หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 589

“คุณเป็นอะไรไปคะ?” พชิรามองไปที่ฌอน ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ตัวสั่น เหมือนหวาดกลัวมาก

แต่หลังจากผ่านไปสักพัก แล้วรวบรวมความกล้าพูดขึ้นมาว่า “คุณทำงานในสำนักพิมพ์กับ สาริศาใช่ไหมคะ”

พชิราถามอย่างมั่นใจ ท่าทางน่าสงสารของเธอทำให้ฌอนต้องกลืนน้ำลาย

ไม่รู้ว่าทำไมเธอถามถึงอาจารย์ของตนเอง? หรือว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าจะรู้จักกับอาจารย์ของตนเอง? งั้นก็ดีสิ

ในตอนที่ฌอนกำลังดีใจ เขาก็ได้ยินเสียงที่โกรธแค้นของพชิราดังขึ้นมา

“คุณเห็นสภาพของฉันในตอนนี้ไหมคะ มันเป็นฝีมือของสาริศาทั้งหมด!” พอเธอพูดแบบนี้ออกมา ฌอนก็ตกตะลึงไปทันที

ถูกอาจารย์ทำร้าย? ทำไมล่ะ!?

ฌอนสังเกตสภาพของพชิราอย่างระมัดระวัง คิดว่าเธอไม่มีความจำเป็นอะไรต้องมาหลอกลวงเขา อีกทั้งเธอก็อยู่ในสภาพนี้แล้ว และไม่จำเป็นต้องมาหลอกตัวเองแบบนี้ด้วย

“มีอะไรครับ?” ฌอนจึงถามคำถามที่อยู่ในใจออกมา จากนั้นก็ได้ยินพชิราบอกเล่าในเวอร์ชันที่เล่าให้กันยาฟัง

หลังจากฟังแล้ว ฌอนรู้สึกสงสาร

ทำไมเขาถึงชอบอาจารย์ คนที่ใจร้ายแบบนี้? ทำไมตนเองถึงได้ทุ่มเทความจริงใจให้กับคนที่ไม่คู่ควรด้วย

งั้นหลายวันมานี้สาริศาก็เสแสร้งแกล้งทำกับเขามาตลอดเลยใช่ไหม น่าเสียดายความรู้สึกที่เขามีให้เธอจริงๆ

ฌอนยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองพชิรา สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง หลังจากที่พชิราเห็นแบบนี้ เธอก็แอบหัวเราะในมุมมืดที่ฌอนมองไม่เห็น

สิ่งที่เธอต้องการคือผลตอบรับแบบนี้ ดูเหมือนฌอนจะเป็นลูกน้องฝีมือดีได้ ถ้าได้รับการสั่งสอนจากเธอ

“ดังนั้น ตอนนี้คุณมาบอกผมเรื่องพวกนี้เพื่ออะไรครับ?” ตอนนี้ฌอนรู้เรื่องทุกอย่างของสาริศาแล้ว

แล้วผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ามาหาเขาเพราะมีจุดประสงค์อยู่สินะ?

“ที่จริงแล้ว... ฉันชอบคุณมาตลอด ไม่อยากให้คุณถูกหลอก” ตอนที่พชิราพูดแบบนี้ เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

ทำให้พอฌอนเห็น ท้องน้อยของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้นมา

เขาหน้าตาดีพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่มีใครชอบเขา และหาแฟนไม่ได้เลย

ตอนนี้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนแรกที่มาสารภาพรักกับตนเอง และหน้าตาของเธอก็ดูสวยมากด้วย

ฌอนเกิดความรู้สึกสงสารขึ้นมา และอยากดูแลพชิราดีๆ

“เอาล่ะ ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณมาก ไม่ทราบว่าจะเรียกคุณว่ายังไงครับ” คุยกันมาจนถึงตอนนี้ ฌอนกลับยังไม่รู้ว่าพชิราชื่อว่าอะไร

“พชิราค่ะ”

“ฌอนครับ”

“เอ่อ ตอนนี้ดึกมากแล้ว คุณรีบกลับบ้านเถอะครับ”

