินคำพูดของชญาภา ก็อดไม่ได้ที่จะตอบโต้กลับ

แต่ไหนแต่ไรมาเธอก็ไม่ค่อยถูกชะตากับชญาภา ในสายตาของเธอ ชญาภาคือผู้หญิงที่ขี้ประจบสอพลอ ชอบนินทาให้ร้ายคนอื่นลับหลัง

“ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธองั้นเหรอ หึ!” ชญาภามองสำรวจสาริศาหัวจรดเท้า ยิ้มอย่างดูแคลนแล้วกล่าว “หากไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ทำไมเธอจะต้องแต่งตัวเลียนแบบพชิราด้วย”

เมื่อได้ยินชญาภากล่าวเช่นนี้ ทุกคนจึงหันพรึ่บไปมองทางสาริศา

วันนี้สาริศาแต่งตัวแตกต่างไปจากปกติจริง ๆ ด้วย สไตล์เสื้อผ้าการแต่งตัวเหมือนกับพชิราในคลิปจริง ๆ แม้แต่การแต่งหน้าก็คล้ายกันมาก

เวลานี้นี้ ทุกคนจึงต่างครุ่นคิดในใจ สาริศาคงไม่ได้เลียนแบบพชิราจริง ๆ หรอกนะ เป็นถึงภรรยาของธนพัต กลับเลียนแบบการแต่งตัวของอดีตแฟนเก่า นี่ก็แปลว่า…….

ทุกคนเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง เหมือนกระจ่างทุกอย่างในทันที

“สาริศา ฉันว่า เธอเห็นแฟนเก่าของธนพัตสวยมาก จึงรู้สึกอายที่ด้อยกว่าล่ะสิ ทำไม กลัวธนพัตจะไม่ชอบเธอ ไม่ต้องการเธอหรือไง ถึงได้มาเลียนแบบพชิรา คิดอยากใช้สิ่งนี้เพื่อมัดใจธนพัต” ชญาภากล่าวอย่างไม่เกรงใจ “เมื่อก่อนฉันคิดว่าธนพัตชอบเธอมาก โถ ๆ ๆ คิดไม่ถึง......”

ชญาภากล่าวจบ ยังส่ายหน้าในลักษณะเสแสร้ง และมองไปทางสาริศาอย่างท้าทายยั่วยุ

ได้ยินคำถากถางแดกดันของชญาภา ในใจของสาริศามีเพียงคำว่าอึดอัดเท่านั้นที่จะบรรยายความรู้สึกได้ แต่เธอกลับไม่สามารถสรรหาคำพูดใด ๆ มาตอบโต้ เพราะแม้แต่ตัวเธอเองก็รู้สึกว่าการแต่งตัวของเธอในวันนี้เหมือนกับพชิราจริง ๆ 

ถึงแม้เห็นชัชวาลแล้วจะพอจินตนาการได้ว่า พชิราต้องสวยงามมากอย่างแน่นอน แต่เมื่อเห็นพชิราในคลิปเมื่อสักครู่แล้ว ความงามของเธอทำให้สาริศาตะลึงงันจริง ๆ

แล้วครุ่นคิดดูตัวเอง ทั้งรูปร่างหน้าตาและความสามารถที่ไม่ได้โดดเด่น อีกทั้งยังเป็นลูกสาวนอกสมรสอีก

ไม่ว่าจะรูปลักษณ์หรือฐานะทางครอบครัว เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพชิราต่างหากคือคนที่เหมาะสมกับธนพัตที่สุด ส่วนตัวเองกับพชิรานั้นห่างชั้นกันคนละโยชน์ จนตอนนี้เธอเกิดสงสัยว่า ธนพัตในตอนนั้นชอบตัวเองได้อย่างไร

นอกเหนือจากชญาภาแล้ว เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ในบริษัท คาดว่าด้วยความสัมพันธ์ด้านการงาน จึงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่สาริศากลับเหมือนรู้สึกสามารถมองเห็นความตื่นเต้นเย้ยหยันที่ซ่อนอยู่ในใต้ดวงตาของพวกเขา

เธอรู้สึกว่าในเวลานี้ตัวเองนั้นเหมือนกับตงซือในเรื่องตงซือเลียนแบบขมวดคิ้ว ที่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ เหยียดหยาม แต่กลับยังไม่รู้ตัว ยังคงเต้นกระดี๊กระด๊าราวกับตัวตลกก็ไม่ปาน

สาริศาหันหลังหยิบกระเป๋าของตัวเอง  แล้วออกจากบริษัทราวกับกระโดดก็ไม่ปาน

ไม่อยากจะดูความคิดเห็นเช่นนี้อีก สาริศาจึงออกจากทวิตเตอร์ แต่ก่อนจะออกจากทวิตเตอร์ ฉับพลันเหลือบเห็นหนึ่งชื่อโปรไฟล์ที่คุ้นเคย

จึงรีบเปิดทวิตเตอร์อีกครั้ง สาริศาจึงดูให้แน่ใจอีกทีว่าเมื่อสักครู่นั้นตัวเองไม่ได้ตาฝาดไป ผู้ที่โพสต์คลิปนี้คือ “หวนคืนอดีต”!

“หวนคืนอดีต” ผู้นี้เป็นใคร และมีคลิปวิดีโอธนพัตกับพชิราได้อย่างไร เห็นมุมในการถ่ายคลิป ดูไม่เหมือนเป็นการแอบถ่าย เขาตอนนั้นจะต้องอยู่ในงานด้วยอย่างแน่นอน หรือว่าเป็นเพื่อนของธนพัตกับพชิรา แล้วอย่างนั้นทำไมต้องคอยมาสอดส่องตัวเองเช่นนี้

เธอทวิตหนึ่งความคิดเห็นด้วยความสงสัยบวกความโกรธให้กับ “หวนคืนอดีต”ว่า

[คุณเป็นใครกันแน่! ทำไมต้องโพสต์คลิปนี้]

ไม่นาน “หวนคืนอดีต” ก็ได้ตอบกลับเธอ

[เกมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ถึงเวลาที่ของบางอย่างก็ควรจะกลับคืนสู่เจ้าของเดิม]

[หมายความว่าอย่างไร คุณเป็นใครกันแน่!] สาริศาไม่เข้าใจคำพูดประโยคนี้ของ  “หวนคืนอดีต”

[ไม่นานคุณก็จะรู้เอง อย่าใจร้อน]

เมื่อพูดประโยคนี้จบ “หวนคืนอดีต” ก็หายไป ไม่ว่าสาริศาจะบี้ถามอย่างไร ก็ไม่มีการตอบกลับมาใด ๆ 

จึงโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟาด้วยความโมโห สาริศารู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้เหมือนกับกำลังมีชีวิตอยู่ภายใต้การถูกเฝ้ามองดูของใครบางคน อีกฝ่ายรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเอง แต่ตัวเองกลับเหมือนคนโง่ที่ไม่รู้อะไรเลย 

ความรู้สึกนี้ทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่ายไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะสูญเสียของบางไปอย่างไรอย่างนั้น