หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1065

รษิกาถอนหายใจโล่งอกขณะที่เดินเข้าไปในครัวคนเดียว โชคดีที่ไอวี่เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน หวังว่าเจตนินจะไม่คิดว่าฉันไม่สุภาพนะที่ไม่รับดอกไม้จากเขา

ในห้องนั่งเล่น เมื่อเจตนินนั่งที่โซฟา เขาก็วางดอกไม้ในมือไว้ข้างๆ เขา

เด็กๆ หันมามองเขาอย่างห่างเหิน

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาพวกเขา เจตนินก็เลิกคิ้วขึ้นและหันไปมองเด็กชายทั้งสอง “พวกเธอสองคนชอบของขวัญที่ฉันเอามาให้หรือเปล่า?”

เด็กชายมองหน้ากัน

พวกเขายังไม่ได้เปิดของขวัญนั้นเลยเพราะมองว่าเจตนินคือศัตรูหัวใจของเลอศิลป์

แม้ว่าพวกเขาจะชังน้ำหน้าเจตนิน แต่ก็รู้สึกว่าควรจะตอบคำถามนั้นอย่างเป็นกันเอง

อชิยิ้มให้เจตนิน “มันสนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ คุณเจตนิน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไอรดาก็ทำหน้าบึ้งโดยไม่รู้ตัว

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบเจตนิน แต่ก็มีสัญญาณเตือนในใจไม่หยุดหย่อนตั้งแต่เขามาปรากฏตัว ผู้ชายคนนี้ทำเหมือนกันกับพ่อตอนที่จีบคุณรษิกาไม่มีผิด เขามาหาคุณรษิกาแต่เช้าเพราะเขากังวลเรื่องสุขภาพของเธอ แล้วเขาก็เอาช่อดอกไม้มาให้เธออย่างเปิดเผยด้วย! เขาจะต้องจีบคุณรษิกาอยู่แน่ๆ เลย!

เธอโมโหเมื่อคิดว่าเจตนินนำหน้าพ่อตัวเองอยู่ และพ่อก็ยังโกรธรษิกาอยู่ด้วย

อชิกับเบนนี่มองออกว่าเธอกำลังโมโห และรู้ด้วยว่าทำไม

“คุณเจตนินครับ ผมเคยเห็นในทีวีว่าการให้ดอกไม้ใคร ก็คือเราชอบเขา แล้วทำไมคุณถึงซื้อดอกไม้ให้แม่เหรอครับ?” เบนนี่เริ่มถาม

เจตนินอึ้งไปพักหนึ่ง “เพื่อนๆ ก็ให้ดอกไม้กันได้นะ”

ตอนนั้นเอง เด็กๆ ก็เดินเรียงแถวกันไปที่โต๊ะอาหาร และรอจะนั่งลง

รษิกาหันไปหาเจตนินและเสนออย่างสุภาพว่า “คุณทานข้าวหรือยังคะ? คุณเจตนิน ถ้ายังไม่ได้ทานก็มาทานด้วยกันได้นะคะ”

ทันทีที่เด็กๆ ได้ยินคำเชิญของรษิกาพวกเขาก็ชะงักไปและมองชายบนโซฟา

เจตนินเม้มปากเมื่อเห็นสีหน้าของเด็กๆ "ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะครับ ผมกินข้าวแล้วก่อนที่ผมจะมา”

ตอนนั้นเองที่เด็กๆ กลับไปทำสิ่งที่พวกเขาทำอยู่

รษิกาพยักหน้าให้เขาและทานอาหารเช้ากับเด็กๆ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเจตนินอยู่ด้วย เด็กๆ จึงรับประทานอาหารอย่างใจลอย