หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 323

หลังจากที่ชัชวาลพาสาริศามาถึงสหรัฐอเมริกา เขาก็ได้จัดที่พักใหม่ให้กับเธออย่างรวดเร็ว นิธิธราสกุลกรุ๊ปเองก็มีธุรกิจอยู่ในสหรัฐอเมริกาไม่น้อย ดังนั้นจึงไม่ยากที่จะมาตั้งรกรากอยู่ที่นี่

หลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อย สาริศาก็บอกว่าจะขอไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาล หลังจากที่ยุ่งวุ่นวายจนถึงขนาดนี้ เธอกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อเด็กในท้องด้วย

“อาการบาดเจ็บของน้องยังไม่หายดี ไม่ต้องไปที่โรงพยาบาลเองจะดีกว่า เดี๋ยวพี่โทรติดต่อคุณหมอ ให้พวกเขามาตรวจถึงที่บ้านเอง” ชัชวาลคิดได้รอบคอบมาก

“อืม ค่ะ” สาริศาพยักหน้าให้ชัชวาลอย่างซึ้งใจ “ขอบคุณค่ะพี่ ช่วงนี้ลำบากพี่แล้ว”

ความดูแลเอาใจใส่ของชัชวาลที่มีต่อเธอในทุกวันนี้สามารถพูดได้เลยว่าละเอียดรอบคอบมาก จนเธอรู้สึกปลอดภัยมาก ทำให้เธอไม่รู้สึกว่าโลกใบใหญ่นี้ แต่กลับไม่มีที่ให้เธอไป ที่แท้การมีญาติพี่น้องให้พึ่งพิง และถูกพี่ชายคอยดูแลเอาใจใส่มันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง

“น้องพูดอะไรแบบนี้” ชัชวาลจงใจทำหน้าบึ้ง แล้วดีดหน้าผากของสาริศาเบา ๆ “พี่เป็นพี่ชายของน้อง ทำแบบนี้เพื่อน้องก็สมควรแล้ว ต่อไปนี้อย่าพูดเกรงใจแบบนี้กับพี่อีกนะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ” สาริศายกยิ้มพร้อมกับลูบหน้าผากของตัวเองเบาๆ จากนั้นก็มองไปที่ชัชวาล “พี่คะ”

สาริศาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ใช่แล้ว พี่ชาย ต่อจากนี้ไปเธอมีพี่ชายแล้ว เธอสามารถทำตัวเอาแต่ใจเหมือนเด็กกับเขาได้ และเธอก็สามารถอาละวาดกับเขาอย่างเอาแต่ใจได้ เพราะพวกเธอเป็นครอบครัวเดียวกัน ถึงแม้ว่าด้วยนิสัยของเธอ โอกาสที่จะทำแบบนี้จะน้อยมาก

ชัชวาลเองก็ถูกคำว่าพี่ชายของสาริศาทำให้ซาบซึ้งใจ เขาเอื้อมมือออกไปดึงสาริศาเข้ามากอดไว้ “น้องสาวคนดีของพี่ ต่อไปนี้พี่จะไม่ยอมให้ใครรังแกน้องได้อีกแล้ว พี่จะชดเชยกับช่วงเวลาตลอดหลายปีที่ขาดหายไปให้น้องทั้งหมดเลย”

“ค่ะ” สาริศากอดชัชวาลกลับ ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำตาคลอเล็กน้อย

ในช่วงบ่าย ชัชวาลเชิญคุณหมอสัญชาติจีนมาที่บ้าน หลังจากการตรวจอาการจนครบทุกด้าน คุณหมอก็บอกสาริศาว่าสภาพร่างกายของเธอค่อนข้างอ่อนแอ จำเป็นต้องพักฟื้นและบำรุงร่างกายให้ดี

“แล้วลูกในท้องไม่เป็นไรใช่ไหมคะ” สาริศาเอ่ยถามอย่างกังวลใจ

“ไม่เป็นไรครับ วางใจได้ เด็กในท้องแข็งแรงมาก” คุณหมอพูดปลอบสาริศา แล้วพูดย้ำเตือนเธอ “หลังจากนี้คุณเป็นว่าที่คุณแม่แล้ว ดังนั้นคุณควรให้ความสำคัญกับการพักผ่อนด้านการรับประทานอาหารก็ต้องให้ความสำคัญ ต้องทานอาหารให้ครบห้าหมู่ด้วยนะครับ”

พอได้ยินว่าลูกในท้องปลอดภัยดี สาริศาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “อืม ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะคะ ฉันจะระมัดระวังเรื่องนี้ค่ะ”

“แล้วยังมีเรื่อง...”

