หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 264

เมื่อเห็นว่ากันยาหลับตลอด สาริศาก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดทวิตเตอร์ดู

เปิดดูฮอตเสิร์ชในทวิตเตอร์ สาริศากดเข้าไปค้นหาเนื้อหาที่ตนเองสนใจ ก็พบว่ามีการถ่ายทอดสดงานแถลงข่าวของบริษัทธนพัตทางอินเทอร์เน็ตโดยไม่ได้ตั้งใจ

กดเข้าไปดูอย่างอยากรู้ สาริศากลับเห็นธนพัตนั่งอยู่กับพชิรากำลังให้สัมภาษณ์กับนักข่าว

ปฏิกิริยาแรกก็คือกดปิดโทรศัพท์ ทันใดนั้นสาริศาก็รู้สึกเจ็บหัวใจ เมื่อกี้ตนโทรหาธนพัตแต่ไม่มีคนรับสายเลย ที่แท้ก็เพราะว่าเขากำลังอยู่กับพชิราอย่างนั้นเหรอ?

สุดท้ายก็ยังสู้ความอยากรู้ไม่ได้ สาริศาเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาดูต่อ ปรากฏว่ามันคืองานแถลงข่าวเกี่ยวกับเครื่องประดับคอลเลคชั่นใหม่ของTNP Group พอดีที่พชิราเป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับคอลเลคชั่นนี้

ในวิดีโอถ่ายทอดสดพชิรากำลังสวมชุดเดรสยาวเกาะอกสีขาว บนลำคอประดับด้วยสร้อยไข่มุกเป็นประกายอย่างเรียบง่าย พอดีกับระดับของกระดูกไหปลาร้า

อาจเป็นเพราะว่าต้องออกกล้อง การแต่งหน้าของพชิราในวันนี้เลยไม่เหมือนปกติ แต่งหน้าโทนสีนู้ดแมทช์ด้วยลิปสติกสีแดงออกส้ม ตาเป็นประกายดุจน้ำ ริมฝีปากสีแดงกับฟันสีขาว มองดูแล้วทั้งสดชื่นและเซ็กซี่

ธนพัตที่อยู่ด้านข้างกลับสวมชุดสูทสีดำปกติ แต่ร่างกายและอารมณ์ของเขาทำให้ชุดนี้รู้สึกแตกต่าง ชวนให้คนคิดถึงความสง่างาม

เมื่อก่อนข่าวของธนพัตกับพชิราเป็นประเด็นมาก ดังนั้นนอกจากคำถามปกติแล้ว นักข่าวจึงไม่ปล่อยโอกาสดีๆนี้หลุดลอยไป ยังถามคำถามส่วนตัวกับธนพัตกับพชิราเป็นจำนวนมาก

เกี่ยวกับคำถามที่นอกเหนือจากการออกแบบ ธนพัตเลือกที่จะไม่ตอบ มองข้ามไปโดยอัตโนมัติ ตามสไตล์ปกติของเขา

ส่วนพชิรากลับใจกว้าง ต่อหน้าคำถามกวนๆ ต่างๆ ของนักข่าว ก็พูดคำตอบที่มักจะทำให้คนรอบข้างขบขัน ทันใดนั้น ความประทับใจของผู้คนที่มีต่อหญิงที่ทั้งสวยและฉลาดคนนี้ก็ยิ่งมีมากขึ้น

สาริศาเห็นคอมเมนต์ในไลฟ์สดต่างก็ชื่นชมธนพัตกับพชิรา

“ผู้ชายก็ฉลาดผู้หญิงก็สวย น่าดูจริงๆ!!”

“ชุดของทั้งสองนี่จงใจใส่ให้เข้าคู่กันสินะ เหมือนกับเจ้าชายและเจ้าหญิงในนิทานเลย”

“ถ้าหากมีลูกด้วยกัน ลูกออกมาจะงานดีขนาดไหนเหนี่ย”

“คบกัน คบกัน คบกัน เรื่องสำคัญต้องพูดย้ำสามรอบ”

“ท่านประธานมาดเข้มคู่กับสาวผู้อ่อนโยน ฉันจิ้นเลย เจ๋ง”

……

เห็นพชิรายิ้มหวานอยู่ในไลฟ์ สาริศาก็นึกถึงใบหน้าที่มองมาทางตนอย่างเย่อหยิ่งในวันนั้น ผู้หญิงคนนี้แสดงเก่งจริงๆ

สุดท้าย พิธีกรก็พูดกับนักข่าวที่อยู่ล่างเวที “เอาล่ะ ตอนนี้เหลือเพียงคำถามสุดท้ายแล้ว ทุกท่านยังมีอะไรที่สนใจอยากรู้อีก เชิญใช้โอกาสนี้ถามได้เลยค่ะ”

นักข่าวคนนึงรีบลุกขึ้นถาม “คุณพชิรา เรื่องเกี่ยวกับการออกแบบเครื่องประดับนี้พวกเราพอรู้กันแล้ว สุดท้ายฉันขอถามคำถามส่วนตัวได้มั้ยคะ? คุณสามารถเลือกที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้”

พชิราแกล้งคิดอยู่ครู่ และจึงฉีกยิ้มพูด “แน่นอนว่าได้ค่ะ”

เป็นห่วงสาริศาเล็กน้อย ธนพัตจึงโทรหาอีกครั้ง เธอยังโกรธตนอยู่ ถ้าหากไม่เป็นไรล่ะก็ ก็คงไม่ให้ตนต้องโทรหาหลายสายขนาดนี้

เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์สว่างขึ้นอีกครั้ง สาริศาก็ลังเลอยู่ครู่ และหยิบโทรศัพท์เดินออกไปที่ระเบียงด้านนอกห้องผู้ป่วย

“ฮัลโหล มีอะไร? ” สาริศารับสาย และถามอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี

“เมื่อกี้ทำไมไม่รับสาย? ” เพราะว่าเป็นห่วง น้ำเสียงของธนพัตจึงดุเล็กน้อย จากที่หูของสาริศาได้ยิน ทำให้แค่รู้สึกน้อยใจกว่าเดิม

“เมื่อกี้ปิดเสียง ไม่ได้ยิน”

“อืม แบบนั้นเหรอ? ” ในใจของธนพัตก็ปล่อยวางลง เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว “เมื่อกี้เธอโทรหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ? ”

“ไม่มีอะไร” อยู่ๆสาริศาก็ไม่อยากบอกธนพัตเรื่องของเธอกับสุวิทย์แล้ว “ฉันแค่อยากถามว่านายอยู่ไหน เห็นว่านายไม่รับสายเลยโทรไปหลายสาย”

“อืม ฉันเพิ่งแถลงข่าวเสร็จ ตอนนี้กำลังเตรียมตัวกลับบริษัท” ธนพัตอธิบายเหตุผลที่ตัวเองไม่ได้รับสาย

“โอเค นายทำงานเถอะ ฉันไม่กวนแล้ว” พูดจบ ก็ไม่รอให้ธนพัตตอบกลับ สาริศาก็วางสายไปเลย

หลังจากวางสาย สาริศาก็พิงกำแพงอย่างไร้เรี่ยวแรง รู้สึกว่าตอนนี้จะพูดคุยกับธนพัตนั้นจะมีความรู้สึกเหนื่อยใจเล็กน้อย

ธนพัตบอกว่าเขาเพิ่งแถลงข่าวเสร็จ งั้นคงจะยังอยู่กับพชิราสินะ