“คุณไม่อยากจะแก้แค้นสาริศาเหรอคะ เธอหลอกความรู้สึกของคุณถึงขนาดนี้”

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ายังเป็นนักศึกษาที่ใจอ่อน และตัดสินใจไม่เด็ดขาด ถึงจะรู้แล้วว่าเขาถูกหลอกลวง แต่เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้เลย

“คุณคิดจะทำยังไงครับ?” ฌอนจะต้องตอบโต้แน่นอน แต่เขาก็อยากจะรู้ว่าพชิราคิดจะทำอะไร

“ที่ฉันกำลังคิดก็คือ หลอกลูกชายของเธอออกมา ปล่อยให้เธอร้อนใจบ้าง วางใจได้ค่ะ ลูกชายของเธอจะไม่ได้รับบาดเจ็บแน่นอน แค่อยากจะทำให้เธอเป็นห่วงร้อนใจสักสองสามวันเท่านั้นเอง”

พชิรารู้ว่าฌอนไม่ได้มีจิตใจโหดเหี้ยมจนถึงกับทำร้ายผู้อื่นจริงๆ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงหลอกให้ฌอนช่วยเหลือเธอ

เพราะยังไงฌอนก็เป็นพนักงานในสำนักพิมพ์เดียวกันกับสาริศา ดังนั้นจะทำอะไรก็สะดวกกว่า

“เขาดีกับฉันมากค่ะ ไม่ต้องห่วง”

ตอนที่มิลินได้ยินชื่อของชัชวาล สีหน้าของเธอก็มีความสุขขึ้นมาทันที

พอเห็นแบบนี้ สาริศาก็จำได้ว่าเมื่อก่อนเธอก็เคยเป็นแบบนี้ ตอนที่พูดถึงธนพัต สีหน้าของเธอก็จะมีความสุขทันที นี่คือความรู้สึกตอนที่เลือกคนที่ถูก

ในใจของสาริศาขอพรให้พี่ชายของเธอกับมิลินหวังว่าพวกเขาจะได้อยู่ด้วยกัน ถ้าเป็นแบบนี้ ทุกคนก็จะมีความสุข

“อืม ในเมื่อคบกันแล้วก็อยู่ด้วยกันดีๆ ฉันก็จะรอดื่มเหล้ามงคลเลยนะ” สาริศาพูดติดตลกและพอเห็นว่าหน้าของมิลินแดงก่ำขึ้นมา เธอก็หยุดล้อเลย

ช่วงเย็นของวันหนึ่งหลังจากเลิกงาน มิลินก็ขอให้สาริศาพาเธอกลับไปด้วย เธอจะไปสอนพิเศษให้ธีร์

“ได้สิ” สาริศาพยักหน้าตอบรับ ยังไงตนเองก็ตรงกลับบ้านเลย ดังนั้นจึงพามิลินกลับไปพร้อมกันเลย

“อาจารย์ครับ พี่มิลิน พวกคุณกำลังพูดถึงน้องธีร์เหรอครับ?” ฌอนรู้ว่าลูกชายของสาริศาคือธีร์

พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานกัน การที่ได้ยินและรู้ว่าลูกชายของสาริศาชื่อน้องธีร์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“ใช่แล้ว” มิลินพยักหน้า และมองไปทางฌอนว่าเขาคิดจะทำอะไร

มิลินกับฌอนไม่ได้สนิทกันมาก ถึงแม้ทั้งสองคนจะถูกสาริศาสอนงานให้ แต่บางทีอาจจะมีเหตุผลอื่นทำให้มิลินไม่ชอบฌอนเท่าไหร่

“เอ่อ...ผมเองก็อยากจะไปทำความรู้จักกับน้องธีร์ด้วย ได้ไหมครับ”

ฌอนคิดว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีมาก เพราะด้วยสถานะปัจจุบันของเขา ไม่มีทางที่จะทำตามแผนของพชิราได้เลย

ในวันนั้นเขากับพชิราได้เจอกันอีกครั้ง พชิราแต่งตัวสวยมาก ไม่ได้ฉีกขาดยับเยินเหมือนในคืนนั้น

พอฌอนได้เห็น หัวใจของเขาก็เต้นอย่างแรง