คุณหมอพูดย้ำเตือนสาริศาเพิ่มเติมอีกหลายเรื่อง เธอฟังจนหัวแทบจะระเบิด การให้กำเนิดเด็กคนหนึ่งก็เป็นเรื่องที่มีความสุขมากและยุ่งยากมากเช่นกัน ในทางกลับกัน ชัชวาลที่นั่งอยู่ข้างๆ กลับตั้งใจฟังมากกว่าเธอซะอีก เขาพยายามจดจำคำพูดของคุณหมอคุณหมอทุกถ้อยคำไว้ในสมอง

ในที่สุดสิ่งที่ควรระวังและให้ความสำคัญเขาก็พูดออกมาจนหมดแล้ว หลังจากพูดขอบคุณเขาหลายครั้งติดต่อกัน ชัชวาลก็เดินออกไปส่งคุณหมอด้วยตัวเอง

สาริศานั่งลูบท้องอยู่บนโซฟา และอดที่จะจินตนาการว่าลูกในท้องจะหน้าตาเป็นยังไงในอนาคตไม่ได้ จะหน้าตาเหมือนเธอมากกว่า หรือว่า... ในดวงตาของเธอมีความโศกเศร้าปรากฏขึ้นมา หรือจะเหมือนเขามากกว่า

พอคิดถึงธนพัต หัวใจของสาริศาเจ็บขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ ตอนนี้เขาคงจะหวนกลับไปคบหากับพชิราแล้วสินะ? หลังจากที่ตนเองจากมา พวกเขาทั้งสองก็ไม่มีอุปสรรคขวางกั้นอีกต่อไปแล้ว

ตอนที่ชัชวาลเดินเข้ามา แล้วเห็นสาริศาที่กำลังก้มหน้าลง และสีหน้าเศร้าหมอง

“เป็นอะไรไป?” ชัชวาลเดินเข้ามาลูบหัวเธอ ก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“พี่คะ ใบหย่า…” เสียงของสาริศาสะอื้นเล็กน้อย ก่อนจะกระแอมเบาๆ แล้วยิ้มบางออกมา “ธนพัตเซ็นชื่อหรือยังคะ?”

“อืม พี่ได้รับมาเมื่อเช้านี้” ชัชวาลยังไม่ทันได้คิดว่าจะบอกกับสาริศายังไงดี แต่เธอกลับถามเรื่องนี้ขึ้นมาเอง

พอเห็นสีหน้าของสาริศาที่ยิ้มได้แย่ยิ่งกว่าร้องไห้ ชัชวาลยิ่งรู้สึกสงสาร “ริศา ถ้าน้องไม่มีความสุขก็อย่าฝืนใจตัวเองแบบนี้”

ส่วนธนพัต เธอจะถือว่าเป็นแค่ฝันร้าย ตอนนี้ตื่นจากความฝันแล้ว จึงถึงเวลาที่จะลืมไปได้แล้ว

พอเห็นสาริศาที่เข้มแข็งแบบนี้ แววตาของชัชวาลก็เปล่งประกายชื่นชมออกมา แบบนี้ถึงจะสมกับที่เป็นน้องสาวของเขาชัชวาลคนนี้!

“ริศา ในเมื่อน้องตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ น้องก็อยู่ที่สหรัฐอเมริกาไม่ต้องกลับไปแล้ว” ชัชวาลมองหน้าสาริศาและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ไม่ต้องห่วง พี่จะอยู่ที่นี่กับน้องด้วย”

“แล้วธุรกิจของตระกูลนิธิธราสกุลล่ะคะ?” สาริศากลัวว่าเพราะเรื่องของเธอจะส่งผลกระทบต่องานของชัชวาล

“ที่จริงแล้วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ธุรกิจด้านโบราณวัตถุในประเทศของนิธิธราสกุลกรุ๊ปนั้นไม่เท่ากับในต่างประเทศ เพราะในต่างประเทศมีโบราณวัตถุทางประวัติศาสตร์ที่สูญหายไปในต่างประเทศจำนวนมาก ดังนั้น พี่ตั้งใจที่จะทำธุรกิจของตระกูลนิธิธราสกุลต่อในต่างประเทศ”

หลังจากนิ่งคิดอยู่สักพัก สาริศาก็พยักหน้าเข้าใจ “ค่ะ”

พอได้ยินสาริศาเห็นด้วย ชัชวาลจึงแสดงรอยยิ้มวางใจออกมา

“ตกลง งั้นพี่จะรีบส่งต่องานของน้องในประเทศให้เรียบร้อย ส่วนเอกสารฉบับนี้” ชัชวาลยื่นใบหย่าในมือของเขาให้กับสาริศา “พี่คิดว่าน้องควรเก็บรักษาไว้เองจะดีกว่า”

หลังจากพูดจบชัชวาลก็กอดไว้อย่างอ่อนโยน หลังจากนั้นก็ลุกเดินจากไป บางทีเธออาจต้องการพื้นที่ส่วนตัวบ้าง

พอมองไปที่ใบหย่าในมือ สาริศาก็นึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้นที่ธนพัตกับพชิราที่สุขสมกันในห้องขึ้นมา ในใจของเธอก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อธนพัต

ให้ทุกอย่างมันจบไปแบบนี้เถอะ ถ้าเจอกันอีกครั้ง ก็ขอให้เป็นคนแปลกหน้าต่อกัน